Bijdrage CDA over het rapport #HOEDAN?

Bijdrage CDA over het rapport #HOEDAN?

Er wordt al heel lang en heel veel gesproken over hoe het moet in Zeeland, hoe het bestuur beter kan, welke structuren overbodig zijn en de ‘bestuurlijke drukte’. Maar, laten we niet vergeten dat er al veel goed gaat. Er is een enorme wil tot samenwerking, bestuurders zoeken elkaar onderling op, ook ondernemers en onderwijs. Daar zijn we als CDA blij mee, dat zit namelijk in onze kernwaarden. De maatschappij zijn wij. Met elkaar. Samen dienen we de gemeenschap en dat doen we het allerbeste door samen te werken. 

Dat is ook hoe Patricia er persoonlijk de afgelopen 11 jaar in heeft gestaan. In verbinding en contact met mensen. Niet om aan te horen, maar om echt te luisteren. Om datgene wat Zeeuwen bezig houdt te vertalen naar de politiek. Besluiten te baseren op datgene wat leeft en wat nodig is. 

Dan het rapport met de merkwaardige titel #HOEDAN?. De titel geeft in ieder geval aanleiding tot lezen, we verwachten antwoorden. Het CDA denkt een gerechtvaardigde verwachting omdat de wens tot spiegeling is opgenomen in het coalitieakkoord. Wat het CDA betreft niet gericht op structuurverandering, maar op cultuurverandering. Hoe doen we het als bestuurders met elkaar. 

Het rapport heeft een wat hoog theoretisch gehalte. Het is goed dat er met zoveel mensen gesproken is en er zijn blijkbaar spiegels gemaakt voor iedere gemeente en de provincie. Het CDA hoopt dat daar veel concrete tips in staan. De vertaling van die spiegels in het rapport levert naar de mening van het CDA net iets te veel theorie op en het antwoord op de vraag #HOEDAN? wordt niet heel concreet. 

Daarom heeft het CDA de volgende vragen aan het college:

1. Hoe gaat het college om met de aanbevelingen uit het rapport?
2. Regio-akkoorden, een prima idee. Hoe gaat het college zorgen dat dit ook echt op korte termijn lukt?
3. Investeren in de kwaliteit van politici. Leuk, aardig, maar is dit niet een taak van politieke partijen? En moet dat voordat iemand gekozen is of na dat iemand gekozen is? Maken we geen eenheidsworst van politici op deze manier?
4. Er is ook een ‘provincie-spiegel’. Kan het college ons nog voor de zomer informeren hoe met de tips en aanbevelingen uit die spiegel wordt om gegaan? En dan concreet: welke acties worden opgepakt?

Tot slot nog één punt. Dat gaat over de specifieke rol van de provincie. Soms zijn we één van de 15 (kinderen). Allemaal gelijk. Soms zijn we de grote broer. Dan helpen en ondersteunen we. Maar soms zijn we ook de boze oom of tante. Dan grijpen we in of wijzen we terecht. 

Deze verschillende rollen vragen een flexibel bestuur. Ook dat zit meer in cultuur dan in structuur. Hoe denkt het college op deze rol in te spelen? En hoe kunnen wij als Staten onze rol ook hier in vinden, Want dat vraagt ook iets van ons. We zijn de afgelopen jaren veel met ons interne proces bezig geweest: hoe we als GS en PS met elkaar om gaan. Het CDA ziet daar grote verbeteringen. Het is misschien goed om de komende jaren juist te investeren in hoe we met de ‘buitenwereld’ om gaan. De netwerksamenleving bestaat. Wij maken daar deel van uit en dat vraagt iets van ons. Om te beginnen: loslaten.

"Dat laatste ga ik letterlijk doen. Met de wens dat de samenwerking in Zeeland gaat zoals ik graag heb gewerkt. Met open vizier, elkaar helpen en ondersteunen, benoemen wat benoemd moet worden. Maar nu ook eens doorpakken, geen onnodig langdurige vergaderingen, maar knopen doorhakken en zaken snel aanpakken. Alles in het belang van onze mooie provincie," Patricia de Milliano