Reactie CDA (in de raad) op coalitieakkoord Lansingerland

Voorzitter,

De kiezer heeft gesproken. Drie partijen verloren, drie bleven er gelijk en er waren twee winnaars: WIJ Lansingerland kreeg er 4 zetels bij, en mijn partij - het CDA - groeide van 5 naar 6 zetels. We waren en zijn dankbaar voor dat mooie resultaat.

Vz.,

Het is een goed democratisch gebruik om dan als winnaars elkaar op te zoeken aan de onderhandelingstafel. Ik herinner me dat ook de heer Van Doorn zoiets heeft gesuggereerd. Maar ik stel tot mijn verbazing vast dat WIJ Lansingerland deze stap niet heeft willen zetten. En dit vindt mijn fractie een gemiste kans, want ook inhoudelijk zagen wij echt aanknopingspunten. En - relevant of niet - ik merk op straat dat ook onze inwoners echt verbaasd zijn over deze gang van zaken.

Maar, voorzitter, een gebruik is nog geen wet, en gedane zaken nemen geen keer. Wij zullen het nieuwe college zoals dat hoort dan ook gewoon op de inhoud beoordelen. Constructief waar mogelijk, kritisch waar nodig.

Vz.,

Voor de beoordeling van een coalitieakkoord heb je een maatstaf nodig. En dat is onze christen-democratische visie op Lansingerland, gebaseerd op de waarden van rentmeesterschap, solidariteit, gespreide verantwoordelijkheid en gerechtigheid.

Onze visie is ambitieus en gaat uit van een daadkrachtige - soms zelfs ondernemende - gemeente. Want er gaat al veel goed, maar het moet echt beter. We zien problemen met de aardgas-afhankelijkheid van de tuinbouw, met criminaliteit, wachtlijsten voor sportverenigingen, individualisme, een dorpse identiteit die dreigt te vervlakken, geluidsoverlast en landschapspijn.

Daarom wil en zal mijn fractie vanuit de Raad zijn stinkende best doen om Zij aan zij met al onze inwoners, verenigingen en ondernemers, te werken aan de inmiddels bekende 4 V’s: aan vertrouwen, veiligheid, verenigingen, vergroening.

Wij zijn ervan overtuigd dat we er zo voor kunnen zorgen dat, ook als de generatie van onze kinderen straks volwassen is, dit een plek op aarde is waar je in een groene en karakteristieke - als we tenminste niet teveel slopen - omgeving gezond kan opgroeien en oud kan worden, waar sociale samenhang is, waar de kassenbouwer en de consultant naast elkaar wonen, en waar we samen onderaan de streep een positieve bijdrage leveren aan wereldwijde brede welvaart, mede dankzij een klimaatneutrale tuinbouw. Dat is onze visie, onze stip aan de horizon.

Vz.,

vanuit die visie, pakte ik het coalitieakkoord van de digitale mat. ‘Samen verantwoord verder’, klonk veelbelovend, ik dacht even: he, ‘samen verder’, zou het dan toch? Nee, het was gewoon een akkoord, maar wel ultrakort, netto 6 A4’tjes, inclusief welgeteld drie zinnen over financiën.

Maar goed, laten we beginnen bij het begin. Het Samen in de titel van het akkoord betekent Samen met de inwoners. Een goede ambitie. Samen met ondernemers, zou ik er wel aan toegevoegd willen zien. De portefeuille burgerparticipatie gaat in dit college over van wethouder Fortuyn naar de heer Muis. Onze hoop: dat dit college erin slaagt om de kennis en kunde uit onze samenleving te benutten voor betere besluitvorming. Dat men ruimte geeft aan initiatieven van onderop. Dat er nooit meer een verwijt van NIMBY-gedrag uitgaat naar mensen die hun belang of ideeën inbrengen. We wensen de heer Muis en zijn collega’s oprecht veel succes bij het inlossen van deze belofte. Vanuit de Raad zullen we daar via goede beeldvorming ook aan bij proberen te dragen.

Maar dan kom ik op de meer kritische noten Verantwoord verder suggereert dat het college een antwoord wil geven op maatschappelijke noden. Maar ik lees geen antwoord op de crisis in de tuinbouw, geen antwoord op de achteruit hollende biodiversiteit, op de groeiende overlast van Rotterdam The Hague Airport. Ja, alleen een mager: ‘inzet op voorkomen van groei’.

Ik zeg het met spijt, maat kan niet anders: het coalitieakkoord bevat bar weinig ambitie, originele ideeën of scherpe keuzes. Begrijp me niet verkeerd, er staan ook prima dingen in het akkoord. de wijk-Boa’s, uitstel van de start bouw op Bleizo. Maar uiteindelijk resteert een gevoel van ‘Op de winkel passen’ en lijkt het akkoord nog het meest op een samenvatting - soms zelfs letterlijk - van het [laten zien] ‘Ambtelijke Formatiedossier’.

Specifiek zijn we als CDA teleurgesteld over:

1. Voortdurende onzekerheid over de Driehoek Noordpolder.
2. Het doorzetten van diftar, nog steeds zonder inzicht in de kosten.
3. Nieuw overbodig onderzoek naar het openstellen van de Noordeindseweg
4. En veel jargon, zoals onder het kopje Sport de aankondiging van een ‘afwegingskader’ voor voorzieningen. Terwijl sportclubs zich afvragen: gaan de huren nou omhoog of omlaag?

Concluderend, resteert een gevoel van een coalitie met weinig visie. Maar geen nood, als het college nog inspiratie zoekt, pak gerust ons verkiezingsprogramma erbij. U kunt ook op het CDA rekenen om vanuit de Raad visionaire voorstellen te doen. En omdat het college graag samen met de Raad wil besturen, zou het op die manier toch nog een beetje goed kunnen komen.