Gedreven, sociaal en verbindend

Michiel Bunnik (1974) woont met zijn vrouw en vier kinderen in de Goudse wijk Stolwijkersluis. Sinds 2018 is hij wethouder met de portefeuilles financiën, economie, bedrijfsvoering personeel ICT en Sport.

Familiebedrijf

Vroeger, op zondagmiddag bij opa en oma Bunnik aan de keukentafel, werd altijd gesproken over het familiebedrijf. “Ik ben opgegroeid met de verhalen over logistiek, transport en hoe je dingen slim doet, over vallen en opstaan, over delen met je naaste. Waarden die me mijn leven lang zijn bijgebleven. Mijn vader zat zelf niet in het familiebedrijf maar werkte bij een bank. Ik heb een liefdevolle opvoeding gekregen en mijn ouders stonden altijd voor ons klaar.”

Om een zakcentje te verdienen deed hij op twaalfjarige leeftijd al wat klusjes in het familiebedrijf. “Ik haalde spijkers uit planken en kreeg daarvoor tien cent per plank. Om vijf gulden te verdienen, moest ik dus vijftig planken ontspijkeren. Zo ben ik opgevoed, als je doelen wilt bereiken of dingen voor elkaar wilt krijgen, dan moet je daar zelf wat voor doen.”

Ondernemen

Michiel had andere plannen dan werken in het familiebedrijf. Hij wilde gitaarspelen en had de ambitie om het te gaan maken in de muziek. Voor het conservatorium werd hij afgewezen en dat was een grote teleurstelling. Hij maakte zijn studie rechten af en startte een eigen onderneming. “Ik heb pieken en dalen meegemaakt en heb uiteindelijk een punt achter mijn bedrijf gezet. Ik had weer tijd voor mijn gezin, voor mezelf. Uiteindelijk ben ik in het familiebedrijf terecht gekomen.”

Wethouder

Op een gegeven moment kwam hij Teun Hardjono tegen van het CDA. Hij maakte kennis met de Goudse School en ze spraken met elkaar. “Ik had meningen over politiek en Teun vroeg me of ik daar niet iets mee wilde doen. Dus ik kreeg de kans, solliciteerde en voor ik het wist stond ik nummer 3 op de lijst van de raad. Het wethouderschap was een revolutie in mijn hele zijn en denken. Je wordt op de vreemdste momenten aangesproken, zoals wanneer ik met mijn vrouw uit eten ben bijvoorbeeld. Het is hard werken. Maar, het is heel gaaf om met je stad bezig te zijn, tot in de finesse te weten wat er speelt, echt mee te beslissen in dingen die Gouda verder brengen. Ik enorm gedreven en altijd nieuwsgierig. Ik vind het belangrijk om elke dag iets nieuws te leren.”

CDA

Voordat hij lid werd van het CDA heeft Michiel goed nagedacht of de waarden van de partij bij hem pasten. “Het antwoord was volmondig ja. Die waarden zijn de absolute basis. Respect, liefde en omzien naar elkaar. Oog en oor hebben voor de omgeving. Elkaar zien en niemand achterlaten. Zij aan zij. Zo sta ik in het leven, dat wil ik meebrengen in de politiek. Als twee mensen ruziemaken, dan spring ik ertussen en zorg dat ze bij elkaar komen. Ik hou van contact en interactie. Je kunt het fel oneens zijn met elkaar, maar je moet elkaar wel steeds weten te vinden.”

Bruggen bouwen

De huidige politieke werkelijkheid is er één met veel strijd en Michiel merkt dat daarmee de verbinding verdwijnt. “Wie heeft ooit iets opgelost zonder verbinding te maken? Vrede is pas vrede als er onderlinge verbinding en begrip is geweest. Een lijsttrekker is in mijn ogen voor meer verantwoordelijk dan alleen het uitzetten en leiden van de politieke koers. Het is ook een verbinder pur sang. Ik bouw bruggen tussen mensen, tussen concepten en door politieke ideologieën heen. Ik kijk naar de politiek op links, en ik kijk naar rechts. Maar ook naar boven en naar onder en alles wat daartussen zit. Mijn taak is nog niet volbracht. Ik zie nog ongelofelijk veel om aan te werken. Dat ik lijsttrekker of wethouder ben, zegt me niet zoveel. Dat ik dingen voor elkaar kan krijgen, zegt me des te meer.”