Een eigen huis, een plek onder de zon

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog kwam mijn vader, samen met mijn oma, terug uit Nederlands-Indië. Aangezien er geen huis beschikbaar was werd er ingewoond bij familie. Deze situatie was niet alleen van toepassing op mensen die terugkwamen naar Nederland. Tot 20 jaar na 1945 bestond er in Nederland grote woningnood.

Tijdens de oorlog waren veel woningen verwoest of zwaar beschadigd. Na 1945 werd te weinig gebouwd en veel gesloopt. De lonen waren laag om de export van goedkoop geproduceerde goederen te stimuleren. De economie moest bloeien.

De huren werden laag gehouden vanwege de lage inkomens. Voor verhuurders was het dus niet interessant om in hun panden te investeren. Dat geld zagen ze immers niet terug. Verkrotting was het gevolg, sloop volgde.

In de jaren zestig, woningnood was nog altijd volksvijand nummer 1, werd gezocht naar andere manieren van wonen. Hoogbouw bijvoorbeeld en wonen op het water. Water genoeg immers in ons land. Mijn vader was ondertussen eigenaar van scheepswerf Van Wieren in Dedemsvaart en bouwde woonarken. Met name in de grote steden maar ook in onze gemeente zijn nog woonarken te vinden die gebouwd zijn in de jaren zestig.

Nederlanders zijn inventief en innovatief, kijk naar onze polders. Niet alleen te gebruiken voor schaalvergroting in de landbouw maar ook heel erg geschikt voor nieuwe steden, dorpen. Flevoland moest de inwoners van de overvolle Randstad opvangen.

Vanwege de demping van de Dedemsvaart vertrokken we naar Zwartsluis waar een nieuwe jachthaven werd begonnen, met eigen kraan. Met deze kraan werkte mijn vader mee aan de bouw van Lelystad. Enorme hoeveelheden huizen werden in die jaren uit de grond gestampt. Geen traditionele bouw meer maar prefap deed zijn intrede. De bouwlokaties hadden geen namen maar nummers, naar het aantal te bouwen huizen. De 650, of de 740. Routeomschrijving: bij de vierde sloot rechtsaf en dan langs de tweede rietpol. Zo zie ik het nog in mijn herinnering, een kale vlakte met huizen in aanbouw.

Inmiddels zijn we beland in 2021 en hebben we het niet meer over woningnood maar over wooncrisis. Een tekort van ruim 330.000(!) woningen zorgt voor een overspannen woningmarkt. Hoog tijd om als innovatieve en inventieve Nederlanders in te zetten op goede, betaalbare koop- en huurwoningen, voor iedereen. In stad en op het platteland. Zodat niet een hele nieuwe generatie aansluiting op de woningmarkt mist.

Margreet Bosma-van Wieren

CDA Zwartewaterland

Deze column is geschreven naar aanleiding van een belofte van Margreet Bosma aan Lambert van Lub