Democratie is geen kansspel
Onlangs is het Rotterdams bestuursmodel met gebiedscommissies weer op de schop gegaan. Afgelopen zaterdag stond onderstaand opiniestuk hierover van Christine Zandberg, Danielle Knieriem (respectievelijk burgerraadslid en raadslid namens het CDA) en Jan-Willem Verheij (raadslid namens de VVD) in het AD/Rotterdams Dagblad.
De Rotterdamse gemeenteraad heeft lang gediscussieerd over hoe het verder moet met de gebiedscommissies. Dit model is onlangs geëvalueerd en sindsdien is de raad aan het filosoferen geslagen, gevolgd door een proces vol hindernissen en koerswijzigingen. De oorzaak hiervoor is stress, want er zat haast achter. De gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 naderen immers rap.
Deze haast is en was echter onnodig. De gebiedscommissies zijn pas drie jaar aan de slag. Het huidige model functioneert misschien niet zo goed als zou kunnen. Wij zijn dan ook zeker niet per se tegen veranderingen. Veranderen om het veranderen is echter nooit een goede zaak. Er zijn nog voldoende uitdagingen als het gaat om het functioneren, maar het huidige model moet de kans krijgen zich te bewijzen, om te groeien. Door keer op keer het systeem om te gooien, weten we zeker dat het nooit perfect zal zijn.
Helaas zijn we wel weer in die situatie beland. Zo zal er in twee gebieden geëxperimenteerd worden met wijkraden. Daarnaast zullen er in zes wijken naast de gebiedscommissie nog afgevaardigden worden aangewezen door middel van loting. De argumenten die hiervoor werden aangevoerd, zijn echter flinterdun. Wat ons betreft kunnen experimenten nooit een doel op zich zijn, zeker niet waar het de democratie betreft. De meest schadelijke voorstellen zijn in de afgelopen maanden gelukkig afgezwakt, maar het loten en het toevoegen van een extra bestuurslaag in delen van Rotterdam gaat wel gewoon door.
Door al dit geëxperimenteer wordt het er niet duidelijker op. Want hoe weet de gemiddelde burger nu nog waar het over gaat? Het is een ratjetoe aan maatregelen die afzonderlijk van elkaar ook nog eens moeilijk zijn uit te leggen. De democratie wordt zo wel heel wankel gemaakt. Dat is juist iets wat we niet moeten willen. De democratie is geen kansspel! De overheid moet een betrouwbare partij zijn die zorgt dat er een stabiele basis is voor vertegenwoordiging. Nu moet men zich wel heel erg in de voorgeschiedenis verdiepen om alles te begrijpen.
Terwijl de democratie juist inclusief moet zijn; iedereen moet mee kunnen doen. Maar bovenal moet iedereen weten hoe je mee kunt doen. Deze experimenten zijn zeer lastig uit te leggen en gezien het eerdergenoemde ook gedoemd te mislukken.