besluit streefbeeld Nollebos: niet integraal en niet gedragen
De raad van Vlissingen heeft op 22 juni 2021 een besluit genomen over het streefbeeld Nollebos waar zo lang aan gewerkt is. Een streefbeeld dat gedragen en integraal moest zijn, maar was dat het ook? Niet volgens het CDA. Uit de vele protesten bleek dat het op weinig draagvlak kon rekenen binnen Vlissingen, en door het last-minute amendement van PSR en LPV werd ook nog afbreuk gedaan aan het integrale karakter. Lees hieronder het betoog van CDA fractievoorzitter Coen Bertijn:
Voorzitter, Voor het CDA zijn de kernwaarden van de visie uit 2006 altijd leidend geweest: groen, natuur, open en grotendeels openbaar.
Rondom de verkiezingen van 2018 was het CDA duidelijk over het Nollebos. We deden geen uitspraak over het al dan niet bouwen huisjes in het Nollebos. We wilden het participatieproces afwachten en de mening van de Vlissingers horen. We vertaalden dat in de 3 P’s: People, Planet en Profit. De People zijn hierin de Vlissingers die het bos bezoeken, de planet is de natuur in het Nollebos, en de profit staat voor de ondernemers. De discussie over het Nollebos moest het stadhuis uit, moest tussen Vlissingers plaatsvinden met inachtneming van de drie P’s. We moeten nu concluderen dat dat niet gelukt is. Er is een opdracht aan Bosch en Slabbers voor een gedragen, met nadruk gedragen, streefbeeld. Aansluitend bij het uitgangspunt van het CDA: er moest draagvlak zijn bij de vertegenwoordigers van de 3 P’s. We hebben een aantal weken geleden de 15 insprekers kunnen beluisteren, en we hebben de 5 schriftelijke reacties kunnen lezen. Los van de inhoud kun je concluderen dat er geen draagvlak is, niet bij de inwoners, niet bij de ondernemers, en niet bij de natuurorganisaties.
We moeten vaststellen dat de participatie mislukt is. We zien hiervoor twee oorzaken.
Ten eerste: het onzalige plan van de 240 huisje. De toenmalige, en huidige wethouder RO, de heer De Jonge, las ergens iets over grootschalige uitbreiding, nam dit letterlijk, lette niet op de context en ging ermee naar de ondernemers. Daaruit volgde het beruchte plan van Ecoparks. De raad heeft in 2017 de plannen voor de 240 huisjes naar de prullenbak verwezen, maar het is bij de uitvoering van de participatie nooit gelukt om dat spookbeeld van die 240 huisjes weg te nemen. Door de angst voor die 240 huisjes heeft er nooit een open participatieproces plaats kunnen vinden.
Dan de tweede oorzaak van de mislukking: de participatie zou een open dialoog moeten zijn tussen natuurliefhebbers, ondernemers, sporters, kortom, iedereen die betrokken is bij het Nollebos, met de gemeente in slechts een faciliterende rol. We hebben ons als CDA bewust afzijdig gehouden van de participatie, maar wat we hoorden was dat het proces vanuit de gemeente nadrukkelijk gestuurd was, en dat was nou net niet de bedoeling
Alleen al het gebrek aan draagvlak zou voor het CDA voldoende reden kunnen zijn om niet in te stemmen met het streefbeeld. We willen echter toch ook nog kritische kanttekeningen plaatsen bij het streefbeeld.
Om met de sauna als het meest heikele punt te beginnen: het idee bij eerdere visies was dat de sauna mogelijkheden geboden zouden worden om uit te breiden, met ruimten voor verblijfsrecreactie. Wat we nu in het streefbeeld zien is geen sauna met verblijfsmogelijkheden, maar een hotel met een welnessfunctie, zoals elk hotel in Nederland in die categorie een wellness heeft. Kortom: het is geen uitbreiding van de sauna, maar de sauna wordt vervangen door een hotel.
De vertegenwoordiger van De Kanovijver heeft in bij het inspreken aangegeven dat De Kanovijver tevreden is met de huidige locatie. Iedereen tevreden lijkt me, zeker als de uitbouw boven het water, die het zicht op de plas en de daarachter gelegen Nolledijk verhinderd, wordt afgebroken.
Een financiële onderbouwing van het streefbeeld onderbreekt. Zeker als je streeft naar een integraal plan, dan moet er duidelijkheid zijn over kosten en opbrengsten. Als je onderdelen niet kunt uitvoeren omdat er geen geld voor is, dan is er van integraliteit ook geen sprake meer.
