Column Martijn: zebrapad

Zebrapad 

Hoe bestuur je een gemeente? Simpele vraag, met een genuanceerd antwoord. Neem bijvoorbeeld het thema verkeersveiligheid rondom scholen. 

Dit is hoe het CDA het zou aanpakken. We beginnen met een analyse van de verkeerssituatie bij álle scholen, vervolgens vragen we een verkeerskundige de beste oplossingen te bedenken en daarna maken we een plan van aanpak met daarin voor alle scholen een concreet voorstel. Zo voorkomen we ad-hocbeslissingen en desinvesteringen en daarnaast richt de aanpak zich op de gehele gemeente. 

Hart voor Medemblik (HvM) zou het héél anders doen. De medezeggenschapsraad van een basisschool in Midwoud beklaagde zich bij de partij over de verkeerssituatie. Raadsleden kwamen direct ter plaatse en een paar weken later werd er bij motie voorgesteld een zebrapad aan te leggen.

Een sterk staaltje ‘ombudspolitiek’, net zoals Richard de Mos dat met Hart voor Den Haag bedrijft. De telefoon gaat bij een ombudspoliticus, hij hoort een probleem en lost het op. De basisschool in Midwoud is er maar wat blij mee.

Sommigen stellen dat de grens tussen ombudspolitiek en cliëntelisme flinterdun is. Van dat laatste wil ik HvM niet beschuldigen. De andere 22 basisscholen in onze gemeente hadden namelijk ook contact kunnen opnemen met HvM over hun verkeerssituatie.

Wat nu als ze dat ook daadwerkelijk gaan doen het komende half jaar, laten we zeggen gemiddeld één keer per week? Krijgen we dan elke raadsvergadering een motie om bij 3 of 4 scholen een zebrapad aan te leggen? 

Hoe gek het ook klinkt, soms werkt een zebrapad zelfs averechts omdat het schijnveiligheid in de hand werkt. Of dat in Midwoud ook het geval is zullen we nooit weten, want de motie heeft het gehaald en het zebrapad komt er.

‘Bezint eer ge begint’ mag dan wel ouderwets klinken, het werkt nog altijd prima!

Martijn Droog, raadslid CDA