Ingezonden brief Kees Larooij, kandidaat CDA Krimpenerwaard
Het vertrouwen tussen burger en overheid is de afgelopen jaren gedaald. Ook het vertrouwen van mensen in de samenleving en in hun eigen toekomst is niet wat het moet zijn. Houd ik werk? Kan ik mijn woning betalen? Hoe gaat het met de zorg voor mijn ouders of voor mijn gezinsleden of mijzelf? De veiligheid op straat en in de wijk? Houd ik kansen?
Wat is het vertrouwenwekkend perspectief? Is dat er wel? Wat verwacht ik van de overheid? Jarenlang was het voor iedereen wel duidelijk hoe de samenleving in elkaar zat. In de basis waren mensen er echter van overtuigd dat je als gemeenschap, als familie of als gezin zelf aan de lat stond om het hoofd boven water te houden. Eventueel had je contacten met kerk of vakbond voor advies of hulp. En als het een keer echt misging, dan klopte je bij de overheid aan. Maar met het verminderen van de rol van kerk en vakbond, met de verdere individualisering van de samenleving verschoven zaken. Enerzijds werd het individualisme vertaald in ik-gericht markt denken: meer en meer werd de eigen bonus gesteld boven het lange termijn belang van bedrijf, bank of samenleving. Anderzijds groeide de verwachting dat de overheid alles wel zou regelen: de illusie dat de staat alles wel kon oplossen. En als er iets misging? Dan kwam er een parlementaire enquête commissie die standaard adviseerde tot meer toezicht (dus meer ambtenaren)! Naar de overtuiging van het CDA is deze spagaat van individualistisch marktdenken en de allesbeheersende overheid de belangrijkste reden dat we als samenleving stagneren. “Ik” kan het niet (meer) en die stomme overheid vertrouw ik niet… Het merkwaardige is dat hoe meer de overheid gaat doen, hoe meer zij naar zich toe trekt, hoe minder vertrouwen er lijkt te ontstaan in diezelfde overheid. Maar hoe nu verder? Wat dan wel?
Als CDA hebben we 7 principes gedefinieerd (zie ons verkiezingsprogramma op www.cda.nl/krimpenerwaard) waarmee we een richting willen wijzen naar de toekomst. Naar een fundamentele wijziging in de samenleving. Hoe dan? Door minder “ik” en zeker ook minder “overheid”, maar juist meer “samenleving”! De overheid moet niet al maar meer regelen en al maar meer controleren. De overheid moet ruimte scheppen voor initiatieven van groepen burgers en bedrijven. De overheid bewaakt daarbij alleen dat de veiligheid voor nu en in de toekomst blijft gewaarborgd. Maar burgers zelf regelen en voeren uit. Niet langer “ze” van de overheid; niet langer “ik” van het marktdenken, maar het “wij” van de samenleving. Een voorbeeld? Een Duits dorp waarbij een comité aan de slag gaat en met crowd-funding geld bijeenbrengt van een heel dorp en vervolgens een windmolen of zonnepaneelpark realiseert; iets waar het hele dorp jaarlijks geld aan over houdt dat het besteedt aan de eigen samenleving. En de overheid? Die begeleidde het proces, adviseerde, controleerde of het veilig ging en liet het los.
We moeten terug naar een overheid die zich weer concentreert op de veiligheid. Voor mens en milieu. Dat is al ingewikkeld genoeg met zaken als veiligheid in het verkeer, langs de dijken, met gevaarlijke stoffen en ga zo maar door. En als het dan helemaal niet lukt? Dan is er ook de overheid! Om je op te vangen en te helpen. Zo kunnen we samen werken aan ons land en maatschappij zodat onze kinderen een toekomst hebben!
Kees Larooij, kandidaat CDA Krimpenerwaard