Programma Aanpak Stikstof (PAS) (week 37)

Eind mei heeft de afdeling rechtspraak van de Raad van State een uitspraak gedaan over het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Deze uitspraak is van groot belang voor projecten in de buurt van Natura 2000-gebieden, zoals landbouw, woningbouwprojecten, infrastructuur en bedrijvigheid.

Na een aantal maanden lijken de rookwolken op te trekken. Volgens het Ministerie van Landbouw zullen ongeveer 18.000 projecten geraakt worden door het besluit van de Raad van State. Andere “deskundigen” geven aan dat het veel meer kan zijn omdat ook al verstrekte vergunningen teruggedraaid kunnen worden.

Conclusie is in ieder geval dat door een, voor de meeste Nederlanders volkomen onbegrepen uitspraak van de RvS, alle Nederlanders op de een of andere manier te maken zullen krijgen met het besluit van de Raad van State.

De uitspraak zelf is overigens wel te begrijpen en werd ook wel verwacht. Niet voor niets is al een tijd geleden geprobeerd om met creatieve oplossingen te komen. Denk bijvoorbeeld aan de Stikstofbank die het extern salderen (stikstof reduceren op een andere plek dan bij het bedrijf zelf) moest faciliteren.

Bij de invoering van het PAS werd deze mogelijkheid overbodig want door het PAS kon je immers te veel aan stikstof op de ene plek, bij wijze van spreken, compenseren op een andere plek. Dus als je een nieuw hoofdkantoor voor een duurzame bank in een natuurgebied bouwt kun je door een eindje verderop bomen te planten meer (“nieuwe”) natuur creëren. Hiermee hef je dan de nadelige gevolgen op de ene plek op op een andere plek.

Allemaal te begrijpen en volgens mij ook goed voor de natuur.

Gekker wordt het wanneer er stemmen opgaan die vinden dat koeien niet meer in de wei mogen lopen want dat geeft een “stikstofdepositie” die niet goed is voor de natuur. Koeien schijten dus niet meer maar doen aan stikstofdepositie. Misschien moeten we maar voorstellen om de koeien zelfbeschikkingsrecht te geven zodat ze autonoom kunnen besluiten of ze naar buiten willen of binnen willen blijven. Past ook bij de ideeën over zelfbeschikking van D66 en GroenLinks.

Alle gekheid op een stokje. Deze uitspraak van de Raad van State heeft een grote impact op projecten nabij Natura 2000-gebieden. Belangrijk wordt op welke manier we de natuurtoets vooraf gaan doen als we hiervoor de PAS niet meer kunnen gebruiken. We moeten als de bliksem een nieuw instrument hiervoor ontwikkelen, zodat de boel niet op slot gaat.

Op dit moment wordt hard gewerkt aan een landelijke regeling die er voor moet zorgen dat Nederland niet op slot gaat. We volgen het voor u.

Lees hieronder de schriftelijke vragen die het CDA hierover heeft gesteld. De beantwoording van de vragen leest u hier. 

1. Wat betekent de uitspraak van de RvS dat de PAS niet meer gebruikt mag worden als basis voor toestemming van activiteiten die vanwege stikstofdepositie schadelijk zijn voor met name natuurgebieden?

2. Welke vergunningen kunnen in dit kader nog wel dan wel niet worden verleend?

3. Wat zijn precies de consequenties voor weidegang en bemesting van gronden?

4. Wat betekent de uitspraak voor vergunningaanvragen in procedure en voor bestaande vergunninghouders?

5. Wat zijn de consequenties voor de mobiliteitsprojecten van de Provincie Utrecht?

6. Omdat deze uitspraak van de Raad van State de leef- en werkwereld van veel ondernemers en bewoners direct raakt en veel vragen oplevert, dringt de CDA-fractie er bij GS op aan dat er een goed communicatietraject wordt ingezet en een informatie- en adviespunt wordt ingericht. Onze vraag is dan ook, kan en wil GS aan dit verzoek invulling geven?

Wat is PAS?

Minder stikstof, sterkere natuur en economische ontwikkeling zijn de doelen van het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Al jaren is er in veel Natura 2000-gebieden een overschot aan stikstof (ammoniak en stikstofoxiden). Dit is schadelijk voor de natuur. Het belemmert ook vergunningverlening voor economische activiteiten. In het PAS werken Rijk, provincies, natuurorganisaties en ondernemers samen. Er worden herstelmaatregelen genomen om de natuur bestendiger te maken tegen een overbelasting van stikstof, door bijvoorbeeld stikstofrijke grondlagen te verwijderen.