Zorg voor Elkaar VI -Regels, Regels & Regels
Zorg voor elkaar is de titel van het CDA-verkiezingsprogramma. Dat vinden we met z’n allen heel normaal. Maar is dat eigenlijk normaal in Nederland? Nou nee, soms niet. Ons stelsel van belastingen, toeslagen en regels werken het ‘voor elkaar zorgen’ vaak tegen. In deze reeks columns schets ik een aantal situaties waar ons stelsel soms tegen ons werkt. Er lijkt wel een boete op ‘samen zijn’, te staan. Door een aantal situaties te schetsen wil ik laten zien hoe sociale situaties soms economisch tegen ons werken. Deze zijn gebaseerd op brieven, gesprekken en werkbezoeken. De namen zijn fictief.
In plaatsje Westzijl (fictieve plaats) kennen de mensen elkaar. Zorgen voor elkaar is heel gewoon. De meeste zaken die de gemeente via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) uitvoert, doen de bewoners zelf. Ze zijn begonnen met een zorgcoöperatie. Veel bewoners zijn lid geworden van de zorgcoöperatie. De coöperatie heeft drie doelstellingen. Ten eerste het omkijken naar elkaar gewoon te doen. Ten tweede als er iets meer zorg nodig is, dan kunnen ze een professioneel iemand inschakelen. Ten derde kunnen ze een heel aantal activiteiten opzetten, waardoor bijvoorbeeld iets gedaan wordt tegen vereenzaming.
Prachtig toch? Zijn er dan problemen? Ja, die bleken al gauw. Neem mevrouw De Winter. Zij ontvangt altijd op zaterdag een pannetje met soep van haar buurvrouw. Alleen de buurvrouw is zelf qua gezondheid wat achteruitgegaan. Gelukkig zijn beide lid van de zorgcoöperatie. Ze vroegen tijdens de ledenvergadering of het niet mogelijk was dat een ander lid van de coöperatie mw. De Winter elke zaterdag een pannetje soep zou kunnen bezorgen. Walter was meteen enthousiast. Koken is zijn passie. Al snel waren er meer leden van de coöperatie met gezondheidsklachten die vroegen of Walter voor hen wilde koken. Totdat de secretaris van coöperatie ineens ging bellen. Volgens de thuiszorgregelgeving mag de pan niet te heet zijn en van de Arbo-regelgeving niet te zwaar. Bestaan regels nu omdat ze mensen moeten helpen of niet?
Of neem mevrouw Mafani. Ze heeft suikerziekte. Haar dochter helpt haar eigenlijk altijd met insuline toedienen. Echter de dochter is verhuisd om te studeren. De dochter sprak met wat mensen van de coöperatie om te zorgen dat haar moeder ook in de toekomst de insuline toegediend kan krijgen. Navraag binnen de coöperatie leerde dat een straatje verderop Truus woont. Truus is oud-wijkverpleegkundige, maar werkt ondertussen in het onderwijs. Ze is bereid om mevrouw Mafani te helpen. Opgelost? Nu nee, dit is een medische handeling en Truus heeft haar bevoegdheid niet meer.
En dan hebben we Koos, een filmliefhebber met een geweldige dvd-verzameling. Hij heeft veel Tv-series uit de jaren zeventig. In de marge van een bijeenkomst bleek dat veel leden van de zorg coöperatie groot fan zijn van de BBC serie “Daar komen de schutters”. Hij wilde vrijdagavond voor een viertal wat oudere mannen op leeftijd, die eenzaam waren, de serie vertonen. Echter Buma-Stemra, een organisatie die zorg moet dragen dat zangers en acteurs hun rechten krijgen, stak hier een stokje voor. Daar moeten eerst rechten over worden betaald. Opmerkelijk natuurlijk omdat deze serie elke zaterdag door de BBC wordt uitgezonden. Maar dan niet ondertiteld in het Nederlands.
Deze voorbeelden zijn voor het CDA reden om een eind te maken aan de onzinnige regels waar veel zorg coöperaties in ons land tegen aan lopen. Wij willen regels die ons helpen om verder te komen; niet regels die ons onnodig tegenwerken.