Gesprek met Lizanne Lanser en Teunis Jacob Slob
Op een regenachtige maandagmiddag sprak de redactie van de nieuwsbrief met beide CDA-wethouders; Lizanne Lanser en Teunis Jacob Slob. Een regenachtige middag die opgefleurd werd door de verjaardag van Teunis Jacob. Aan beide werd gevraagd hoe het wethouderschap bevalt, nadat zij krap een jaar geleden in deze functie werden aangesteld.
Waar zijn jullie in terecht gekomen?
Lizanne: De wondere wereld van de politiek Teunis Jacob: Het wethouderschap is veelomvattend, het slokt je helemaal op. Om je ambities waar te maken, moet je er veel in te investeren. Dit gaat soms ten koste van het sociale leven. Lizanne: De eerste maanden werd je echt geleefd. Daarna werd het pas mogelijk om zelf keuzes te maken en de regie terug te pakken. Teunis Jacob: Het was ook veel nieuw; je bent zelf nieuw in een nieuwe gemeente (dus voor veel mensen is het nieuw). Ook voor de beide oude organisaties was het zoeken; de gemeente is gevoelsmatig opeens veel groter geworden. Het gebied is uitgestrekt. Je moet meer, want er zijn meer aanvragen. Daarnaast heeft het als voordeel dat je als grote gemeente meer kan. De uitdaging is om overstijgend te zijn aan de hectiek van de dag. De leden van het college zijn heel verschillend en heel aanvullend. Er wordt in prettige sfeer samengewerkt. Iedereen binnen het college heeft zijn eigen ding gekregen en zo is iedereen in zijn kracht. Lizanne: Er zijn ook bezoeken geweest aan andere colleges, wat ook heeft bijgedragen aan de onderlinge verbanden.
Hoe is het nu om de vragen te beantwoorden in plaats van ze te mogen stellen?
Teunis Jacob: Wij proberen als college de vragen beantwoorden. Het is fijn dat er een goed college is, dat er goede afstemming is met de fractie en ook met de leden. Lizanne: Ook de raad is groeiende. En ook hier komt na elf maanden rust. Vooral het politieke spel ben ik lerende. Soms is het moeilijk om je aan de regels van de raadsvergadering te houden.
Wat is het grootste verschil met je leven hiervoor?
Lizanne: Als zelfstandig ondernemer had ik veel vrijheid en nu wordt mijn agenda helemaal volgepland. Aan de andere kant was ik zoekende naar een uitdaging en die heb ik nu zeker gevonden. Teunis Jacob: Het moment had niet beter gekund ten aanzien van mijn gezinsleven en bedrijf. Dit soort werk deed ik er bij en nu heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt.
Ervaar je het wethouderschap ook als een last?
Teunis Jacob: Het is de uitdaging om boven de hectiek van de dag uit te stijgen. Op dat punt zijn we nu gekomen. Nu moeten we de juiste dingen gaan doen. Het moeten geen mooie verhalen op papier blijven, maar er moeten concrete acties komen. Lizanne: Binnen mijn portefeuille (sociale domein) is het soms wel schipperen; je kan niet altijd de nare situatie oplossen van iedereen. Teunis Jacob: Kerngericht werken kan hier een mooie oplossing in vormen. Er liggen op verschillende vlakken veel initiatieven in de kernen.
Waar haal je je voldoening uit?
Teunis Jacob: Met elkaar een beweging organiseren, zodat de samenleving dit op kan pakken en dit dan als gemeente faciliteren. Lizanne: Het contact met de inwoners, bijvoorbeeld via het inloopspreekuur. Maar ook uit verbinding en facilitering. Het wethouderschap is een mooie uitdaging om een brug te maken tussen het menselijke en het bestuurlijke. Deze verbinding is niet vanzelfsprekend. Ik wil graag een bestuurder zijn die betrouwbaar is; als je iets zegt, doe het dan ook. Teunis Jacob: We moeten naast de burger staan, we moeten het samen doen. Dat is ook de kracht van Molenlanden: 20 kernen met ieder een eigen dynamiek van onderaf. Als bestuurder creëer je de goede omgeving en faciliteer je de initiatieven. Vanuit het CDA-gedachtengoed kan je belangrijke punten aandragen hoe de maatschappij beter betrokken kan worden. Lizanne: Ik was aangenaam verrast door de motivatie van de ambtenaren, maar ook door de grote werkdruk waaronder zij moeten werken. De ambtenarenorganisatie is gevuld met bevlogen mensen die onder hoge druk staat.
Wat maakt je trots?
Lizanne: We hebben een mooie gemeente. Van Nieuw-Lekkerland tot Arkel. We zijn nu een gemeente van formaat geworden. Een gemeente die heel veel zelf in huis heeft aan recreatie, ondernemers, cultuur. Een gemeente met veel maatschappelijke initiatieven. Het is mooi om met deze functie iets voor deze mooie gemeente te kunnen betekenen. Teunis Jacob: We wonen in een prachtig gebied met een prachtige samenleving. Hier mogen we trots op zijn. Er is een mentaliteit van samen leven en samen werken. Dat is iets om zuinig op te zijn!
Wat mag je van jou vervallen?
Lizanne: De raadsvergaderingen mogen om 23u afgelopen zijn. Incidenteel zijn er overleggen waar het nut niet duidelijk van is of het doel van mijn aanwezig niet duidelijk is. Met elkaar hebben we systemen gebouwd die niet altijd even efficiënt zijn. Teunis Jacob: De provinciegrens naar Vijfheerenlanden mag minder star. Dit kost nog steeds veel energie. Als bestuurders moeten we hier overheen blijven stappen. Provinciegrenzen zijn te dicterend. We zitten ook niet te wachten op oneigenlijke wet- en regelgeving. Soms ligt er te veel nadruk op het juridische waardoor er angst is om dingen te doen. Het CDA kan hierin voorop lopen om richting te geven en de juiste weg te vinden, zij aan zij.