In memoriam Gerard Perik

He is oet de tied kommen

Waarom in het Twents zult U denken. Gerard hield erg van de Twentse spraoke, maar daar kom ik verderop nog wel op terug. Toen ik hoorde dat Gerard was overleden, gingen mijn gedachten ver terug in de tijd. Bijna 60 jaar!

Mijn eerste baan was bij J.F. Scholten & Zn, waar Gerard afdelingschef was. Daar op dat grote kantoor zaten meerdere afdelingen in dezelfde ruimte en in mijn functie zat ik  naast de afdeling van Gerard. Onwillekeurig kom je dan met elkaar in contact. Ik herinner mij hem toen al als een statige, innemende man, geïnteresseerd in anderen en bijna altijd vriendelijk. Na een paar jaar kreeg ik elders een baan en kwamen wij elkaar incidenteel tegen en maakten dan een praatje.
 
Na een aantal jaren meldde ik mij aan bij het CDA en kwam daar Gerard weer tegen. Hij was toen al wethouder geweest en toen ook ik raadslid werd, maakte ik samen met Gerard deel uit van de CDA-fractie, waarbij wij samen dezelfde onderwerpen behandelden. Hij was mijn leermeester, ik  kreeg van hem alle ruimte om het politieke handwerk te ontdekken en te leren. In het begin spraken we echt alles door, maar op een gegeven moment zei hij: hoe ga je dit aanpakken? Denk je dat het zo goed is? Dan moet je het zo doen. Als je gezonde verstand gebruikt, kan er weinig mis gaan, gaf hij me dan mee. Van zoveel vertrouwen krijg je ook zelfvertrouwen.
 
U merkt het al, dit is geen opsomming van al zijn functies, maar een aantal van mijn persoonlijke ervaringen met Gerard. Ik denk dat ik hem daar beter mee kan schetsen dan met een opsomming van zijn c.v.
 
In de fractie en de raad werd er naar hem geluisterd, een man met veel ervaring en een goed politiek gevoel. Het was gebruikelijk om fractievergaderingen te openen met een stichtelijk woord. Hij deed dat op een bijzondere manier: soms was het  een stukje uit de Bijbelvertaling in de Twentse Sproake, soms was het een andere stukje in het Twents.
Hij heeft zelf meegewerkt aan de vertaling van de bijbel in het Twents, samen met ds. Anne van der Meijden, dat vond hij geweldig om te doen.
Zelf heb ik ook wel eens een poging gedaan om de vergadering te openen in het Twents, maar zo goed als Gerard…………………….
 
Hij was niet alleen politiek begaan met mensen, maar had ook een sociale kant. Na afloop van de fractievergadering gingen we ook “wel eens” een afzakkertje nemen bij Louis in het Binnenhof aan de Walstraat. Gerard was een groot voorstander van deze bezigheid, daar werd informeel nagekaart en ook andere zaken werden besproken. Dat was erg goed voor de saamhorigheid van de toenmalige fractie. Zo leerde je elkaar ook  op een andere manier kennen.
 
In zijn raadsperiode verloor hij een dochter, dat heeft hem zeer geraakt en daarvan was hij behoorlijk van slag. Hij probeerde dat voor zich te houden, maar je kon het verdriet aan hem merken.
 
Hij was ook een tijdje voorzitter van de KBO (Katholieke Bond voor Ouderen) en aangezien hij daar op een gegeven ogenblik afscheid van moest nemen, haalde hij mij over om daar samen met hem in te gaan zitten. Dat onder het mom van, als ik het niet meer doe, moet het lijntje met het CDA en de politiek open gehouden worden. Dat heb ik een groot aantal jaren volgehouden, want ik merkte ook, net als Gerard,  dat de ouderen soms een ondergeschoven kindje waren in de Enschedese politiek.
 
Toen een korte tijd geleden zijn vrouw (zijn Miny) overleed ben ik naar de herdenkingsdienst geweest. Ik schrok van Gerard. Hij zat in een rolstoel, ook aan de zuurstof, en was nog maar een schim van de statige man uit het verleden. Het verlies van Miny heeft vast geen goed gedaan aan zijn toestand. Ik hoop dat hij haar teruggevonden heeft!
 
Door omstandigheden kon ik zijn afscheidsdienst niet bijwonen, maar ik hoorde dat die net zo mooi en sfeervol was als de dienst voor Miny.
 
Zijn familie kan met een goed gevoel op zijn lange leven terugkijken. Een goed mens is van ons heengegaan. Ik wens deze sociale en lieve man  toe dat hij ruste in vrede.
 
Ieder zal zo zijn/haar eigen herinneringen aan Gerard hebben, maar het bovenstaande wil ik graag met u delen.

Leny Kloppers-Platvoet

Good goan Gerard