Inhoudelijke reactie CDA-bestuurders op #markaz
Voorwoord
Wat een deceptie. Wat een teleurstelling. Jarenlang hebben we ook als CDA Zeeland de komst van de marinierskazerne hoog op de agenda gehad. In de vorige periode heeft Maarten Janssens heel vaak vragen gesteld. Steeds kon het college melden dat er weliswaar vertraging was, maar dat de staatssecretaris zelf had gezegd dat het goed kwam. Ze heeft ook zelf gezegd dat er geen alternatieven werden onderzocht. Niets is minder waar. Zeeland is bedrogen.
Zeeland is boos. Er zijn nog heel veel vragen. Daarom is er op korte termijn een gesprek met het partijbestuur en fractie/bewindspersonen.
Daarnaast willen we snel in gesprek met de Zeeuwse CDA-leden. Ook daar leeft de behoefte om meer te weten, vragen te kunnen stellen en hun onvrede te uiten.
We sturen u alvast deze nieuwsbrief toe, met reacties van Hannie Kool, Joba van de Berg, Jo-Annes de Bat en voormalig Commissaris van (toen nog) de Koningin, Karla Peijs.
Reactie fractievoorzitter CDA Statenfractie Hannie Kool-Blokland
De afgelopen weken hebben in het teken van #Markaz gestaan: Het dramatisch verlopen proces, het niet nakomen van afspraken, acht jaar samen werken en dan de stekker er eenzijdig uithalen, het doelbewust achter de rug om van Zeeland al een andere locatie onderzoeken en tegen Zeeland zeggen dat je daar niet mee bezig bent. Boosheid, ergernis en compleet onbegrip over politiek handelen overheersen. In een brief aan de CDA-Tweede Kamer fractie hebben wij gezegd dat dit onbehoorlijk en onbetrouwbaar bestuur is. Dat is een zware kwalificatie, en zo zien wij dit ook.
In 2012 zijn de afspraken gemaakt, in 2014 de contracten getekend na een gedegen locatieonderzoek. En inderdaad was dit tevens een compensatie voor de vele wegtrekkende overheden. Grond werd aangekocht, schoon gemaakt, explosieven werden opgeruimd, bedrijven werden verplaatst en de infrastructuur is aangepast.
Waren er dan geen signalen tussentijds dat er twijfels waren bij de locatie van Vlissingen? Ja zeker. In 2012 was al rekening gehouden met een grotere uitstroom omdat men voorzag dat niet iedereen zou willen verhuizen. In de overeenkomst was opgenomen dat Defensie extra inzet zou plegen om mariniers te werven. Overigens bleek de uitstroom – anders dan de staatssecretaris zegt – bij andere defensieonderdelen niet minder te zijn.
Zijn er dan nu nieuwe feiten die heroverweging van de locatie nodig maken? De staatssecretaris noemt er drie: uitstroom van mariniers, de kosten (maar daarbij rekent zij niet de kosten voor compensatie, want in dat geval kom je veel hoger uit), en de locatie (oefenterreinen, schietbanen). Geen van deze punten is nieuw. Al deze punten zouden in overleg opgelost kunnen worden, of zijn onjuist.
Het enige dat de staatssecretaris zegt is sorry. En nog twintig keer herhaald.
Ik heb nog nooit zo’n onbehoorlijk bestuurlijk proces gezien.
Reactie Zeeuws Tweede Kamerlid Joba van den Berg
Donderdag was het debat over de marinierskazerne.
Wat vond ik dat een emotionele en moeilijke dag. En wat goed dat er zo veel mensen uit Zeeland aanwezig waren bij het debat!
Het is ook voor mij nog moeilijk te begrijpen hoe dit proces is gelopen. Geen woordvoerder zijn op een dossier wat Zeeland zo raakt maakt alleen van de zijkant meesturen mogelijk. In de fractie hebben we er meerdere keren uitgebreid over gesproken.
Er moet in ieder geval ruimhartige compensatie komen. Maar in Zeeland zijn er nog veel vragen over hoe het besluit tot stand is gekomen. Daarover zullen nog stevige interne gesprekken moeten volgen. Ik begrijp heel goed dat er antwoorden moeten komen.
Met het CDA Zeeland ben ik in gesprek over wanneer we ook met de leden hierover in gesprek gaan. Graag tot ziens.
