Herriët Brinkman, Nieuwe familie
Begin december vroeg m’n zusje of ik meeging naar theatervoorstelling ‘Nieuwe familie’. Leek me een gezellig uitje, dus ik ging mee. Afgelopen donderdag was het zover. We zaten in Odeon te kijken naar een verhaal over Syrische vluchtelingen. Want daar ging ‘Nieuwe familie’ over. Bleek toch een minder gezellig onderwerp dan van te voren verwacht.
Twee Syrische vluchtelingen vertellen hun verhaal. Een jongen van 19 moest vluchten. Weg van zijn familie, weg van zijn vrienden. Hij verwacht niet ze ooit nog terug te zien. Ik kan het me niet voorstellen. Dat er vandaag opeens iets gebeurd, waardoor ik nooit meer mijn familie zie. Nooit meer mijn vrienden zie. Nooit meer het huis waar ik opgroeide, nooit meer ons bedrijf waar we zoveel energie in hebben zitten. Nooit meer Staphorst zie. Nooit meer…
Gelukkig vond de jongen nieuwe vrienden in Nederland. Surrogaatfamilie. Maar wat fijn dat er mensen zijn die om je geven, die je vriend willen zijn in een land waar je nieuw bent. Waar je niet voor hebt gekozen om te wonen. Want uiteindelijk wilde hij ook veel liever in Syrië blijven. Waarom deed hij dat niet, zou je zeggen. Wat zou jij doen als je moest kiezen tussen gedood worden, je familie doden of vluchten? Precies, ik denk dat we allemaal dezelfde keuze zouden maken…
Wil dat zeggen dat we iedereen maar moeten verwelkomen in Nederland? Nee, dat denk ik niet. Echte vluchtelingen moeten opgevangen worden. Maar niet alleen in Nederland. En gelukzoekers? Die kunnen beter hun geluk zoeken in eigen land om hun eigen land te helpen ontwikkelen. Maar laten we de vluchtelingen die in Nederland komen, dan opnemen als vrienden. Zodat zij hier nieuwe familie krijgen. Alleen dat is de sleutel tot het succesvol opnemen van vluchtelingen. Geen wij-zij politiek; niet tegenover elkaar staan. Maar naast elkaar staan. Laten we in het nieuwe jaar eens proberen om van beide kanten elkaar op te zoeken. Dat betekent niet dat we alles goed moeten keuren wat een ander doet. Juist niet, want in families durf je elkaar ook de waarheid te zeggen. Alleen dan kan er wat moois bloeien!
Herriët Brinkman