Een fijne Kerst uit Straatsburg
U weet dat ik geen fan ben van de Straatsburgse zetel van het Europees Parlement, maar toegegeven, het is een lust voor het oog om in december in de hoofdstad van de Elzas te vertoeven. Aan het einde van het jaar wordt Straatsburg namelijk omgetoverd tot “Capital de Noël” en is met zijn vele kerstmarkten even de kersthoofdstad van Europa. Veel tijd om hier van te genieten was er helaas niet, want onze laatste plenaire sessie van 2017 stond in het teken van Brexit.
Begin december bereikten de EU en de Britten een voorlopige deal over de drie onderwerpen die het eerst behandeld moesten worden: burgerrechten, Noord-Ierland en de financiële afhandeling van de scheiding. De tekst die beide onderhandelaars Michel Barnier en David Davis rondstuurden is me op punten nog te vaag, maar stemt me in ieder geval hoopvol. Er zijn hoofdlijnen vastgelegd voor de eindafrekening, Nederlanders in Groot-Brittannië kunnen daar blijven wonen en werken en er komen geen slagbomen langs de grens tussen Ierland (lid van de EU) en Noord-Ierland (onderdeel van het Verenigd Koninkrijk).
Het Europees Parlement oordeelde deze week dan ook dat er met deze deal voldoende vooruitgang is geboekt om te kunnen beginnen met de tweede fase van de onderhandelingen. Het wordt natuurlijk ook hoog tijd dat er openlijk wordt gesproken over de toekomstige economische relatie tussen het Verenigd Koninkrijk. De belangen van onze Nederlandse ondernemers, vissers en boeren zijn immers groot.
Met name in Londen worden de gevolgen van de Brexit inmiddels al stevig gevoeld. De Britten zitten dit jaar een stuk minder ontspannen aan het kerstdiner. Een gemiddeld kerstdiner in het Verenigd Koninkrijk is vergeleken met vorig jaar namelijk bijna 20% duurder geworden door inflatie en de daling van het pond. De Britten komen erachter dat veel van hun favoriete voedsel in de supermarkt uit andere Europese landen komt. Als alleen de dreiging van Brexit de prijzen doet stijgen kan een uiteindelijk uittreden alleen maar vele malen pijnlijker zijn. Zeker wanneer er een harde Brexit komt en alles weer door de handen van een douanier moet.
2018 moet dus het jaar zijn van verantwoordelijke oplossingen, voor Nederland en Europa maar ook voor het VK. Een ding moet daarbij wel duidelijk zijn: “de Europese interne markt is niet gratis”. Wel de lusten (markttoegang) maar niet de lasten (bijdragen aan het budget, gezamenlijke normen, toezicht door het Europese Hof) zoals sommige Britten nog steeds willen is geen optie. Om toegang tot de Europese interne markt te blijven houden zullen de Britten dan ook water bij de spreekwoordelijke kerstwijn moeten doen. Laten we hopen dat wanneer de Big Ben het nieuwe jaar inluidt het gezonde verstand zegeviert.