Een betere verbinding tussen Boule en Bos dan het schelpenpaadje is voor het CDA een must. Of we ons moeten vertillen aan de futuristische trap uit het streefbeeld vragen wij onszelf af, maar een verbinding met uitstraling moet het sowieso wel zijn.
We staan als CDA volledig achter het pleidooi van de sportraad tijdens de inspraak om de ongeorganiseerde sporters meer mogelijkheden te bieden. Het bos biedt de mogelijkheden, er is sterk behoefte aan en het kan bijdragen aan onze doelstellingen om meer Vlissingers in beweging te krijgen. De kuststrook tussen Vlissingen en Zoutelande is voor duursporters als wandelaars, hardlopers en fietsers een unieke locatie. Versterking van deze functie, in samenwerking met de gemeente Veere, mag wat het CDA betreft meer prioriteit krijgen.
In het verlengde hiervan heeft het CDA nog een idee, eigenlijk een oud idee dat we weer willen actualiseren. In het rechthoek begrensd door de Bachlaan, Galgeweg, duinen en Burgemeester Van Woelderenlaan is een aantal jaren geleden een natuurgebied aangelegd. Dit als compensatie voor het bij de kustversterking verdwenen bos. Het zou echter een grote aanwinst zijn voor Vlissingen als het deel van het land dat nu nog landbouwgrond is, verworven zou kunnen worden, en ingericht zou kunnen worden als natuurgebied. Het is nu nog het missende stukje in de groene kustzone tussen Vlissingen en Zoutelande en Vlissingen kan nog best wat extra groen gebruiken. Om misverstanden te voorkomen: ook daar mogen nooit en te nimmer huisjes komen, of een hotel. We willen daarom het college oproepen om de mogelijkheden te verkennen.
We hebben vorige week kennis kunnen nemen van de plannen van stichting beheer en behoud nollebos. We hebben als CDA alle waardering voor het plan, en voor de inzet van de stichting, die absoluut het beste voorheeft met het Nollebos.
De stichting schrijft in hun voorstel: we verwachten dat dit plan wel breed gedragen wordt door de bevolking. Het CDA ziet graag meer zekerheid over het draagvlak en aarzelt of we hiermee in kunnen stemmen. Maar los hiervan zien we voldoende overeenkomsten tussen het streefbeeld en dit initiatief om te komen tot een breed gedragen plan. Ook de stichting Van Woelderenpark heeft een inspirerend plan. Er zijn in Vlissingen genoeg ideeën genoeg voor een mooi en toekomstbestendig Nollebos. Als we alle belanghebbenden bij elkaar zetten, en de gemeente zich zeer terughoudend opstelt, dan kan er iets moois ontstaan. Tot die tijd blijven de visie van 2006 en het bestemmingsplan van 2011 van kracht. Dat biedt de ondernemers voldoende ruimte voor het indienen van plannen tot uitbreiding of opwaardering van hun bedrijf. Ook met een streefbeeld moeten de plannen nog de RO procedures doorlopen.
Voorzitter, tot een aantal jaren geleden was het Nollebos geen onderwerp van discussie in Vlissingen. Het lag er nu eenmaal, je maakte er een wandeling of fietste erdoor heen op weg naar strand, maar je maakte jezelf er nooit echt druk om. Door die dreiging van die 240 huisjes is bij Vlissingers, Souburgers, Ritthemers en onverwacht veel mensen buiten onze gemeente het besef ontstaan hoe waardevol en uniek het gebied is. Laten we die kracht bundelen benutten om er samen iets moois van te maken.
Tenslotte, voorzitter, zal ik nog even ingaan op de amendementen en moties. Aangezien we als CDA tegen gaan stemmen, zijn voor ons de amendementen minder relevant. Ik wil echter nog wel even ingaan op het amendement van de LPV en PSR. Het raadsvoorstel dat voorligt, hebben we al een fors aantal weken geleden ontvangen. Als je dan op de middag voor de raadsvergadering nog een amendement indient, getuigt dat niet van veel zelfvertrouwen. Daarnaast, we wilden als raad een gedragen en integraal streefbeeld. Zoals ik eerder duidleijk maakte, is er van ‘gedragen’ geen sprake. En als er allerlei onderwerpen uit gesloopt gaan worden, zoals LPV en PSR voorstellen, dan is er ook van ‘integraal’ geen sprake meer, dus dan hou je heel weinig over. En dan nog een laatste opmerking over last-minute amendementen. In 2006 is er ook zo’n last minute amendement door de raad aangenomen, iets over grootschalige uitbreidingen. Nu, 15 jaar later, hebben we daar nog steeds spijt van. Laten we dus niet te snel ja zeggen tegen dit soort paniekerige acties.