Hondenleven: Een fabel over vrijheid versus luxe

Het Corona-virus heeft onze samenleving een harde klap toegebracht. Veel mensen zijn aan het virus bezweken en onze vrijheid wordt nog steeds behoorlijk ingeperkt, paradoxaal genoeg net in het jaar, dat we 75-jaar vrijheid willen vieren. Het virus heeft ons aan het denken gezet over hoe wij nu leven en hoe we nu met elkaar omgaan. Het virus is daarmee ook een geschikte tijd om ons te bezinnen op de toekomst. De onderstaande fabel over vrijheid versus luxe is zo'n bezinningsmoment. 

Harry Löwik

Hondenleven: Een fabel over vrijheid versus luxe

Er was eens een hongerige wolf die mopperde over zijn bestaan. Als maar op jacht, dag in dag uit, door weer en wind! Op een dag liep hij een hond tegen het lijf. Verbaasd bekeek hij zijn neef: “Wat zie jij er goed uit! Je vacht glanst helemaal, je krijgt duidelijk goed te eten!”

“Klopt,” zei de hond. “Als je wilt kun jij ook zo leven, hoor! Het is namelijk heel eenvoudig. In de nacht waak ik over het huis van mijn baas, en in ruil zorgt hij heel goed voor mij.” Dat leek de wolf ook wel wat: altijd eten en een dak boven je hoofd. Hij besloot de hond te volgen.

Al wandelend viel hem opeens iets op rond de nek van de hond: “Wat is dat?” “O, mijn halsband,” zei de hond. “S nachts loop ik vrij rond, maar overdag moet ik aan de ketting, om bezoekers geen schrik aan te jagen. Niks ergs hoor. Dan lig ik gewoon lekker te slapen.”

Geschokt bleef de wolf staan. “Het spijt me,” zei de hij, “ik ga toch maar niet mee. Ik hecht aan mijn vrijheid. Liever koud, ongekamd, hongerig en vrij, dan glanzend doorvoed, maar gevangen!” En hij maakte zich als een haas uit de voeten

Bron: naar een verhaal uit Een vleugje wijsheid van Erich & Leo Kanik.