En de boer, hij demonstreerde voort

De laatste weken duiken ze overal weer op: protesterende boeren, de meeste zelfs met een trekker. Ook onze agrarisch getinte gemeente is vaak goed vertegenwoordigd bij de veelal publieksvriendelijke acties.

Maar waarom doen ze telkens al die moeite? Dat heeft bij alle protesten te maken met een en dezelfde hoofdreden: de kloof tussen theorie en praktijk. Binnen achter een bureau wordt door de politiek en de beleidsmakers van alles bedacht, wat in de praktijk vervolgens totaal niet blijkt te werken. En de kosten, de problemen, de tijd en de frustratie zijn vervolgens voor rekening van de mensen in de praktijk, in dit geval de boeren.

De laatste druppel in de emmer betreft een rigoureuze maatregel voor veevoer. De beleidsmakers beslissen in dit geval eenzijdig om eiwitrijk krachtvoer voor melkvee helemaal te verbieden. Hiermee kan op papier stikstofruimte worden gecreëerd voor woningbouw. In de praktijk komt die stikstofruimte er met deze maatregel helemaal niet, integendeel zelfs. Het zorgt wel voor extra kosten en voor gezondheidsrisico’s voor het vee op de korte en lange termijn. Juridische houdbaarheid wint het in dit voorbeeld dus alwéér van gezond verstand. En dat frustreert.

Wat kunnen de mensen uit de praktijk, de boeren, daar dan aan doen? Allereerst natuurlijk kenbaar maken aan de politiek en de beleidsmakers hoe de praktijk in elkaar zit, en dat er ook alternatieve oplossingen zijn. Dit gebeurt volop, maar vervolgens wordt daar binnen achter de bureaus niets mee gedaan. Dus dan resteert er niets anders dan zichtbaar en zo publieksvriendelijk mogelijk actie te voeren.

Dus mocht u binnenkort weer eens zachtjes achter een stoet trekkers aan rijden, bedenk dan dat het bedoeld is om de kloof tussen theorie en praktijk weer wat te dichten, en dat is uiteindelijk in ieders belang.

Ard van Veen
Commissielid CDA Bodegraven-Reeuwijk