Update van Esther de Lange
Een nieuw politiek jaar, een nieuwe dosis uitdagingen. Na een korte coronazomer is ook het Europees Parlement alweer een goede maand aan de slag. Uiteraard zoveel mogelijk digitaal. Maar gas terug nemen is geen optie, want er staat nogal wat op het spel: de Brexit, een nieuwe meerjarenbegroting, en natuurlijk het economisch herstel van Europa na corona. Allemaal uitdagingen waar we vanuit “Brussel” ons CDA-geluid luid en duidelijk op laten horen.
Met ons vijfkoppige smaldeel binnen de EVP-fractie proberen we ons verkiezingsprogramma om te zetten in concrete resultaten. Dat begint zijn vruchten af te werpen. Zo werken we aan een koppeling van Europese subsidies aan het respecteren van de rechtsstaat en aan een nieuw landbouwbeleid waar rentmeesterschap en ecologische duurzaamheid hand in hand gaan met ruimte voor boeren om te blijven boeren.
En we houden ons bezig met het klimaatbeleid. Want het omzetten van de mooie woorden van klimaatcommissaris Timmermans vergt nog een nodige dosis gezond verstand. Om de afspraken van het klimaatakkoord van Parijs te halen zal Europa niet alleen in 2050 klimaatneutraal moeten zijn, ook op de weg naar dat doel zal een hogere versnelling moeten worden ingezet. Als CDA’ers gaan we geen uitdaging uit de weg maar klimaatbeleid moet wel haalbaar en betaalbaar blijven - zeker in tijden van corona. Daarom hebben we voor de zomer geëist dat de Commissie terug naar de tekentafel ging, om alle effecten van een verhoogde klimaatambitie nog eens goed door te rekenen.
Dit onderzoek kreeg ik afgelopen maand eindelijk in handen en laat een dubbel beeld zien. Hoewel hij aantoont dat een verhoging van de doelstellingen naar een CO2-reductie van 40% naar 55% voor het jaar 2030 technisch mogelijk zijn en de kosten voor de gehele Europese economie beperkt zijn, laten de cijfers ook zien dat het gemiddelde Europese gezin er zo’n 200 euro per jaar op achteruit gaat vanwege de te verwachten hogere uitgaven aan isolatie, renovatie en energiezuinige apparatuur. Alles bij elkaar opgeteld klopt het plaatje, maar voor een individueel gezin kunnen de kosten flink oplopen. Kosten die voor huiseigenaren of mensen met een oudere woning ongetwijfeld nog hoger uit kunnen pakken en die totaal niet in verhouding staan met de berekende besparing op de stookkosten. Daar stapt de vicevoorzitter van de Europese Commissie wat het CDA betreft te makkelijk overheen.
Daarom schrok ik des te meer dat naast de usual suspects ook “gematigde” fracties als die van de PvdA en D66 in de parlementaire milieucommissie de reductiedoelstelling nog verder wilde verhogen - met alle gevolgen voor onze woningen en werkgelegenheid van dien. Erger nog, zij stellen vergaande eisen maar ontnemen burgers en ondernemers alle instrumenten om deze doelen te halen. Opslag en hergebruik van CO2 zoals in de havens van Rotterdam en Antwerpen? Daar zijn ze tegen. Kernenergie als deel van de oplossing? Daar mag niet over gesproken worden. Waterstof? Alleen als de gebruikte energie vanaf dag één 100% hernieuwbaar is. Het is alsof je vraagt een man op de maan te zetten maar voor de raket alleen hout en spijkers aanlevert.
Partijen als Forum tonen dan weer geen enkele ambitie. Hun gebrek aan rentmeesterschap en zorg voor de volgende generaties is stuitend. Het zal dus aan het CDA en de EVP-fractie zijn om uiteindelijk ambitie en realisme met elkaar te combineren. Dat doen we door de benodigde verhoging van de doelstelling te steunen en tegelijk eisen te stellen aan de manier waarop dat doel gehaald moet worden: door Europese bedrijven en banen te beschermen tegen oneerlijke concurrentie, door innovatie en slimme oplossingen te stimuleren en door de zwaarste lasten niet bij degenen te leggen die deze niet kunnen dragen.
De komende dagen praat en stemt het Europees Parlement over de eerste nieuwe klimaatvoorstellen. De uitwerking hiervan zal binnenkort komen. Samen met geëngageerde CDA'ers in de gemeenteraden, Provinciale Staten en natuurlijk de Tweede Kamer ga ik hier vol goede moed mee aan de slag. Wordt ongetwijfeld vervolgd!