De Laatste Loodjes

De kerstvakantie is alweer voorbij en daarmee zijn we over de helft van het schooljaar. Voor de examenkandidaten is het einde in zicht, nog maar een paar maanden en dan begint de langste vakantie die we ooit hebben gehad. Maar voordat die vakantie begint, moet er eerst nog het een en ander gebeuren, een examen dat gehaald moet worden bijvoorbeeld. Bij alle vakken zijn we begonnen aan het einde, de laatste stof wordt uitgelegd en de weken worden inmiddels afgeteld. Nog maar 17 weken en dan zijn de examens al weer achter de rug, wat gaat het snel ineens.

Tegelijkertijd is het contrast op school goed te zien. Afgelopen week zag ik dat de eerste groep-achtleerlingen al langs geweest zijn. Een van de jongens merkte op dat hij zich zo klein voelde en ik besefte me ineens hoe groot ik was. Zes jaar geleden had ik me ook zo klein gevoeld. Terwijl deze leerlingen bij mij op school aan het kijken zijn, gaan mijn klasgenoten en ik naar open dagen van universiteiten en andere vormen van vervolgopleidingen. Zo maken wij ons allemaal klaar voor een volgende stap, of deze stap nou naar de middelbare school is, studeren, of wat anders.

Thuis is het voor ons een bijzonder jaar. Ik ben niet de enige die dit jaar examen doet, ook mijn zusje zit in haar laatste jaar. Zij is al ingeschreven en aangenomen op de vervolgopleiding, maar ik weet het nog niet. Het is een lastige keuze, bepalen wat je gaat studeren. Het voelt toch aan alsof je een beslissing neemt over de rest van je leven, iets waar je heel goed over na moet denken. Ter voorbereiding van de uitslag van de examens hebben we thuis een tweelingvlagstokhouder gekocht, zodat mijn zusje en ik toch ieder een eigen vlag hebben om trots te kunnen laten zien dat we geslaagd zijn straks in mei, over zo’n twintig weken.

Misschien gebruik ik deze vlaggenstokhouder wel al eerder, als ook ik weet wat ik wil gaan doen.

Deze column verscheen eerder op maassluis.nu op 1 februari 2018.