PAS-journaal (week 51)
Het begint al zo’n beetje een gewoonte te worden om over de ontwikkelingen rond de Stikstof Aanpak een regelmatig verschijnende blog te schrijven. In mijn vorige blog heb ik de nieuwe regels van de provincie voor de Stikstof Aanpak beschreven en toegelicht wat de eerste reactie van de CDA fractie hierop is. Afgelopen woensdag heeft onze gedeputeerde Hanke Bruins Slot de nieuwe regels van de provincie Utrecht aan Provinciale Staten toegelicht. Die waren, uiteraard, niet anders dan ik in mijn vorige blog heb uitgelegd.
Op zich zijn er dus geen verrassende nieuwe ontwikkelingen te melden, of het moeten de woorden van “de boerenleider” van Farmers Defence Force zijn die een bijzonder onsmakelijke vergelijking maakte toen hij Provinciale Staten van Noord-Brabant toesprak. Ik hoop niet dat dit de nieuwe stijl van vergelijken wordt, al begin ik bij deze groepering wel vaker een nare smaak in mijn mond te krijgen. Denk aan hun vergelijking met de Oorlogswinter. Gelukkig is een overgrote meerderheid van de boeren een andere mening toegedaan.
Nu de regels op papier staan heb ik er behoefte aan om nog eens de opvattingen van de CDA-fractie op een rijtje te zetten.
Zoals al vanaf het begin gezegd is de CDA-fractie van mening dat de landbouwondernemers in de provincie Utrecht, evenals alle andere ondernemers, een rendabel bedrijf moeten kunnen voeren en dat provinciale regels dit niet in de weg mogen staan. Dit houdt in dat de Stikstof Aanpak regels niet mogen leiden tot verlies van rentabiliteit, tenzij de landbouw volledig gecompenseerd wordt: geen gedwongen bedrijfsbeëindiging en daar waar sprake is van uitkoop zullen marktconforme prijzen betaald moeten worden voor het uit productie nemen van bedrijfsmiddelen (o.a. grond).
Ontwikkeling en beheer van natuur is een belangrijke taak van de provincie die alle inwoners ten goede komt. Een mooie, vitale en diverse natuur is goed voor de kwaliteit van leven en draagt bij aan de leefbaarheid van onze omgeving. Dit kan echter nooit betekenen dat kansloze/uitzichtloze natuurprojecten doorgezet moeten worden. Verlagen van de stikstofuitstoot zal zeker een bijdrage leveren aan sommige natuurgebieden maar in de provincie Utrecht zullen wij er echt niet in slagen dit zo ver terug te brengen dat stikstof onder de kritische waarden komt. Met andere woorden we zullen er mee moeten leren leven dat inderdaad: “Niet alles kan”
Sinds 2011 hebben we een prachtig natuurakkoord: “Het akkoord van Utrecht”. Hierin is door alle partijen die betrokken zijn bij natuurbeheer en -ontwikkeling (dus boeren, grondeigenaren en natuur en milieuorganisaties) met de provincie overeengekomen waar en hoe we in de provincie omgaan met natuurontwikkeling en -beheer.
In het coalitie akkoord 2019 – 2023 is omschreven hoe we dat de komende jaren verder uit willen werken en wat we daarvoor over hebben. De CDA-fractie vindt dat dit akkoord nog steeds een prima basis is om op voort te borduren. Vooral omdat hierin een samenwerking tussen alle partijen is gewaarborgd. We roepen de betrokken partijen dan ook op om vanuit dit platform verder te werken aan gezamenlijk gedragen oplossingen.
We beseffen dat niet alles in een jaar gerealiseerd kan zijn. Zeker omdat we alle partners er bij willen betrekken. Maar niets doen is geen optie. Aan de slag dus.
Wat is ook alweer PAS?
Minder stikstof, sterkere natuur en economische ontwikkeling zijn de doelen van het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Al jaren is er in veel Natura 2000-gebieden een overschot aan stikstof (ammoniak en stikstofoxiden). Dit is schadelijk voor de natuur. Het belemmert ook vergunningverlening voor economische activiteiten. In het PAS werken Rijk, provincies, natuurorganisaties en ondernemers samen. Er worden herstelmaatregelen genomen om de natuur bestendiger te maken tegen een overbelasting van stikstof.