Gedreven, leergierig, niet bang voor veranderingen

Margreeth (1948) is geboren in Scheveningen in een gezin van acht kinderen. Het zorgen voor anderen zit in haar bloed. Ze deed de verpleegstersopleiding en vervolgens de kraamopleiding. Daarna meldde ze zich aan voor de tropen. “Het zendingsidee sprak me aan, ik ging als idealist weg, maar werd realist. Op mijn eenentwintigste ging ik naar Kenia om als health visitor te werken vanuit de Katholieke Missie bij het Ahero Multipurpose project.”

Tweeëneenhalf jaar werkte Margreeth bij het project, deed Moeder- en Kindzorg en liet een centrum achter waar moeders hun eigen kinderen beter konden maken. Ze werkte zoveel mogelijk vanuit de werkwijze van de Kenyaanse reguliere zorg. Het was heel eenvoudig en ze moesten het doen met beperkte middelen en materialen. “Het waren andere tijden. Nu denk ik, hoe hebben we op die manier kunnen vaccineren?”

Blijven leren

Terug in Nederland begon ze met de wijkopleiding in Enschede. “Van de tropen naar Enschede was een enorme overgang. Ik mocht één keer mijn Afrikaans verhaal vertellen. Nu weet ik dat, waar je ook gaat wonen, het je twee jaar kost voordat je ingeburgerd bent.” Na de wijkopleiding ging ze ‘terug naar de kust’ om in Noordwijk te werken. Tijdens deze werkperiode volgde ze de kaderopleiding. “Ik hou van leren en zal dat blijven doen zolang ik leef.”

Terug naar Afrika

Na een tijd meldde ze zich wederom aan voor de tropen en kwam in Zambia terecht. Daar werkte ze op provinciaal niveau bij de Moeder- en Kindzorg voor vijf districten. Ook daar bleef ze tweeëneenhalf jaar. In Nederland startte ze direct met de opleiding ‘begeleiden en onderzoek’, maar kon de opleiding niet afmaken. “Er kwam niks meer in of uit mijn hoofd. Ik wilde terug naar Den Haag om daar in de wijk te werken. Voor een sollicitatiegesprek stapte ik op de verkeerde trein en was te laat. De baan ging aan mijn neus voorbij.”

Mantelzorg en kwetsbare ouderen

Ze werd districtsverpleegkundige in Haarlem, regio Kennemerland, met specialisme kanker. Margreeth volgde een doctoraalstudie Verplegingswetenschap, afstudeerrichting Beleid en Beheer, in Maastricht. “Ik heb onderzoek gedaan naar mantelzorg en kwetsbare ouderen. Met meer dan honderdvijftig mantelzorgers sprak ik over de zorg in het verpleeghuis.” Ze schreef het boek Een naaste met dementie.

Goudse Gangmaker

Nadat haar toenmalige relatie eindigde, bleef ze eerst nog een tijd in Noord-Holland wonen. Voor Kaarsjesavond ging ze naar haar nicht die in Gouda woonde. “Ze hadden hun huis in de verkoop. Ik dacht, misschien is het wat voor mij. Zo ben ik hier gekomen.” Margreeth is Gangmaker Lief & Leed, een initiatief van Gouda Bruist. “Verderop in de straat was een bewoner al twee jaar ziek, dat wist ik niet. Ik dacht, wat kennen we elkaar nog? Daarom besloot ik om gangmaker te worden.”

CDA

In Heerhugowaard werd ze gevraagd om mee te doen met de gemeenteraadsverkiezingen, maar ze zat midden in de verhuizing. “In Gouda heb ik me aangemeld bij het CDA, want ik had genoeg te bieden. Vanuit de vier CDA-thema’s: gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid, solidariteit en rentmeesterschap wil ik graag meebouwen aan een gezond Gouda, vanuit een nieuw sociaal contract waarin alle burgers het goed hebben.”