Manon maakt mee. Verhalen over alledaagse dingen van een Raadslid

Door: Manon van Dijk

De week van de eenzaamheid - Samen is niet alleen 

‘Niets dan leegte om me heen

Mijn woorden verwaaien in de wind

Ik ben helemaal alleen’… 

Yvonne Franssen

Het zal u vast niet ontgaan zijn. Deze week is het de week van de eenzaamheid. Ik stond er eigenlijk nooit zo bij stil hoeveel mensen alleen zijn. Mensen die niemand hebben die voor ze klaarstaat. Die dag in dag uit het leven alleen moeten leven. Erg als je het mij vraagt. 

Ik werd geraakt door de cijfers. Meer dan één miljoen mensen in Nederland voelt zich eenzaam. De EO zend deze week een indrukwekkende serie uit ‘Wie kent mij nog’. Diverse portretten van mensen die alleen zijn. Waar bij de één het overlijden van een partner of een echtscheiding de directe aanleiding is voor eenzaamheid, ervaart de ander dat een ziekte of visuele beperking leidt tot een sociaal isolement. 

Zo vertelde een inwoner van onze gemeente mij afgelopen week dat ook hij eenzaam is. Door een ongeluk heeft hij hersenletsel opgelopen en is hij dus fysiek beperkt. Hij heeft het idee dat hij er alleen voor staat. Dat hij mensen afschrikt. Ik vertelde hem om elke dag weer te proberen kracht te vinden om naar buiten te gaan. Mensen te ontmoeten. Dat valt hem zwaar. Hij wil wel, maar hij weet niet hoe. Staat ú voor hem klaar?

Dit is slechts  voorbeeld. Er zijn in Teylingen nog zoveel andere situaties te noemen waarin mensen eenzaam zijn. De mevrouw op Sassembourg die gescheiden van haar man moet leven omdat hij elders moet wonen in verband met zijn gezondheid. Het meisje in groep 8 dat elke dag huilend naar huis fietst omdat ze weer als laatste werd gekozen tijdens de gymles. De mevrouw aan het einde van de straat die haar deur altijd gesloten houdt omdat ze bang is dat de wereld haar verhaal leert kennen. 

Gelukkig kennen we in Teylingen de stichting Welzijn. Zij organiseerden in het kader van deze week een werkconferentie ‘samen tegen eenzaamheid in Teylingen’. Mensen konden deelnemen en er werd met een actief avondprogramma signalen en goede ideeën met elkaar gedeeld. Het uiteindelijk doel: een verzameling van kleine en grote activiteiten die bestaan in Teylingen om eenzaamheid te helpen verminderen. Dat doet mij denken aan een lied van Adele Bloemendaal die mijn oma, die overigens ook eenzaam was, vaak zong. Je bent toch op de wereld om mekaar te helpen, nietwaar. 

Ik hoop dat ook u na deze week van de eenzaamheid zich weer bewust bent van de mensen in uw eigen omgeving. Samen kunnen we meer! Samen zijn is niet alleen. 

Manon van Dijk