PAS-journaal (week 42)
Het lijkt een drukke activistische week te worden. Boerenacties bij alle provinciehuizen en woensdag als klap op de vuurpijl een bezoek aan het RIVM (update: dit protest is verplaatst naar de Biltse Rading) en het Binnenhof. Ik ben trouwens benieuwd of ik woensdag nog in De Bilt kan komen. s’ Ochtends staat een bijeenkomst gepland over natuurbeheer bij Het Utrechts Landschap en het zou zomaar kunnen dat alles “geblokkeerd” staat.
Voor de bestuurders is het de komende tijd vooral zaak om de rust te bewaren en niet te snel beslissingen te nemen die niet passend zijn. Het intrekken van de beleidsregels door de provincie Friesland lijkt sympathiek maar de vraag is of dit wel zo handig was. Vooraf was afgesproken dat de provincies gezamenlijk op zouden trekken (samen met het Rijk), onder andere om te voorkomen dat er verschillen ontstaan in de regionale aanpak. Intrekken of opschorten kan betekenen dat de vergunningverlening, ook voor de boeren, op slot blijft zitten. Dat mag uiteraard niet gebeuren.
Dat wil niet zeggen dat er geen kritiek mag zijn op de door de provincies gelijktijdig rondgestuurde beleidsregels. Vanuit de CDA-fractie in de provincie Utrecht hebben we nadrukkelijk vragen bij de afroomprincipes, de koppeling tussen fosfaat- en stikstofrechten en de financiering vanuit de provincie.
Het wordt nu zaak voor de provincie- en boerenbestuurders om met elkaar te overleggen over het vervolg: wat is waar de beste oplossing en welke maatregelen hebben het meeste effect. Niet voor niets is gekozen voor decentrale uitvoering. Naast de vergunningverstrekking door de provincie is daar ook het beste inzicht in de lokale/regionale situatie. Uitgangspunt moet zijn dat reële, uitvoerbare en betaalbare regels worden ingevoerd die vertrouwen wekken en de samenleving als geheel dienen.
Natuurlijk is het goed dat de boeren hun standpunten kenbaar maken, graag zelfs. Het mag van mij ook met de trekkers op de weg (zien we eindelijk eens hoeveel de boeren voor ons land betekenen) maar emotie moet niet het leidende principe worden in de aanstaande overlegsituaties.
Gelet op de vorige acties heb ik het volst vertrouwen in een goede afloop en geniet ik alvast van de prettige, vrolijke chaos.
Wat is ook alweer PAS?
Minder stikstof, sterkere natuur en economische ontwikkeling zijn de doelen van het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Al jaren is er in veel Natura 2000-gebieden een overschot aan stikstof (ammoniak en stikstofoxiden). Dit is schadelijk voor de natuur. Het belemmert ook vergunningverlening voor economische activiteiten. In het PAS werken Rijk, provincies, natuurorganisaties en ondernemers samen. Er worden herstelmaatregelen genomen om de natuur bestendiger te maken tegen een overbelasting van stikstof.