Wakker liggen

De leeftijdsgrens van tien jaar is helemaal niet keihard, maar slechts een indicatie, bespreekbaar, onderhandelbaar. Vanzelfsprekend is, dat je gebruik kunt maken van leerlingenvervoer wanneer je voldoet aan de regels zoals vastgesteld in de verordening. Daarnaast is een schooladvies noodzakelijk. Maar iedere situatie wordt afzonderlijk bekeken en zo nodig besproken. Een taxibusje is voor een aantal kinderen als vanzelfsprekend de allerbeste oplossing. Maar niet voor alle leerlingen de meest ideale oplossing. Het maakt kinderen soms zelfstandiger en mobieler, als ze niet afhankelijk zijn van een taxibusje. Ze leren hoe ze zich in het verkeer of in het openbaar vervoer moeten bewegen, ze zijn mobieler en krijgen meer zelfvertrouwen.  Extra hulp is vaak in het begin wel nodig,  maar als bijvoorbeeld ouders  een poosje willen begeleiden totdat het kind het zelf kan, levert de getrainde zelfstandigheid iedereen wat op.  Centraal staat, dat er maatwerk wordt geleverd. Bij onze gemeente gebeurt dit!   

Het is nu meer dan twee maanden geleden, het afschuwelijke ongeluk waarbij twee jonge jongens uit ons dorp zijn omgekomen. Zo’n onvoorstelbaar verlies. Ik denk er nog iedere dag aan, en velen met mij. Ik vind het fijn, om even stil te zijn, bij De Brug. Laatst was ik overdag even bij die brug. Rijdt er precies een jonge knul langs, op zo’n quad, hij zwaaide. Ik was aangeslagen. Voelde me boos, wilde hem wel van dat ding afsleuren. Nogal over de top, mijn gedachten gingen met me op de loop. Maar waarom heeft hij een quad? Mag hij dat, van zijn ouders? Daar lig ik wel wakker van.

Els van den Bosch