29 juni 2015

Ontslag SVHW-directeur; toch regeling met een luchtje?

SVHW, u kent de organisatie als de organisatie die de OZB-waarde van uw huis vaststelt en de lokale belastingen int. In de commissievergadering van 23 juni kwam de ontslagregeling van de directeur van de SVHW aan de orde. De vraag lag op tafel of deze, met belastinggeld betaalde, regeling niet veel te royaal was en of deze regeling wel wettelijk was toegestaan. Door Pro Krimpenerwaard werd, gesteund door meerdere oppositiepartijen, gevraagd om deze kwestie nog eens door de accountant te laten onderzoeken. De wethouder herhaalde haar mening dat de regeling die werd getroffen helemaal niet bijzonder was en dat ze het daar verder bij wilde laten.

Opvallend was dat de alle coalitiepartijen verklaarden dat nader onderzoek niet nodig was en dat ze direct dit dossier wilden sluiten. De fractievoorzitter van de VGBK beschuldigde Pro Krimpenerwaard er van dat er alleen maar dubieuze suggesties naar voren waren gebracht en dat er van feiten geen sprake is. Het leek er wel erg op dat men wel heel snel een deksel op de put wilde doen. Er zijn namelijk wel degelijk feiten, die op zijn minst te denken geven.

De feiten

·         Er is voor de tweede keer in het nog korte bestaan van de SWHW een directeur met een tonnen kostende regeling op eigen verzoek vertrokken.

·       Het bestuur van de SVHW heeft circa een jaar lang geweigerd in te gaan op het verzoek van de Raad van Schoonhoven om inzage te geven in de ontslagregeling van de directeur. Zelfs toen de rechter het WOB verzoek had toegewezen weigerde het bestuur nog maanden lang om dit uit te voeren.

·       Ook nu het bestuur, daartoe gedwongen door de rechter, de getroffen ontslagregeling bekend heeft gemaakt, zijn er daarin zoveel gegevens zwart gemaakt, dat goede informatie nog steeds ontbreekt.

·         Wat we inmiddels weten is dat de ontslagen directeur 90% van zijn laatstverdiende salaris krijgt doorbetaald, aflopend naar 70%. Daarnaast krijgt hij de ruimte om in een andere functie bij te verdienen tot 130% van zijn oude salaris, zonder dat er op de doorbetaling wordt gekort. Verdiensten daarboven worden voor de helft gekort.

·        De onlangs vertrokken directeur kan dus, als hij een andere baan vindt, waarin hij bijvoorbeeld 80% verdient van het loon in zijn functie bij de SVHW, meer dan anderhalf keer zoveel verdienen als bij de SVHW het geval was en zal daarmee wellicht boven de ‘Balkenende norm’ komen.

·      Hoewel dit volgens de wethouder een heel normale regeling betreft, is dit binnen de overheid volstrekt niet het geval. In het gunstigste geval mogen ambtenaren met een wachtgeldregeling tot 100% bijverdienen ook als zij 33 of meer dienstjaren hebben bij de overheid, zoals betrokkene.

Conclusies

·     Met de betreffende directeur is door het bestuur van de SVHW een kostbare vertrekregeling getroffen, die weliswaar niet meer terug te draaien valt, maar waaruit op zijn minst lering voor de toekomst moet worden getrokken.

·      De houding van ons College en de coalitiepartijen VKGB, VVD, SGP en Christen Unie, dat er niets verkeerds is gebeurd, geen feitenonderzoek nodig is en het dossier maar gauw moet worden gesloten, is onbegrijpelijk.

·       Het bestuur van de SVHW heeft lange tijd geweigerd een rechterlijke uitspraak uit te voeren om openbaarheid in deze zaak te geven en daarmee aangetoond dat met zelf kennelijk ook vond dat de regeling het daglicht moeilijk kon verdragen.

·         De feiten duiden zonder meer op een vorm van wanbeleid van het dagelijks bestuur en, omdat dit al twee keer is voorgekomen moet voor herhaling worden gevreesd.

·       Teneinde het geschonden vertrouwen in het bestuur van het SVHW te herstellen en herhaling te voorkomen, is het wenselijk de verantwoordelijke voorzitter van het dagelijks bestuur, alsmede eventuele andere verantwoordelijken in dat bestuur, te vervangen. Het Algemeen Bestuur van de SVHW, waarin ook onze wethouder een plaats heeft, kan dit afdwingen.

·      De houding van ons College en de coalitiepartijen, dat er helemaal niets is misgegaan, maakt de kans groot dat ook in de toekomst sprake zal kunnen zijn van goudgerande ontslagregelingen voor de directie van het SVHW op kosten van de belastingbetaler.

Onwettig?

Het is duidelijk dat het College, daarin gesteund door de coalitiepartijen, het wil laten bij wat het is en nader onderzoek niet zal worden toegestaan. Het dringende verzoek van de oppositie om de accountant te vragen helderheid te geven over de vraag of de getroffen regeling wel legitiem is of dat hier sprake is van een overtreding van de wettelijke kaders is door College en coalitie afgewezen.

Hopelijk zal bij andere gemeenten, waar ook vragen over deze kwestie zijn gesteld, het bestuur wèl bereid zijn om meer openheid te vragen en alle feiten boven water te halen. Anders zullen we nooit weten of wij nu als belastingbetalers meebetalen aan een nette regeling, of dat er toch sprake is van onwettig handelen dat thans is toegedekt. En net zo belangrijk: ook in toekomstige situaties kunnen vergelijkbare regelingen worden afgesloten.

Hoe verder?

Nu de wethouder haar standpunt handhaaft dat de bij het SVHW getroffen regeling in haar ogen heel normaal is, rest wel de vraag hoe dat bij onze gemeente wordt vertaald. Krijgen boventallige ambtenaren van de gemeente Krimpenerwaard, die meer dan 30 jaar in gemeentelijke dienst zijn, ook een vertrekregeling aangeboden die het mogelijk maakt tot hun pensioendatum meer dan anderhalf keer hun vorige salaris te verdienen?

Wij denken het antwoord wel te kennen, namelijk dat dat niet het geval zal zijn, maar bij onze gemeente gaat het dan ook niet om directeuren! 

Toch maken wij ons grote zorgen over de opstelling van onze wethouder van Financiën Boere. Als zij zo gemakkelijk instemt met dit soort gouden vertrekregelingen en daarbij ook expliciet naar de Raad toe aangeeft dat zij dit de normaalste zaak van de wereld vindt, dan moeten wij vrezen dat zij ook, als dat zo uitkomt, losjes met de geldbuidel van de gemeente omgaat. Wij verwachten, juist van een wethouder van Financiën, dat zij zuinig en doelmatig omspringt met onze gemeenschapsgelden. Als CDA zullen we dat kritisch blijven volgen.

Frank Moné

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.