Werkmakelaar Oost kent uiteindelijk alleen maar verliezers.

Het leek allemaal zo mooi: een commercieel bedrijf dat met behulp van startbaansubsidies op termijn 150 mensen duurzaam aan het werk zou helpen in een tijd dat het aantal mensen in de bijstand in Deventer hoger was dan ooit. Het bleek uiteindelijk een grote mislukking, waarbij iedereen die ermee te maken heeft gehad uiteindelijk als verliezer uit de bus komt.

Ten eerste de mensen die daar aan het werk zijn gegaan. Nog los van de arbeidsomstandigheden die ernstig te wensen over lieten, is het weer verliezen van net verkregen werk natuurlijk heel pijnlijk. Doordat ze geen nieuw contract kregen aangeboden moesten deze mensen weer opnieuw via de bijstand op zoek naar werk. Dit is heel erg slecht voor het zelfvertrouwen en het vertrouwen dat het in de toekomst wel zal lukken. 

Ten tweede de werkmakelaar in kwestie die failliet ging, en ook de soortgelijke bedrijven om ooit nog met een goed businessplan te komen. Het vertrouwen in een sociale onderneming als deze is ernstig geschaad. En dit alles is slecht voor de potentiële werknemers. De kans dat zij op een goede manier duurzaam aan het werk komen wordt hiermee wel kleiner.

Ten derde het Deventer Werktalent, die deze beschadigde mensen op een goede manier moet opvangen en weer voldoende vertrouwen moet opbouwen bij de werknemers om ze weer richting een nieuwe baan te kunnen begeleiden.

Ten vierde het ambtelijk apparaat, waar ondanks de goede intenties onvoldoende zorgvuldig is gehandeld. Waar men pijnlijke steken heeft laten vallen in het proces naar de subsidievergunning, en ook in het verdere verloop onvoldoende in control is geweest. Goede afspraken moeten een herhaling voorkomen. Voldoende vertrouwen binnen het ambtelijk apparaat, het bestuur en de raad moet ervoor zorgen dat er binnen de afspraken nog genoeg ruimte wordt gevonden om ook beslissingen met lef te durven nemen.

Ten vijfde het bestuur, waarbij de toenmalig wethouder duidelijk onvoldoende in de lead was op dit onderwerp. De wethouder heeft dit erkend en belooft er in de toekomst scherper op te zitten om zo zijn ambtelijk apparaat optimaal in control te laten zijn. Maar de vraag blijft wel hangen of er in de toekomst geen soortgelijke projecten om de hoek komen kijken waarbij dit gebrek aan leiderschap naar boven komt.

En als laatste de raad zelf die afgelopen woensdag een verantwoordingsdebat heeft gevoerd over dit onderwerp waar uiteindelijk niemand echt tevreden op terug kan kijken. Een deel van de oppositie niet omdat dat wat zij vroegen, een wethouder die de eer aan zichzelf zou houden, niet is gebeurd, en de overige partijen niet omdat er binnen het debat (en de gehele periode hieraan voorafgaand) niet geprobeerd is tot een gezamenlijk standpunt te komen.

En als raadslid trek ik mij vooral dat laatste aan. Ik zal er in de toekomst dan ook alles aan doen om binnen het sociale domein te zorgen dat we het debat op inhoud met alle partijen voeren, zoals we in het verleden ook altijd gewend waren. Maar dat vraagt ook wat van de overige fracties.  Want als een raad niet meer als eenheid kan opereren maar wantrouwen de boventoon voert, is een constructieve samenwerking ver te zoeken.

We hebben allemaal nog veel werk te verzetten, laten we beginnen met bouwen in plaats van afbreken. 

Elske van der Mik