Corné Venema

Toen ik net mijn woning had zei ik altijd: “Weet je wanneer je het mooiste uitzicht hebt? Als het mistig is, want dan kun je Schiedam niet zien.” Ik woon zeven hoog, en het duurde lang voordat ik in de keuken bewust naar buiten keek. Via de andere kant van mijn appartement kijk ik zo Vlaardingen in.

Ik kwam er achter dat zeven hoog precies de hoogte is dat je net over de bomen heen kan kijken. Gek genoeg valt het dan op hoe groen Vlaardingen eigenlijk is. Af en toe steekt er een flat of woning tussen de bomen door. Dit groen moeten we koesteren en onderhouden: niet persé voor een goed milieu, maar gewoon om fijn te kunnen wonen in Vlaardingen.

Langzaam zie ik een aantal Vlaardingers voorbij lopen. Je hoort ze niet. Vlaardingers zijn harde werkers, geen patsers, geen praters. We mopperen makkelijk, maar zullen ons nooit aanstellen. We zetten ons af tegen instanties die we niet kennen, maar helpen mensen in onze directe omgeving altijd. Daarom werkt vrijwilligerswerk zo goed: want dat doen we gewoon met elkaar, en we doen wat er nodig is. Zorg werkt als het makkelijk toegankelijk is, want je wilt geholpen worden door mensen uit je buurt en niet door een afstandelijk loket.

’s Nachts zie ik, starend uit het keukenraam, in neonletters het woord “hemel” staan op een kerktoren. Zo voelt het voor mij ook in het dagelijks leven. Wanneer ik niet meer weet wat de goede beslissing is, wanneer ik twijfel, wanneer ik in het duister tast, dan zoek ik naar het heldere licht dat mij scherp laat zien wat de juiste weg is.

Ik ben Corné Venema en ik zet me in voor Vlaardingen. Dat doe ik bij het CDA. Het CDA is er voor de mensen, waar we omzien naar elkaar. Ik zet me in voor een aantrekkelijke en toegankelijke stad, waar veiligheid een voorwaarde is, en die zich klaar maakt voor een duurzame samenleving.

Samen de toekomst van Vlaardingen.