Bert Krale, terugblik wethouder

Ongeveer drie maanden voor de verkiezing, na bijna vier jaar wethouderschap, zo’n moment waarop je besluit om eens een terugblik op die jaren te delen met de lezers van het CDA-contact.

Toen ik als wethouder begon was ik vooral blij verrast door het feit dat ik wethouder mocht worden. Hoe gaaf is het om het vertrouwen te krijgen om gedurende een aantal jaren verantwoordelijk te mogen zijn voor de uitvoering van het beleid van de gemeente.  Inmiddels kan ik u vertellen dat het geweldig is om je elke dag in te mogen zetten voor deze taak. De gemeenteraad heeft het beleid vastgesteld, onze ambtenaren voeren het uit en het college is verantwoordelijk voor die uitvoering.

Er is veel in uitvoering gebracht en er is veel afgerond de afgelopen jaren. We hebben veel lang gekoesterde wensen in uitvoering kunnen nemen. Bijvoorbeeld werkzaamheden in de openbare ruimte. Fietspaden worden aangelegd, wijken worden gerenoveerd en de begraafplaatsen zijn aangepakt. Het mooie is dat niet meer de gemeente bedacht wat goed voor de inwoners was. U mocht zelf meedenken en ontwerpen. Ik geniet nog van het beeld in mijn hoofd van de inwoners van Staphorst-Noord die letterlijk om tafel stonden om hun eigen straten uit te tekenen.

Ook hebben we bijna alle sportaccommodaties er weer netjes bij liggen. Bijvoorbeeld, het zwembad kan er weer jaren tegen. Een paar zijn helaas nog niet helemaal afgerond maar ook daarin zijn al mooie stappen gezet. Het mooie is dat dit niet gepaard ging met veel gedoe en zure stukken in de krant. Gelukkig niet, het ging in goed overleg en samen met de verenigingen.

Maar ook hebben we mooie stappen kunnen maken met de aanleg en verkoop van bedrijventerreinen. Bedrijventerrein Bullingerslag is gerealiseerd en de bouw van de eerste bedrijven vordert zienderogen. In zo’n gemeente wil je hier wel verantwoordelijk voor zijn!

Wat mij het meest heeft teleurgesteld is de bevestiging dat in Staphorst in het verleden nogal eens sprake is geweest van willekeur. Als je als inwoner een raadslid of wethouder aan je zijde had die het voor je opnam, mocht je dingen die een ander nooit zou mogen. Erg oneerlijk, je helpt er een inwoner mee maar je doet er 16.743 anderen mee te kort. Ik ben erg blij dat we als college in deze periode een andere weg hebben gekozen. Dat gaf ons misschien een streng imago maar het is eerlijk en duidelijk voor iedereen. Het door de gemeenteraad vastgestelde beleid geldt voor iedereen. Dat er nog steeds een klein aantal burgers is dat daar niet aan wil blijkt wel. Dat noemen we inmiddels “hoofdpijndossiers” maar in feite zijn het burgers die steeds iets blijven willen wat een ander ook niet mag. Gelukkig slagen we er steeds beter in om dat goed uit te leggen.

Zo zie je maar dat het wethouderschap heel breed is. Van de verantwoordelijkheid voor het realiseren van “harde” zaken tot het werken aan een cultuurverbetering en de uitleg daarvan. Het is zo uitdagend dat ik me realiseer dat je daar in vier jaar niet klaar mee kunt zijn. Ik hoop dan ook na de verkiezingen de gemeenschap van Staphorst nog een periode van dienst te mogen zijn als wethouder.

Bert Krale