PFAS is er. Nu er goed mee omgaan.

In de raadsvergadering van 28 januari 2020 is een gesprek geweest over PFAS. De stof, die gemaakt is om onverwoestbaar te zijn, is verspreid in onze leefomgeving. Onder druk van samenwerkende overheden in de regio is de uitstoot aan de bron terug gebracht. We zullen waakzaam moeten zijn dat vergunningen worden gehandhaafd. We zullen moeten begrijpen welke andere ZZS (zeer zorgwekkende stoffen) er nog meer worden uitgestoten. En dat maakt dat we niet naïef moeten zijn in de aanpak van de uitstoot bij de bron, de producenten. En aan de andere kant gebruiken we producten waar deze stoffen deel van uitmaken.

PFAS is er

PFAS stoffen zijn verspreid in onze leefomgeving door de producenten van deze stoffen. Het gevaar van deze groep stoffen is lang onderschat geweest. De uitstoot kon doorgaan zonder dat hier veel aandacht werd geschonken. Dat is veranderd. De overheden maken werk van het terugbrengen van de uitstoot wat onder andere gaat leiden tot een afname met 99% in 2021 van een van de meest vervuilende stoffen. Stoffen die ons milieu belasten en waar gezondheidszorgen over zijn.

Nu er goed mee omgaan

De GGD stelde op 3 december 2019 dat in Molenlanden er geen reden tot zorg is voor de volksgezondheid. De vraag blijft: maar hoe gaan we dan goed met deze stoffen om. Het CDA is van mening dat we de bron moeten aanpakken en die terug brengen tot zo dicht mogelijk op 0. En we zullen ons niet blind moeten staren op 1 van de 6000 PFAS stoffen maar moeten begrijpen welke nog meer worden uitgestoten en niet goed zijn voor onze omgeving en gezondheid. De overheid heeft de taak om burgers te beschermen tegen zulke stoffen en zal zich moeten richten op het begrijpen wat er in de PFAS fabrieken gebeurt. En niet naïef moeten zijn in het optreden richting deze producenten.

Producten worden voor ons gemaakt

Onbewust genieten we van de poly-perfluoralkylstoffen in de vorm van anti-aanbak lagen, als onderdeel van mobiele telefoons, als onderdeel van apparaten die duurzame energie opwekken. De vraag zal dus blijven bestaan. Het CDA roept op om producenten streng te controleren en vergunningen te handhaven. Maar het kan niet zo zijn dat we de producenten zo ver in een hoek drijven dat ze de benen nemen naar een land dat uit ons zicht is. Want als we dat toelaten dan gaan we niet goed met deze problematiek om.