Reactie Gedeputeerde Jo-Annes de Bat
Het meest frustrerende aan het hele dossier is dat nog steeds niet duidelijk is waarom de staatssecretaris dit voorgenomen besluit genomen heeft. Ik had echt goede hoop dat het debat daar meer helderheid in zou brengen. Maar het ging echt alleen over het proces. Helemaal niemand stelde de uitstroomcijfers ter discussie. Wij kennen ze ook en trekken daar echt een andere conclusie uit. Helemaal niemand maakte scherp dat Nieuw-Milligen gewoon een veel duurdere operatie wordt dan Vlissingen. Waarom niet gewoon even doorvragen op de cijfers. En helemaal niemand vroeg door op wat er dan in Vlissingen niet mogelijk is, wat de staatssecretaris in ieder geval wel beweerde. Kortom, als iets politiek de realiteit is, dan moet je mee. Maar dit politieke spel is mij zeer slecht bevallen. Dat mocht ik vorige week donderdag ook bij Jinek vertellen. Er zal echt eerst antwoord op veel vragen moeten komen, voordat we weer verder kunnen. Daarom is het goed dat er een gesprek gepland wordt.
Reactie Commissaris van (toen nog) de Koningin Karla Peijs
U zei in de NOS Podcast dat u boos bent, op wie met name?
Je weet nooit precies wie het besluit genomen heeft. De staatssecretaris is verantwoordelijk dus daar was ik in eerste instantie boos op. Mijn boosheid richt zich steeds meer op de (voor)genomen besluiten en met name op het gebrek aan onderbouwing daarvan. Daarnaast had de CDA-fractie een verschil kunnen maken door anders te stemmen. Zeeland heeft de grootste Cda-fractie, en wordt nu in de steek gelaten.
U bent niet meer wekelijks in Zeeland. Hoe heeft u de afgelopen weken gevolgd?
Ik heb alles gelezen wat er te lezen viel. Via de lokale media zoals PZC en via mijn eigen netwerk uit Zeeland ben ik op de hoogte gehouden.
Ook de Telegraaf haalde gisteren weer aan: het was een cadeau aan Karla Peijs. Vertel nog eens één keer hoe het echt is gegaan?
Stond dat daar wéér? Allereerst heb ik een NRC interview gehad. In dat gesprek heb ik aangegeven in Zeeland enkel nog achterlichten te zien: rijksdiensten, inspecties en andere organisaties verlieten Zeeland en er komt niets voor terug. Leegloop en braindrain is gevaarlijk voor een dunbevolkte provincie. Later belde Hans Hillen mij. Ik kende hem niet zo goed, maar vond hem een aardige man. Hij zou voor een werkbezoek naar Zeeland komen. Ik stelde voor om elkaar te ontmoeten. De persoonlijke assistent belde vervolgens om te melden dat het te laat zou worden en een ontmoeting in Vlissingen handiger zou zijn. Daar heb ik hem het verhaal verteld en ook gezegd dat ik mij zorgen maakte. Een concreet voorbeeld dat ik noemde was het Openbaar Ministerie en de Rechtbank die enkel naar Breda vertrokken omdat er een te groot pand was aangekocht. Er werd simpelweg niet aan de gevolgen voor Zeeland gedacht. Vervolgens hoorde ik anderhalf jaar lang niets.
Daarna werd ik weer gebeld door Hillen: de kazerne in Doorn moest verhuizen. De opties waren de Peel of Zeeland. Eerst zei ik ja, waarna ik het college informeerde. Zij reageerden enthousiast. Het wordt geframed alsof het een cadeautje was, maar als iemand jou een goed voorstel doet met positieve effecten voor zowel de mariniers als Zeeland, zeg je toch ja? Een cadeautje van meer dan 40 miljoen.....door Zeeland te betalen.
Er volgden lange procedures, adviezen, kamer- en kabinetsbesluiten, waarbij Zeeland tenslotte verantwoordelijk werd voor de grond bouwrijp maken. Eerste schatting 17 miljoen, toen de archeologen en de Dienst Explosieven klaar waren ging het bedrag nasr de 40 miljoen. Fijn cadeau, toch?
Wat is uw advies voor het vervolg?
Ik las dat Rutte naar Zeeland komt. Ik zou tegen Rutte zeggen: hij heeft al vaak beloften gedaan aan Zeeland, maar er is nooit iets van terecht gekomen. De Staatsecretaris denkt dat ze goedkoper uit is, maar daar vergist ze zich in deerlijk in: Doorn moet verbouwd worden, Nieuw-Milligen moet verbouwd worden. Het is geen doe-kazerne. Als klap op de vuurpijl komt de schadeloosstelling voor Zeeland die ruimhartig moet zijn. Dan ben je niet klaar voor een laag bedrag. Ze komt nog voor grote verrassingen te staan. Ik stel voor dat ze mag blijven zitten, maar dat de kazerne alsnog naar Zeeland komt, want we moeten volhouden. De imagoschade die is ontstaan is in geen tien jaar te herstellen. Het is ongehoord. Als zelfs de rijksoverheid verklaart dat je in Zeeland niet kan wonen, van wie moet je het dan nog hebben?