Statement CDA Amersfoort over referendum en de Parkeervisie:
Als driekwart van de Amersfoorters in een referendum ‘nee’ zegt, dan hou je als politicus even je mond. Dan weet je dat er een nieuw politiek feit op tafel ligt dat gewogen moet worden, dat moet worden omgezet in politieke daden. Ik ga eerst terug naar 15 november, een week voor het referendum. In de Stad Amersfoort hebben zes politici, ik was er één van, het verkeersplan in een
breder perspectief geplaatst. ‘Niets doen is geen optie’ was de titel. Voor ons geldt dat nog steeds.
Want willen we de drie belangrijkste kernkwaliteiten van onze stad overeind houden - bereikbaarheid, goede woningen en leefbaarheid - dan is nieuw beleid vereist. We hebben immers twee ontwikkelingen die dit bedreigen. Ten eerste de groei van het aantal auto’s. En ten tweede de bouw van 10.000 woningen binnen de huidige grenzen van de stad. Ook bij een lage parkeernorm leidt dat tot verdere groei van het aantal auto’s. En voor wie het vergeten was: we bouwen deze woningen ín de stad omdat we per se de groene longen rondom de stad willen behouden. Die rand an weilanden, polders en bossen is voor ons allen belangrijk.
We hebben in de afgelopen jaren gezien dat de parkeerproblemen in een steeds groter deel van de stad voelbaar zijn. Nu we zoveel in de stad gaan bijbouwen zal dat enkel toenemen. En nu terug naar het referendum. Daar ligt een uitspraak waar we als politiek iets mee moeten. CDA Amersfoort heeft ook even met de gedachte gespeeld om het plan van tafel te halen. Maar daarmee verdwijnen de problemen niet. De bereikbaarheid en de leefbaarheid komen nu eenmaal onder druk te staan zonder nieuw beleid. En terzelfder tijd heeft ‘het deelomgevingsprogramma parkeren’ het vertrouwen van veel Amersfoorters niet weten te wekken. Met de kennis van nu zeggen wij als CDA Amersfoort: te veel gestuurd op daadkracht en te weinig op draagkracht.
En zonder draagkracht heeft nieuw beleid geen kans. Daarom steunen we straks als CDA Amersfoort ook veel amendementen en moties. Gebaseerd op wat we rondom het referendum hoorden en in het Amersfoort Panel konden lezen hebben we er zelf ook enkele geschreven, in antwoord op: in de noordelijke wijken klotst geen waterbedeffect, dus laat ons erbuiten; jaag ons als burgers niet op kosten: zég precies wat de eerste vergunning kost; en heb oog voor de mantelzorgers.
Zo hopen en verwachten we dat we als Raad werken aan het begin van meer draagkracht. In lijn met de uitslag van het referendum én in lijn met onzo bestuurlijke plicht om bereikbaarheid en leefbaarheid te beschermen én huizen te bouwen. Tot slot, vertrouwen komt te voet en gaat te paard. We begrijpen dondersgoed dat vijftien amendementen en moties slechts het begin zijn. Bedoeld als het begin van herstel van vertrouwen. Niét meer, niet minder.
Het college kan en moet na vandaag - sturend op die amendementen en moties- aan de slag. En hou daarbij te allen tijde voor ogen: voor goed bestuur is draagkracht net zo belangrijk als daadkracht.
Alex Engbers