TOT 10 TELLEN doe ik als Raadslid niet meer
Blog van CDA-raadslid Alies Katerberg over maatschappelijke druk, bedreiging, intimidatie en agressie. Na artikel in Algemeen Dagblad ook geplaatst op CDA Veenendaal website na eerste plaatsing op Facebook.
LANDELIJK
En terwijl ik deze blog over mijn persoonlijke ervaringen m.b.t. intimidatie en maatschappelijke druk aan het typen ben verschijnt op het NOS journaal het nieuwsitem dat het OM vorig jaar 67 mensen vervolgde voor bedreigen van politici. Het aantal meldingen van bedreiging blijkt al jaren toe te nemen. In 2023 kreeg het Team Bedreigde Politici ruim 750 meldingen binnen. Hier gaat het dan om bedreigingen tegen landelijke politici.
LOKAAL
Ook op lokaal niveau worden regelmatig politici bedreigd. Ik las onlangs een artikel in de krant n.a.v. een onderzoek van o.a de Gelderlander waar raadsleden uit Oost-Nederland hun schokkende verhaal doen. Over bijvoorbeeld een incident tussen raadsleden in de raadzaal dat vervolgens volledig uit de hand liep op social media met allerlei bedreigingen ten gevolg.
Of begin deze week het bericht dat de Friese wethouder Gerben But van de gemeente Ooststellingwerf die wegens bedreigingen gedwongen wordt om te verhuizen. Uit onderzoek blijkt dat 7 van de 10 wethouders wel eens wordt bedreigd, dat kan ook online zijn. En dat niet iedereen aangifte doet want ach denkt men, het hoort er bij......
PERSOONLIJK
En dan mijn persoonlijke verhaal……want dit persoonlijke verhaal was de aanleiding voor het indienen van de motie “instellen vertrouwenspersoon” en het uitwerken van een protocol mbt omgangsvormen met ook basisafspraken hoe om te gaan met agressie en intimidatie en het uitwerken van een meldingsprocedure. Deze motie is met een ruime meerderheid trouwens aangenomen afgelopen dinsdag.
Tijdens de coronapandemie werd ik er voor het eerst mee geconfronteerd, verschillende scheldpartijen via messenger met teksten als: christenhoer, hoer van Hugo de Jonge etc. Ik kwam net kijken in de politiek als schaduwraadslid en minister Hugo de Jonge (CDA) was onze coronaminister en blijkbaar voor een aantal mensen een reden om mij online uit te schelden. Ik negeerde het, ging erboven staan, schreef er toen ook een blog over en klaar.
LACHGAS
Vervolgens sprak ik me openlijk uit tegen het gebruik van lachgas, ik schakelde af en toe met Tweede Kamerlid Anne Kuik over dit onderwerp en ik stond wel eens in de Rijnpost hierover of was te horen op de radio. In diezelfde periode werd er ook een handgranaat gevonden voor een horecagelegenheid op de Markt. Toen kwam ik erachter hoe heftig mijn rol is in de politiek voor mijn gezin want mijn kids waren bang dat iemand mss ook voor ons huis een granaat zou leggen. Ze hadden liever niet dat ik me zo openlijk over dit onderwerp uitte.
Rond de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 fietste iemand op me af terwijl ik aan het flyeren was. Hij dreigde iets naar mijn hoofd te gooien en deed de Hitler groet. Ik telde tot tien en klaar. Het spuugincident noem ik voor het gemak maar even niet…en zo waren er nog een aantal van dit soort momenten dat ik even tot tien moest tellen……en geloof me, die waren niet tof maar ik kon er nog boven staan....dacht ik.
EN NU?
Het is nu 2024…..ik ben wat terughoudender geworden merk ik. Er zijn wat politieke thema’s voorbijgekomen die een behoorlijke weerslag op mij hebben gehad en nog steeds. Appjes (die wellicht goed bedoeld waren) maar toch mij moesten doen overtuigen om anders te stemmen dan mijn eigen partij. De maatschappelijke druk die op mij werd uitgeoefend ging buiten alle proporties…..onlangs weer en nu kwam het voor mijn gevoel te dichtbij. Het heeft mij persoonlijk enorm geraakt. Je geïntimideerd voelen is niet tof. Ergens is er een grens en die is nu bereikt. Politiek begint mij nu iets te “kosten”. En daar baal ik enorm van. Ik raak mijn spontaniteit kwijt, mijn warme politieke hart doet pijn. Uiteraard word ik goed gesteund door lieve mensen binnen en buiten de politiek maar de twijfel is toegeslagen…..niet over mijn rol maar wel over de invulling van deze rol.
Vertrouwen en je veilig voelen is het allerbelangrijkste zowel binnen als buiten de Raad. Hard op de inhoud maar maak het niet persoonlijk…..Ik ben een verbinder en ik zal hier mijn weg heus wel weer in vinden maar tot tien tellen doe ik niet meer. Ook ik heb een grens. Ben ik een te emotioneel persoon voor de politiek? Stel ik me aan? Hoort dit erbij? Want dat wordt gezegd door sommigen.....
Ik vind van niet…..ik vind duidelijk van niet!
Vitale democratie kan alleen bestaan als volksvertegenwoordigers, zoals ik namens het CDA, vanuit overtuigingen en afwegingen hun werk kunnen doen waarover ze uiteindelijk ook verantwoording afleggen aan de inwoner want daar zijn weer verkiezingen voor. En daarom sta ik op tegen intimidatie, tegen agressie en tegen bedreigingen.
Alies Katerberg
CDA Veenendaal