CDA verklaring coalitieakkoord

Verkiezingen, onderhandelingen, coalitieakkoord, formatie. Het heeft ons van de straat gehouden. Om een beeld te geven: inclusief interne fractievergaderingen hebben we ruim 20 sessies aan dit akkoord gewerkt. Dat zegt in elk geval dat we niet over één nacht ijs zijn gegaan. Eerst even terug naar 19 maart. Voor het CDA een historische dag, maar liefst 30% meer stemmen en een zetel erbij. Het lijkt een trend te worden dat we groei doormaken.  Wij zijn niet zo van het claimen van successen, maar dit was er wel één en heeft ons een zeer voldaan gevoel gegeven. Maar de verkiezingen winnen gaat niet alleen maar om een goed gevoel, het gaat er vooral om dat het ons een verantwoordelijkheid geeft. Verantwoordelijkheid voor een nieuwe fractie, voor onze leden maar vooral voor de kiezers die ons een flink mandaat hebben gegeven. Dit coalitieprogramma met onze speerpunten uit de campagne erin verwerkt, geeft ons reden te zeggen dat we deze verantwoordelijkheid ook daadwerkelijk hebben opgepakt.

Het was niet eenvoudig en partijen zijn diep gegaan om deze afspraken met elkaar te maken.  Op veel gebieden zijn er overeenkomsten of zijn de verschillen goed overbrugbaar. We hebben elkaar gevonden in het feit dat we minder regeldruk – of in ieder geval duidelijkheid – willen. Dit is de rode draad in het coalitieakkoord. De ervaring heeft geleerd dat dit niet gaat door gewoon regels weg te strepen. Maar dit gaat wel door een duidelijke dialoog te starten en door vertrouwen te hebben in de samenleving. Dit bereiken we door een positieve houding ten opzichte van eigen initiatieven van burgers en bedrijven. Daarom ook zijn we blij met het invoeren van kennistafels. Met enige regelmaat constateren we verschillende interpretaties van beleid. De raad geeft een richting aan, de portefeuillehouder denkt net iets anders en het ambtelijk apparaat ziet het ook op een eigen manier. Het is goed dat we deze verschillende inzichten met elkaar in overstemming brengen door het invoeren van  kennistafels. Maar er zijn ook onderwerpen waar we zeer verschillend over denken. We hebben de bevestiging gekregen dat er bestaansrecht is voor de verschillende partijen.

Dan hebben we het over hoe we in de samenleving staan, hoe we een samenleving in willen richten. Verzuiling of een verbonden samenleving waar ruimte is voor ons allemaal met respect voor elkaar en elkaars standpunten. Hoe gaan we om met ouderenzorg, identiteitgebonden en dan ook nog op een afgescheiden locatie of binnen bestaande instellingen ruimte geven aan elkaar. Drie Staphorstdagen met een muzikale afsluiting op de markt zoals dat al jaren gebruikelijk is, voortzetten of buiten het dorp plaatsen. De AMBC in onzekerheid brengen over de toekomst of met afgekaderd tijdspad bestaansrecht geven. De sportnota als uitgangspunt voor beleid hanteren of onder in de la leggen.

Zomaar een paar onderwerpen waarover we niet zomaar overeenstemming konden bereiken. Op enig moment hadden we het gevoel dat we er niet uit zouden komen. Het CDA had het gevoel dat we af zouden stevenen op een akkoord waarin geen ruimte was voor de verschillende groepen in onze gemeente om met respect voor elkaar samen te leven. Rond koningsdag was er een kantelpunt, hebben we elkaar nog eens goed aangekeken en uitgesproken dat we eruit wilden en konden komen. Daarna kwamen de onderhandelingen in een stroomversnelling met dit akkoord als resultaat. En juist doordat we zo diep zijn gegaan, dat we elkaar zo hebben leren kennen is er vertrouwen gekomen. We willen de coalitiepartners SGP en CU alsook de formateur, de heer Klein,  bedanken voor hun inzet mee te denken en te werken aan een akkoord waarin we allemaal herkenbaar zijn.

Ik zei het al eerder, wij zijn niet zo van het claimen van successen, wij roepen niet dat het een droomakkoord is maar kunnen wel stellen dat het CDA nodig was voor de juiste nuance om alle burgers van de gemeente Staphorst perspectief in een dynamische omgeving te bieden.