BLOG Bouwien Rutten: Zonder ego's en dikke ikken

Mijn eerste aangenomen motie is een feit. Dat voelt bijzonder. Waar ik twee jaar geleden nog aan anderen een uitleg vroeg over de betekenis van een motie, heb ik er nu zelf één geschreven en ingediend. Overigens mag je het woord ‘ ik ‘ gerust vervangen door ‘ wij’ , want heb al ervaren dat je het schrijven van een motie niet alleen kunt doen. Zeker niet wanneer je alles op alles zet om deze aangenomen te krijgen. Want soms speelt tijd een factor. Het is ook geen eenvoudig onderwerp waar ik mij samen met mijn partijgenoten in gestort heb.

De afvalwaterinjecties door de NAM in Twente.
 Wat dit is? Het betreft olieafvalwater welke in Drenthe wordt gescheiden van aldaar gewonnen olie en vervolgens door 70 kilometers lange, grotendeels verouderde, buizen naar Twente wordt getransporteerd.

Waarom naar Twente?
Omdat daar lege gasvelden zijn, van eerdere gaswinning. En wat leeg is kan gebruikt worden voor opslag, vooral als het diep onder de grond is. Althans, dat hebben wij ooit zo besloten. Maar waar verstand met de jaren komt, is hier ook enig wijsheid verrezen en wil men in Overijssel geen afvalwaterinjectie meer. Er zijn plekken in Overijssel waar men zich zo langzamerhand het afvoerputje van Nederland voelt. Want er speelt een verscheidenheid aan bodemvervuiling, injecties, fracking (techniek om gaswinning te stimuleren). En de inwoners van de betreffende gebieden moeten er maar mee dealen. De onzekerheid van wat er gebeurd in de bodem onder jou. Wat de mogelijke gevolgen zijn afvalwaterinjecties in gebieden waar voorheen gaswinning heeft plaatsgevonden. En we weten ondertussen al wel wat de gevolgen van gaswinning kan zijn. Bevingen, trillingen en schades, waardoor schades aan woningen en onrust in het hoofd. Ooit is er in Groningen een begin geweest wat uitmondde tot de huidige situatie. Wat wij willen is voorkomen dat dit begin in Twente gaat resulteren in grote dramatische gevolgen. Dus is er een motie ingediend… In simpel Nederlands is dat een verzoek aan het provinciebestuur. Wanneer dit verzoek wordt aangenomen, verandert de status in een opdracht aan het provinciebestuur.

Politiek 2.0
En wat zich vervolgens voltrok in het provinciehuis was politiek 2.0. Samenwerking ten top. Vrijwel alle fracties hadden hetzelfde doel voor ogen, namelijk het voorgoed stilleggen van deze afvalwaterinjecties. En dan kan politiek ineens heel slagvaardig worden! Met meerdere schorsingen en tussentijds overleg onderling, kwam er een waar huzarenstukje uit welke door vrijwel ieder gedragen werd. Wauw, dat voelt goed, wanneer neuzen zo dezelfde kant uitstaan ongeacht of je een linkse of rechtse democraat bent, christelijk of humanist. Geweldig!

Ego's
Waarom ik dit, wellicht voor jullie wat saaie verhaal toch graag wil delen is eenvoudig. Zou het niet fantastisch zijn wanneer onze regeringspartijen ook eens op een soortgelijke wijze de koppen bij elkaar steekt? Zonder ego’s, zonder ‘ dikke ikken’ en zonder overdreven sentiment. Gewoon nuchter boerenverstand in de Randstad. Moet toch geen onmogelijke opgaaf zijn? Vrijwel alle politici hebben in hun hart een grote mate van idealisme. Hoe kan het dat het in de praktijk zo moeilijk blijkt te zijn, samen aan iets te bouwen zonder dat het uitmondt in een politieke strijd. Nog maar kort actief als politicus, is dat voor mij een aspect waar ik moeilijk aan kan wennen. Sterker nog, ik wil er niet aan wennen. Het wordt bar ongezellig wanneer je mensen moet classificeren in blauw (VVD), rood (PvDA) of groen (CDA) en alle kleuren er tussen in.

Krachten bundelen
Of het gestelde doel van eeuwige stopzetting afvalwaterinjectie in Twente gehaald zal worden, dat kan alleen de verantwoordelijke Minister vanuit het Binnenhof bepalen. Maar 1 ding is zeker, als de provinciale politiek niet opkomt voor veiligheid van onze inwoners, heeft het sowieso geen kans van slagen. Waarbij het geen verschil maakt of deze inwoners nu van oorsprong vanuit Twente of Syrië komen, dat maakt geen donder uit. Voor nu koester ik in ieder geval de samenwerking welke tot uiting kwam tijdens het indienen van deze motie. En besef ik weer “ krachten bundelen maakt dat je veel kunt bereiken’ . Tot een goed besluit komen over de vluchtelingen problematiek lijkt mij ongelooflijk moeilijk. Maar als je samen de basis al niet kunt vormen, zal het resultaat nooit worden wat je ervan verwacht. Denk ik. Maar wie ben ik? Doodgewoon een simpele Overijsselse inwoner, van origine Gelderse. In mijn eerste levensjaren tussen Turkse mannen opgegroeid. Mannen die destijds massaal naar Nederland kwamen, hun gezinnen tijdelijk achterlatend, in de hoop op een betere toekomst. Geloof mij, het werd heel gezellig bij ons in de straat. Gastvrijheid was vanzelfsprekend. En werd gewaardeerd door de nieuwe bewoners. En bracht ons als gezin vele goede herinneringen.

Dit blog verscheen ook op De Ondernemer