75 jaar vrijheid in Coronatijd; indrukwekkend!
#75jaarVrijheid en #blijfthuis: onvergetelijk!
(door Jonette Korevaar, Raadslid)
Ik werk op de basisschool in Stolwijk. We waren sinds januari druk bezig met allerlei activiteiten voor de herdenking en viering van 75 jaar bevrijding.
Toen op 15 maart bekend werd dat de scholen zouden sluiten, zijn die activiteiten onbewust abrupt gestopt, schilderijen staan half af in de school, materialen voor taferelen staan opgestapeld…we waren de afgelopen weken vooral bezig met de vraag: Hoe houden we contact met onze leerlingen? Ik ben ICT-er en "mijn" ICT kreeg opeens een hele andere rol. De lessen in de basisvakken zijn op geheel eigen thuiswerkwijze doorgegaan er is ook flink vooruitgang geboekt. We hielden dagelijks contact en we hadden ook lol, de enorme creativiteit van juffen en meesters kwam aan het licht. Maar de 4 en 5 mei activiteiten… daar zijn wij niet meer aan toe gekomen…
Gisteren heb ik ervaren (en met mij velen als ik de social media lees) dat de herdenking juist in deze Coronatijd enorme indruk maakt, ook zonder de publieke herdenkingen en feestelijkheid...wellicht zelfs wel juist zonder de publieke herdenkingen... De Dam in Amsterdam zonder publiek maakte indruk, de toespraak van de koning maakte indruk!
Parallellen...
Onbewust zien of voelen we wel wat parallellen: In de oorlogstijd was de samenleving ook niet normaal; onderwijs, vermaak en culturele activiteiten waren er niet, je moest mensen op afstand houden, wie kon je vertrouwen? In de oorlogstijd zullen meer mensen zich afgevraagd hebben of en hoe ze de eindstreep zouden halen. Er was angst en onzekerheid over de toekomst, die is er nu ook. Wij weten nu dat de lockdown niet in één keer opgeheven kan worden, "normaal" is niet meteen weer terug. Ook na de bevrijding duurde het nog tot in de jaren vijftig voordat alles weer "normaal" was en alle distributie, alle schaarste en alle noodmaatregelen opgeheven waren.
Maar niet te vergelijken..
Toch is de situatie zo enorm anders. Deze periode duurt nu een paar weken, de oorlog duurde 5 jaren. Wij zijn misschien bang en ongerust en er vallen dagelijks slachtoffers, maar ìedereen en alles wordt eensgezind ingezet om het Corona-monster te bedwingen. De beperkende maatregelen zijn er om mensen te beschermen niet om ze te bestrijden. Slachtoffers krijgen liefdevolle, levensreddende zorg en worden niet, zoals in de bezetting, gemarteld en gedood. Isolatie betekent vandaag thuiszitten, toen betekende het deportatie naar de kampen.
Omzien naar elkaar
We herdenken en vieren 75 jaar bevrijding op 4 en 5 mei heel anders dan we ons hadden voorgesteld. Er zijn wel overeenkomsten, maar laten we vooral zien hoe ánders het is om deze coronacrisis te doorstaan: met zoveel verbondenheid en warm omzien naar elkaar.
Zou die warmte, het omzien naar elkaar ook niet een opbrengst zijn van 75 jaar vrijheid?
Moesten we dat ontdekken door enigszins in onze vrijheid beperkt te worden??
Wellicht...
De herdenking en viering van 2020 zijn in ieder geval onvergetelijk, zo betekenisvol!