Column Martijn: Beste Els

Beste Els,

Dat waren de, inmiddels beruchte, openingswoorden van een briefje van Frits Bolkestein aan toenmalig minister van Volksgezondheid Els Borst. Toch ga ik deze
column niet wijden aan mevrouw Borst. Wél aan onze ‘eigen’ Els, de fractievoorzitter van het CDA die door ziekte tijdelijk afwezig is. Velen van u kennen Els al járen, zij
zat namelijk in het begin van deze eeuw al in de gemeenteraad van Andijk. Voor mij is het slechts een kleine drie jaar geleden dat ik Els voor het eerst ontmoette bij een
bijeenkomst voor de ‘top-10’ van de lijst voor het CDA. “Wat een wijze vrouw”, was mijn indruk na afloop.
Nou, die wijze vrouw werd vier maanden later mijn fractievoorzitter. Dat zij die taak op zich nam, is op zich al exemplarisch voor de bevlogenheid en toewijding waarmee
zij zich inzet voor de inwoners van alle 17 kernen in onze gemeente. Ook nam ze uitgebreid de tijd om mij als nieuwkomer in de gemeenteraad in te wijden in de
Medemblikker politiek. Els is zeg maar van het type ‘ik-ben-dan-wel-jarig-maar-ik-ga-gewoon-naar-het-CDA-congres’. Als er iemand de christendemocratische waarden
belichaamt, is het Els wel.
‘Ze is empathisch en bescheiden en tegelijkertijd standvastig en vasthoudend. Een bruggenbouwer met een perfect gekalibreerd moreel kompas die compromissen
bereikt zonder haar principes te verraden’. Dat zijn mooie woorden, die zomaar over Els zouden kunnen gaan. De omschrijving gaat echter over één van mijn grote
politieke voorbeelden, voormalig bondskanselier van Duitsland Angela Merkel, op zijn minst net zo’n christendemocraat als Els. Nu gaat die vergelijking wat invloedssfeer
en schaal betreft natuurlijk een beetje mank. Maar niet als het gaat om politieke stijl en waarden. Els als de Medemblikker Merkel, u mag ervan vinden wat u vindt, maar
ik ben maar wat blij met haar.

Martijn Droog
Raadslid CDA