Inbreng Victor Mijnders in de Algemene Beschouwingen 2024

AB 2024 1ste termijn 

Voorzitter,

Vandaag mag ik voor de zevende keer deelnemen aan de algemene beschouwingen van Ridderkerk, maar voor het eerst in de rol van fractievoorzitter van de Ridderkerkse Christendemocraten. Ik wil onze 1ste termijn beginnen met iets wat mij de afgelopen weken maar niet loslaat en wat een enorme indruk op mij heeft achtergelaten. 

In de laatste week van september dit jaar heb ik samen met mijn vader en broertje de concentratiekampen Auschwitz en Birkenau bezocht en dit bezoek laat mij maar niet los. Ik kom er maar niet bij met mijn hoofd hoe de mens in staat is om zoiets verschrikkelijks en onmenselijks aan te richten aan mannen, vrouwen en kinderen. Hoe is de mens in staat geweest om de mede mens gevangen te nemen onder verschrikkelijke omstandigheden, te laten verhongeren, zich dood te laten werken en misschien nog wel erger; medemensen op zo'n grote schaal fabrieksmatig de dood in te jagen? Twee indrukken vanuit mijn bezoek wil ik graag met u delen. 

Allereerst de grote schaal waarop dit gebeurde. Bij het bezoek aan Birkenau, u kent het kamp waarschijnlijk wel van de foto's van het perron waar Joden per wagon gebracht werden, viel de omvang van het kamp op. Op het hoogtepunt waren hier 90.000 mensen aanwezig en wanneer je door het kamp loopt lijkt er geen eind aan te komen. 

Als tweede voorzitter hebben we de route gelopen die de vrouwen en kinderen hebben gelopen vanaf het perron naar de gaskamers. Drie minuten en dan was je er al en waar wij verder konden lopen, hield het hiervoor bijna een miljoen mensen op. Voorzitter, als vader greep mij nog het meest aan dat deze route ook is gelopen door bijna 230.000 kinderen, waarvan er uiteindelijk maar 700 het hebben overleefd. 

Bij de voorbereidingen voor deze algemene beschouwing moest ik hier met regelmaat aan terugdenken en dat heeft mij met beide benen weer op de grond gezet. Hoe belangrijk het behandelen van de begroting ook is voor Ridderkerk en de Ridderkerkers, het valt in het niet bij de gedachten dat miljoenen mensen, voornamelijk Joden, hun vrijheid en leven is afgenomen. En dat deze vrijheid die wij op dit moment gelukkig wel hebben het meest belangrijke is om voor te vechten, maar vooral ook om te koesteren. 

Het zet belangrijke onderwerpen zoals starterswoningen, een asielzoekerscentrum, de zondagsrust, een woonruimtebemiddelingssysteem, etc. in perspectief. Het gaat er uiteindelijk om hoe wij als Ridderkerkers met elkaar omgaan en dat we oog hebben voor elkaar en voor anderen. 

Het baart onze fractie dan ook zorgen dat de individualisering van onze samenleving steeds meer lijkt toe te nemen. We lijken met elkaar steeds meer 'ik-gericht' te zijn, waarbij we gefocust zijn op ons eigen geluk en welvaart, maar hierbij vergeten we juist om te kijken naar een ander. We zien daarbij een samenleving die steeds meer onder hoogspanning staat, waar de druk hoog is en het altijd meer moet zijn met alle gevolgen van dien. Zo zien we dat bijvoorbeeld vier op de tien Nederlanders zich eenzaam voelt en de afgelopen jaren het aantal volwassenen met een angststoornis, depressie, alcohol- of drugsverslaving sterk is gestegen. Een op de vier werkenden tussen 18 en 34 jaar kampt met burn-outklachten.  

Onze landelijk politiek leider Henri Bontenbal schreef hierover een interessant stuk in Vrij Nederland, waarin onze christendemocratische visie op de samenleving geduid wordt als de 'verantwoordelijke samenleving' in tegenstelling tot de geïndividualiseerde samenleving.  

Deze verantwoordelijke samenleving houdt allereerst in dat we zoeken naar gemeenschapszin, waarbij niet het individu centraal staat, maar juist het gene wat eenieder verbindt. Waar tegenwoordig het eigen gelijk voorop lijkt te staan en discussies steeds meer uitmonden in een zwart-wit discussie, is het juist goed om te zoeken naar waar we elkaar kunnen vinden en welke doelen we gezamenlijk kunnen nastreven. 

Daarnaast lijkt vrijheid in onze samenleving steeds meer iets te betekenen als: ik bemoei mij niet met jou, dan moet jij je niet met mij bemoeien. Enerzijds is het natuurlijk goed dat we elkaar de vrijheid geven en elkaar respecteren, maar het gevolg kan ook zijn dat we hierdoor de ander niet meer zien en dat het eigenlijk niet meer uitmaakt hoe het met de ander gaat of hoe de ander zich voelt. 

Als laatste punt bij de verantwoordelijk samenleving, is dat we kiezen voor keuzes op de langere termijn. Het kiezen voor de korte termijn en snelle tevredenheid winnen steeds meer de overhand. Zo ook in de politiek, waar de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen soms belangrijker zijn dan de impact op de langere termijn. En voorzitter goed om te melden, dat wij als CDA-fractie hierin ook niet altijd heilig zijn. 

Als fractie staan wij voor deze verantwoordelijke samenleving en willen we als fractie zoveel mogelijk investeren in onze Ridderkerkse samenleving waarin we elkaar ontmoeten en naar elkaar omkijken. Daarom is het voor het CDA essentieel dat we blijven investeren in de vele verenigingen en vrijwilligers die ons dorp rijk is. Want verenigingen zijn juist de plekken waar Ridderkerkers vanuit alle gelederen van onze samenleving elkaar ontmoeten en zich in willen zetten voor een gemeenschappelijk doel. 

Wij kijken er daarom naar uit om vandaag met u als gemeenteraad in debat te gaan over de toekomst van Ridderkerk. 

Wij wensen bij dit alles de gemeenteraad, het college en de Ridderkerkers Gods zegen toe!