Verslag Politiek Café Armoedebeleid
Bij het politiek café zijn verschillende sprekers aanwezig. De sprekers stellen zich voorafgaand aan het café voor:
Sprekers:
Henk Jan van der Schaft – FNV zelfstandigen.
Ellen van der Zwan – Aan Tafel
Kees van Dalen – huidig wethouder in Houten
Michaela Schok – Van Houten en Co / Vluchtelingen werk voor statushouders.
Peter van Bemmel – Stichting Leergeld
René Peters – Tweede Kamerlid CDA
Stefan Hogervorst van Deksels Lekker zorgt tijdens het café voor wat lekkers bij de koffie.
Opening door Kees van Dalen:
Het gaat goed in Houten, maar er is ook een groep die het niet goed heeft. Deze groep moeten we oog voor hebben. Daarom hebben we dit café georganiseerd. We gaan graag met de sprekers en René in debat om te kijken wat nog beter kan, hoe we als Houten van landelijk kunnen leren en vice versa.
Inleiding door René Peters:
Tien tot vijftien procent van de mensen in Nederland leeft in armoede. Dit is voor al deze mensen een schrijnende situatie. Aan armoedebeleid wordt veel gedaan, maar het huidige beleid blijkt niet effectief. Veel van het beleid gaat uit van rechtmatigheid. “Nederland kickt hierop.” Het rechtmatig besteden van overheidsgeld lijkt belangrijker dan oog hebben voor persoonlijke situaties.
René bezoekt elke maand een probleemgezin. In uitzonderlijke situatie zijn 30 hulpverleners bezig in een gezin. Dit is voor geen enkel gezin te overzien, laat staan voor een gezin waar veel problemen spelen. Het gemiddelde aantal hulpverleners in een multi-problem gezin is tien. Dit is ook te veel. Vaak is schuldenproblematiek niet de enige, maar één van de oorzaken. En vaak is de overheid is een van de grootste schuldenveroorzakers.
Vanuit het regeerakkoord zijn de volgende afspraken gemaakt om armoede terug te dringen en het armoedebeleid efficiënter te maken: we stoppen met stapelen van boetes en we geven incassobureaus niet langer de ruimte om extra te incasseren wanneer te laat betaald wordt. Daarnaast geeft het regeerakkoord gemeenten meer ruimte voor een passend armoedebeleid. René doet een pleidooi aan alle gemeenten om niet te sturen op rechtmatigheid, maar uit te gaan van het mensbeeld. Er is meer mogelijk wanneer je verder denkt dan de kortste route!
Reacties door sprekers:
Anneke vult hierop aan, we moeten regels niet met regels bestrijden. Hoe gaan we de opvattingen veranderen? René geeft aan dat dit niet zo makkelijk is. Het gaat echt om anders nadenken. “En ontschot alle middelen! En durf is mijn pleidooi aan gemeenten! Er is echt meer mogelijk dan je denkt!”
Peter: De wet op de privacy maakt het moeilijk om gegevens te delen tussen hulpverleners. Aanwezigen vullen hierop aan dat het niet onmogelijk is om gegevens te delen. Als het doel maar helder is en de cliënt toestemming geeft.
Erik Jan: De Arie Groenevelt lezing heeft laten zien dat armoede leidt tot stress in de hersenen. Onderzoek heeft aangetoond dat schuldenproblematiek leidt tot stress en dat daardoor mensen geen goede keuzes meer kunnen maken. Dus het meest belangrijk is om te zorgen dat gezinnen niet meer in de schulden komen.
Peter: Bij Werk en Inkomen Lektroom (WIL) is het mogelijk om 50 euro per kind aan te vragen als vergoeding voor bijvoorbeeld schoolreisjes. Maar WIL neemt pas na acht weken een beslissing en dat duurt veel te lang voor zo’n gezin. Die 50 euro moet al veel eerder betaald worden. Daarnaast voelt vaak voor een gezin met schulden elke enveloppe als een bedreiging. Geen enkele enveloppe wordt dan nog open gemaakt, met alle gevolgen van dien. Daarnaast is ook vaak sprake van een probleem van laaggeletterdheid. Als mensen brieven openen, kunnen ze deze niet lezen en/of begrijpen ze niet wat hier staat.
Michaela: Bij statushouders herken ik ook dat elke enveloppe als bedreiging kan voelen. Een deel van de statushouders krijgt voldoende begeleiding, maar een deel van de groep redt het niet met de huidige ondersteuning. Veel inburgeringscursussen worden nu gegeven door commerciële partijen en mensen moeten deze cursus zelf kiezen. Het blijkt dat dit heel lastig voor statushouders is.
René: Werk blijkt uiteindelijk het belangrijkste. Vanuit werk is schuldenproblematiek op te lossen. Speerpunt is dat we landelijk stimuleren dat meer mensen aan het werk komen. Aanvulling Hendrik Jan: Er is voldoende werk, maar ik doe wel graag een oproep aan de gemeente om niet altijd te kiezen voor de goedkoopste oplossing.
Kees: Hiervoor moeten we ook hand in eigen boezem steken. Bijvoorbeeld, laatst was er een mevrouw die in de kinderopvang wilde werken, maar daar een opleiding van 3000 euro voor moest volgen. Dit wilde WIL niet bekostigen, want ze kon direct aan de slag bij de bakker. Het werk bij de bakker paste niet bij haar, waardoor ze stopte en niet duurzaam uitstroomde uit de bijstand.
Ellen: Besef dat het langzaam gaat voordat mensen hun verhaal doen. Mensen zijn vol schaamte. We kunnen er soms ook niet veel aan doen, maar we kunnen altijd luisteren. Er zijn ook veel verschillende instanties. Het is echt moeilijk om te weten waar je welke vraag neer moet leggen. Het sociaal team sluit wel aan, maar precieze informatie is moeilijk te vinden.
René sluit het politiek café af met voorbeelden uit het land om schuldenproblematiek aan te pakken:
- Alphen aan de Rijn is een goed voorbeeld, René stuurt hier voorbeelden van
- Huis van de wijk in Oss
Daarnaast geeft René de volgende tips mee voor het nieuwe college om armoedebeleid goed vorm te geven:
- Ontschot de middelen!
- Taal is belangrijk! Zorg dat brieven in duidelijke taal zijn geschreven.
- Zorg voor een paar slimme mensen die de regie hebben over probleemgezinnen. Als er echt issues zijn laat dan de wethouder en deze regisseurs beslissen.
- Zet in op gebiedsgerichte financiering
- En als laatste… bijna alles kan als je het maar wil!
Contactgegevens van René Peters:
Tel. 070-3182531
Reacties welkom bij Willy Boersma
