Inbreng Jeroen van Gool Algemene beschouwingen

"Voorzitter,

Ik heb vroeger weleens geprobeerd te zeilen. Prachtig. Gedreven door de wind deinen over de golven. Ik leerde dat je de wind niet kunt veranderen, maar wel de stand van de zeilen. Om zo de juiste richting uit te varen.

Gebrek aan tijd en talent zorgden ervoor dat andere zaken prioriteit kregen. Maar ik moest er weer aan denken toen ik onlangs ergens een citaat van schrijver William Arthur Ward las: “De pessimist klaagt over de wind, de optimist verwacht dat die draait en de realist stelt de zeilen bij.”

Nu zijn wij bij het CDA vooral optimistisch en realistisch en verre van pessimistisch, maar toch ervaren wij af en toe het gevoel uit de koers geslingerd te worden door het Rijk. Het ene moment waait de wind gunstig en hebben we een paar miljoen euro van het rijk mee, dan hebben we weer tegenwind en schieten we in de min. Dat is niet te doen. Het CDA stelt deze zeilen graag bij, daarom hebben wij het college opgeroepen de resolutie te steunen op het VNG-congres van deze week. In deze resolutie wordt een betere financiële verhouding tussen het rijk en gemeenten in gang gezet. Heeft het college ook werkelijk ingestemd met de resolutie?

Waar je wel pessimistisch van kunt worden is dat de ene crisis wordt afgelost door de andere. De corona-crisis nam ons de wind flink uit de zeilen en het is nog altijd niet weg. De stikstofcrisis baart onze zorgen, omdat dit ook onze gemeente, de agrarische sector en vele bedrijven in de keten raakt. Kan het college aangeven hoe zij hierop verwacht te handelen?

En ook de oorlog in Oekraine is verschrikkelijk en heeft ook voor ons voelbare consequenties. Het CDA heeft veel waardering voor de vele gemeentelijke maar ook zeker particuliere initiatieven om mensen op te vangen. Deze opvang voert de druk op het woningtekort op, maar ook op de ambtelijke organisatie. Dit in combinatie met een krappe arbeidsmarkt, maakt dat andere taken in de knel komen. Hoe stuurt het college hierop bij is onze vraag?

Genoeg pessimisme. Wij staan nu aan het begin van een nieuwe bestuursperiode. Waarin wij veel ambities hebben op het gebied van woningbouw, duurzaamheid, bestaanszekerheid, jeugd en ouderenzorg hebben. En ambities om de gemeente stevig te positioneren als groenblauw centrum, van het Groene Hart. Zo willen wij onze gemeente nog aantrekkelijker maken voor recreatie en toerisme met mooie wandelpaden, fietspaden en vaarroutes. 

Groen is het visitekaartje van de gemeente en dat willen wij verder uitbouwen, door het groenniveau in de centra van de wijken en dorpen, maar ook daarbuiten naar een hoger niveau te tillen. En door het aanplanten van 100.000 bomen en planten, liefst van lokale ondernemers. Kan het college aangeven hoe zij hierop aansturen?

Dit is zo maar een greep uit de ambities die zijn opgeschreven in het coalitieakkoord Zichtbaar en dichtbij en hoe wij samen willen bouwen aan een duurzame en vitale gemeente.

Samen is daarin het toverwoord. Samen met onze inwoners, samen met onze ondernemers, samen met onze maatschappelijke instellingen, verenigingen, kerken en vrijwilligers: samen leven is samen doen!

In het voorstel lezen wij dat het college bezoeken af wil leggen en wil vergaderen op locatie met de mensen die dat betreft. Daar sluiten wij ons graag bij aan. Ook als raad zouden wij dat wat onze fractie betreft vaker mogen doen. Want hier ligt een uitdaging.

Kim Putters zei tijdens zijn afscheidsrede bij het Sociaal Cultureel Planbureau het volgende: “Meer sociale samenhang vraagt schikken en plooien, want jouw vrijheid raakt aan die van een ander. Lusten en lasten moeten verdeeld worden, in de wetenschap dat het iedereen een keer tegen kan zitten. Dit vergt vertrouwen in elkaar en in de politieke instituties.” Einde citaat.

Vanuit de raad, maar ook het college en niet in de laatste plaats de ambtelijke organisatie hebben wij met elkaar de schone taak te werken aan dat vertrouwen en steeds helder te zijn dat er niet alleen lusten zijn, maar ook lasten. Dat je wind méé, maar ook tegen kunt hebben en dat je dan niet als een pessimist klaagt over de wind, niet als een optimist verwacht dat de wind wel weer bijdraait, maar als een realist de zeilen bijstelt.

Het CDA wenst het college veel succes toe met het opstellen van het uitvoeringsprogramma. Om op koers te blijven… en te laveren op de wijzigende winden, ontvangen zij van onze fractie elk een kompas."