Systemen

De afgelopen tijd is het al een aantal malen in het nieuws geweest, de lange wachttijd van het CBR. Dat wachten kan erg lang duren. Ik heb het helaas van dichtbij mee mogen maken. Het "systeem” vertelt je vooral niet naar de balie van de gemeente te gaan maar vooral via de website en het internet de zaken te regelen. Dat moet dan wel werken, en als het dus niet werkt, richt je je dus alsnog tot de baliemedewerkers van de gemeente Raalte. Die je allervriendelijkst te woord staan maar je vervolgens ook niet kunnen helpen. Het heeft menigeen veel stress, frustratie, mail verkeer en telefoontjes gekost om uiteindelijk het felbegeerde “roze” pasje weer op te mogen halen. Een ingewikkeld systeem, dat uitgaat van digitaal vaardige mensen. Dat is echt iets anders dan een mail versturen. Daarnaast gaat er veel mis. Gegevens worden aan verkeerde personen gekoppeld, de werkdruk is enorm en de maatschappelijke ontevredenheid groot. Wie het nog snapt, mag het oplossen.

Een systeem werkt goed als alles klopt. Het vult zich met gegevens die wij erin stoppen. Een computer denkt namelijk niet na, dat doen wij mensen. Dus als je naar de longarts gaat en je hebt de adresgegevens aangepast, dan liggen je medicijnen gewoon in Raalte bij de apotheek in plaats van in Lemelerveld. Het “systeem” denkt namelijk niet.Ga je een dag naar Amsterdam, goed voorbereid, met het hele gezin. Parkeerkaart en tramkaart ineen voor € 7,50, met kortingskaarten via vakantieveiling naar Madame Tussaud, een gezellige dag uit. De auto geparkeerd, achter de meute aan, naar het “omwissel-apparaat”, kaartje erin 4 personen aangeven, tramkaartjes eruit en de stad in. Blijkt bij de terugkomst in de parkeergarage, het parkeerkaartje uit een ander gleufje te komen en deze is dus ’s morgens gemist. Dan maar even bellen, tja het systeem bepaalt dat je een verloren kaart moet halen van € 75, =. Wat een enorme domper. Na veel bellen en uiteindelijk mail en een brief, restitutie ontvangen en de schade blijft beperkt tot € 25, =Hoe zou het nu zijn als deze systemen er niet waren? Werd het dan één grote Jan boel? Of was de keuringsarts verbonden met de plaatselijke gemeenten en kregen onze inwoners weer een gezicht.En wist de apotheker dat de inwoner naar Lemelerveld was verhuisd omdat zij dat zelf was komen vertellen. In Amsterdam was natuurlijk die aardige parkeerwachter er geweest die niet op kon tegeneen jong gezin met teleurgestelde gezichten. Het is een utopie, het enige wat blijft is dat het om ons mensen gaat en een systeem nooit de boventoon moet gaan voeren.

Aaltje Booijink - Raadslid CDA Raalte