Onderwijs in actie

We zijn een zomer voorbij en het is nog niet opgelost. We hoorden grote woorden uit Den Haag met als reactie heel wat hakken in het zand. Wat tot nu toe uitblijft is het regelen van een eerlijker salaris voor de leerkrachten in het Primair Onderwijs. Zonde.

Ik begrijp wel dat het lastig is. Het zittende kabinet mag niets doen. Dat is ook gewoon niet netjes en hoort niet volgens de afspraken die daarover al lang geleden zijn gemaakt. Een nieuw kabinet is er nog niet. Van de onderhandelende partijen is het misschien logisch dat ze niet op één onderdeel alvast vooruitlopen terwijl over zoveel ingewikkelde en gevoelige onderwerpen afspraken gemaakt moeten worden.

Smoesjes

Toch kan het overkomen als een smoesje. Smoesjes vallen niet goed bij leerkrachten. Ze kennen ze namelijk allemaal: ‘ik had mijn werkstuk helemaal af toen ineens de computer uitviel en alles weg was, juf’, ‘ik was vandaag op tijd geweest als ik niet met mijn fiets in de file stond waardoor ik de bus miste, meester’ of ‘ik kan er niets aan doen dat ik voor de vierde keer te laat ben, de hond had mijn schoenen verstopt en toen ik ze gevonden had waren de veters kwijt’.

Smoesjes zijn er in veel varianten, ze hebben vaak één ding gemeen: de oorzaak ligt zelden bij jezelf. Het zijn meestal die vervelende anderen en bijzondere omstandigheden. Leerkrachten zijn hier immuun voor geworden lieve mensen in Den Haag. Daarom is vanuit de leerkrachten weinig begrip dat de wil er wel lijkt te zijn, maar dat het door anderen en omstandigheden niet lukt. Dus staken ze weer. 5 oktober staat in de agenda. Niet voor een prikactie van een uurtje, deze keer voor een hele dag om het nog duidelijker te maken.

Ik hoop dat de staking niet nodig is. Ik hoop dat vanuit Den Haag actie wordt ondernomen, zodat de leerkrachten geen actie hoeven te voeren.

Acties

Meer salaris is zeker niet het enige antwoord op de uitdagingen waar leerkrachten aandacht voor vragen. Het gaat net zo goed om werkdruk, werkbeleving en de aantrekkelijkheid van het vak. Het is in het belang van ons allemaal dat er nu en in de toekomst voldoende, goed opgeleide en gemotiveerde leerkrachten zijn.

In Maassluis gaan we niet over de salariëring. Als gemeente staan we wel in volle breedte voor goed onderwijs en willen we hier op de goede manier aan bijdragen. De vraag is hoe wij als gemeente onze scholen, de leerkrachten en leerlingen het beste kunnen ondersteunen. We hebben met elkaar een gedeeld doel: gelijke kansen, ontwikkelen van talenten. Het is goed dat we scherp krijgen waar we het met elkaar beter kunnen doen.

Op 20 september gaan we dat in Maassluis doen. Op de onderwijsconferentie. Een bijeenkomst waarin betrokkenen bij het onderwijs in Maassluis worden uitgedaagd om samen te werken om zo elkaar en daarmee ons onderwijs verder te versterken. Ik hoop op een goede bijeenkomst en reken daarna op concrete acties. Niet op het Malieveld, maar hier in Maassluis. Geen actie alleen door de leerkrachten, maar samen in actie voor het onderwijs. De leerkracht staat er niet alleen voor. Gelijke kansen, het ontwikkelen van talenten is een gezamenlijk belang en vraagt om gezamenlijke acties. In Den Haag en hier in Maassluis.

Deze column verscheen op 14 september 2017 op maassluis.nu