Maidenspeech Roos Tolboom
Voor diegene die mij nog niet kennen, mijn naam is Roos Tolboom-Voskuilen. Roos is een afkorting van Rosalinde en Voskuilen paste niet meer op het naamkaartbordje. Roos Tolboom Raadslid CDA.
In mijn studentenkamer had ik het plaatsnaambord van Stoutenburg hangen, en voordat daar vragen over komen, die heb ik netjes gekregen van de medewerker van de gemeente die nieuwe plaatsnaamborden ging ophangen.
De gekscherende opmerkingen van mijn studiegenoten was: dat het kleinste dorp van Nederland zo’n groot bord had. Ik was er trots op, trots dat ik in zo’n mooi dorp was opgegroeid. En ik ben blij dat ik daar weer met mijn gezin mag wonen.
1919, een voor de politiek heel belangrijk jaar. In dat jaar is het algemeen kiesrecht voor alle Nederlanders ingevoerd.
Maar er was ook een ander belangrijk politieke gebeurtenis, in 1919 werd mijn overgrootvader Gijsbertus Voskuilen gekozen in de gemeenteraad van de gemeente Stoutenburg. Hij heeft 12 jaar in de raad gezeten, waar burgemeester Beaufort onderdeel uit maakte van het college.
Stoutenburg was toen een gemeente met 1001 inwoners, Achterveld maakte toen onderdeel uit van de deze gemeente. Later in 1969 heeft er een fusie plaatsgevonden tussen Leusden en Stoutenburg.
Ik ben vereerd dat ik bijna 100 jaar later ook gekozen ben tot raadslid van deze mooie gemeente. En hoop ook dat ik kan bijdragen in het bouwen van bruggen, dan pakt Wim Vos dit wel heel letterlijk op door gelijk de brug naar Stoutenburg te versterken! Maar ik bedoel ook de figuurlijke bruggen, door te luisteren naar wat mensen belangrijk vinden, en de focus te leggen OP wat voor de mensen in de gemeente Leusden belangrijk is.
Neem nou de verenigingen, hoeveel mensen voelen zich daarbij niet verbonden, hoe belangrijk zijn die voor je sociale contacten? je verantwoordelijkheidsgevoel? Voor je gezondheid? Wat is een vereniging zonder vrijwilligers die zich in willen zetten voor een ander! Iets wat ook een dorp maakt: Leven en laten leven, maar er zijn als iemand je nodig heeft.
Dat is ook wat ik van mijn ouders heb meegekregen. Mijn vader maakt met iedereen een praatje, soms als kind vond ik dat niet altijd nodig, maar nu ik ouder ben zie ik daar echt de meerwaarde van. Het is heel mooi om te ontdekken dat mensen heel verschillend zijn en dat ook mogen zijn.
Die verschillen zie je ook in de gemeente Leusden, een dorp dat in de jaren 70 en 80 enorm gegroeid is en waar veel mensen van buiten Leusden zijn komen wonen, mensen die hier een thuis hebben gevonden, zo is Leusden een samensmelting van vele achtergronden. Iedereen met hun eigen kijk op de gemeente. Maar zoals uit de brede maatschappelijke discussie kwam, veel waarde hechten aan het groene karakter.
Er zijn er mooie tradities in gemeente Leusden, en dan noem ik een groot evenement dat zeker onder het kopje cultuur thuishoort aangezien het begrip cultuur ook staat voor: Het geheel wat een gemeenschap voortbrengt.
Namelijk de Carnaval in Achterveld. Ieder jaar weer trekken er duizenden mensen tijdens het Carnavalsweekend naar Achterveld, om één van de grootste optochten boven de rivieren te bekijken of om deel te nemen aan dit sociale evenement. Honderden inwoners zijn er vooraf al maanden druk mee, met het bouwen van wagens of het maken van de kleding. Ook dit evenement wordt georganiseerd door een vereniging, door vrijwilligers, om nogmaals het belang daarvan te benadrukken. Willen wij als politiek Leusden dicht bij de samenleving blijven, dienen wij ook echt oog te hebben voor de pareltjes en initiatieven die er binnen de gemeente zijn, waardeer de inzet van de inwoners, hoe klein of groot.
Mijn filosofie is dat het leven gaat om keuzes maken, iedereen maakt zijn eigen keuzes. Soms worden er keuzes voor je gemaakt, keuzes die je nooit, maar dan ook nooit zelf zou maken. Ook daar moet je dan weer een keuze over maken, hoe ga ik er mee om? Wat kan ik er aan doen om het voor mij toch leefbaar te maken, blijf ik er boos over? of laat ik het allemaal maar over mij heenkomen?
In de politiek gaat het ook om keuzes maken, en het lastige is dat het niet een keuze voor jezelf is, maar voor heel veel anderen. En welke keuze je ook maakt, nooit zou je het voor iedereen goed doen. Maar het is wel belangrijk dat je iedereen hebt gehoord, zodat je ook weet welke keuze je maakt.
Ik hoop dat ik in deze raadsperiode zuivere keuzes kan maken, door te luisteren, belangen af te wegen en de visie van Leusden daar in te vertalen, zodat de volgende generatie ook een fijne en prettige leefomgeving heeft.
Dank u wel voor uw aandacht!