Inbreng debat gebeurtenissen Burgemeesterswijk

In de eerste termijn van het debat over de gebeurtenissen in de Burgemeesterswijk sprak onze fractievoorzitter Corine Bronsveld de volgende tekst uit.

Voorzitter,

Het CDA Maassluis vindt het pijnlijk en onacceptabel dat de leefbaarheid in het burgemeestersplantsoen de afgelopen weken zo onder druk is komen te staan dat noodmaatregelen noodzakelijk zijn. Pijnlijk omdat iedereen zich in Maassluis veilig moet voelen: in onze stad, in de wijk en zeker, zeker in je eigen huis. Het is onacceptabel dat onze bewoners in dit deel van de burgemeesterswijk deze basiszekerheid waarop iedereen moet kunnen rekenen, niet meer voelen. 

Het CDA Maassluis heeft de afgelopen weken gesproken met bewoners, met het bestuur van de moskee en van Ummah Wahidah. Wij willen hen bedanken voor de gesprekken waarin zorgen en frustraties zijn gedeeld. En natuurlijk zijn er verschillen in beleving. Door ervaringen die niet alleen in de afgelopen weken, maar in de loop van de tijd zijn opgedaan. 

Voorzitter, we willen onze inbreng doen aan de hand van drie pijlers: veiligheid, verantwoordelijkheid en verbondenheid.

Allereerst veiligheid:

Het gedrag van een groep jongeren varieerde van irritant en zuigend tot intimiderend en bedreigend. Van gedrag dat de normale fatsoensnormen overschrijdt, tot gedrag dat de wet overschrijdt. De spanningen die al langer aanwezig waren, werden de afgelopen weken confronterend zichtbaar door een aaneenschakeling van dieptepunten. Waar de wetten worden overschreden is het simpel en stellen wij en alle partijen dat hard moet worden opgetreden. 

Wij horen graag of verdachten zijn opgepakt die de afgelopen weken vernielingen hebben aangericht? Worden er jongeren verhoord? En wat zijn de resultaten van de inzet van de mobiele camera?

Schade is er. Zichtbaar in de wijk en ook minder zichtbaar, bij mensen. De nare ervaringen doen wat met je, letterlijk en figuurlijk zijn tikken uitgedeeld.

Als de spanningen zo hoog oplopen is snelle aanwezigheid van de politie essentieel. Dat de politie na meldingen ook de afgelopen week te vaak te laat aanwezig was is kwalijk. Dat de agenten die uiteindelijk aankwamen niet op de hoogte waren van de spanningen in de wijk helpt daarbij niet. Hierdoor verloren bewoners bij wie het water aan de lippen stond, het vertrouwen. En als je het gevoel hebt dat steun ontbreekt, ontstaat de neiging om het dan maar zelf op te lossen. 

Voorzitter, als spanningen zo hoog oplopen moeten de lijnen kort zijn. En die korte lijn met de politie ontbrak te vaak. Hoe ziet het College de inzet en beschikbaarheid van de politie in de weken voor het uitvaardigen van het noodbevel.

Voorzitter, wij steunen de stevige noodmaatregelen omdat deze nu noodzakelijk zijn. Tegelijk moeten we toewerken naar een balans in de wijk zodat deze noodmaatregelen weer opgeheven kunnen worden. 

Dat brengt ons bij verantwoordelijkheid, onze tweede pijler:

Niet enkel de politie draagt verantwoordelijkheid. Want de spanningen bereikten een dieptepunt in het overtreden van de wet, maar zijn mede ontstaan door gedrag dat iedere norm overschrijdt. En dan komen we bij opvoeding en een gedeeld kader van normen en waarden. Het CDA Maassluis spreekt waardering uit voor de bewoners die meedenken en meewerken aan oplossingen. Wij hebben respect voor de wijze waarop de Marokkaanse moskee verantwoording voelt, invult en uitdraagt. Ouders aanspreken en verantwoordelijkheid nemen. Ummah Wahidah gaat op hun beurt met jongeren in gesprek. Ook zij willen een eind maken aan overlast en de spanningen die daaruit volgen. Makkelijk is dit niet, niet voor een door de wol geverfde professional, laat staan voor een stichting met een kleine groep vrijwilligers. Het is niet eenvoudig om jongeren die zich niet betrokken voelen erbij te betrekken. Alleen, voor dit lastige werk hebben wij als gemeente toch niet Ummah Wahidah ingehuurd maar ons jongerenwerk? 

Had ons jongerenwerk de afgelopen jaren en zeker de afgelopen weken niet een veel grotere rol moeten spelen? Want het zijn onze jongeren. Het CDA Maassluis verwacht van ons jongerenwerk een veel pro-actievere houding en vindt dat de gemeente hierin stappen moet zetten.

Voorzitter, daarmee komen we bij de derde pijler. Verbondenheid. 

We moeten beter de verbindingen met elkaar leggen, daarin zit de kracht om verder te komen. De gemeente moet hierin het voortouw nemen. Verbinding in de wijk, verbinding tussen Ummah Wahidah en het jongerenwerk. Verbinding tussen bewoners en tussen talrijke organisaties. Dat is niet een proces van de korte klap maar van de lange adem. 

Laten we kritisch op onszelf zijn en scherp kijken waar we het hebben laten liggen als gemeente, waar wij en niet alleen het jongerenwerk maar al die organisaties die een rol spelen, het beter moeten gaan doen. Om zo te komen tot een brede aanpak en concrete stappen. En als voor een goede aanpak die werkt meer geld moet worden vrijgemaakt, dan is ons dat het waard. 

Het mag wat van ons als gemeente vragen, want het vraagt ook heel wat van de Marokkaanse gemeenschap en van de bewoners. Zeker als je nog overloopt van alle negatieve ervaringen die je meedraagt. Wat ons hoop geeft, is dat uit onze gesprekken met bewoners, het bestuur van de moskee en Ummah Wahidah er één gemene deler is.  Iedereen wil zich inzetten voor de wijk en uit de spanning te komen waar actie altijd reactie oproept. Wij zijn niet naïef. Als samenleving blijven we altijd te maken hebben met een groep die niet mee wil werken, die de boel verstieren en op scherp zetten. Maar naast de harde lijn van politie en handhaving die hierbij noodzakelijk is, kunnen we tegelijk vanuit de bereidheid, de wil en de urgentie die nu door alle partijen gevoeld wordt samen werken aan een stevige en gemeenschappelijke basis. In het belang van de wijk, in het belang van de stad omdat we samen sterker staan en meer bereiken.