Armoedeconferentie, blijven we pleisters plakken of gaan we echt ten strijde trekken tegen armoede?
Op 9 december was dan eindelijk de langverwachte Armoedeconferentie. Een conferentie over armoede met als doel om informatie te verzamelen voor gemeentelijk beleid op het gebied van armoedebestrijding. Het is goed dat hieraan aandacht wordt besteed.
Armoedebestrijding is een belangrijk onderwerp voor het CDA Hoogeveen. Dankzij het CDA is dat topprioriteit geworden in Hoogeveen. En dat is ook niet zomaar. Armoede is binnen onze gemeente al lange tijd een groot probleem. Veel inwoners zitten in een positie waarin bij de minste tegenslag grote problemen ontstaan zoals schulden of werkloosheid en alles wat daarmee samenhangt. En dat is nu in deze tijd alleen maar een groter probleem geworden, ook voor mensen die het lang op eigen kracht hebben gered. Vaak wordt deze problematiek, als ze eenmaal ontstaan zijn, doorgegeven van generatie op generatie.
Tijdens de begrotingsbehandeling afgelopen november hebben we weer aandacht gevraagd voor de armoedebestrijding. Voor het CDA is het tijd om politieke keuzes te maken of en hoe we armoede binnen onze gemeente gaan bestrijden. Er is voldoende kennis en ervaring als het gaat om armoedebestrijding en bestaanszekerheid. Het CDA heeft daarom op 10 november de motie “Aan de slag met armoedebestrijding” ingediend, waarin het college wordt opgeroepen om binnen een halfjaar na de Armoedeconferentie met een beleidsplan Armoedebestrijding en Bestaanszekerheid te komen. De christendemocraten kregen de gehele raad mee en het voorstel werd zodoende aangenomen. De vraag rest of de Armoedeconferentie voldoende antwoorden biedt om een structurele en integrale aanpak van armoedebestrijding op te leveren.
Voor CDA-fractievoorzitter Femke Koekoek, tevens woordvoerder armoedebestrijding, is de noodzaak van een structurele en integrale aanpak helder: “Armoede is niet op te lossen met hier en daar wat pleisters plakken in de vorm van een noodpakket energiearmoede of bijzondere bijstand. Sterker nog, ons huidige armoedebeleid met een waar doolhof van minimaregelingen en bijbehorende wetten en geldstromen houdt armoede eerder in stand dan dat het armoede de wereld uit helpt. Het moet dus echt anders. Pleisters eraf en echt goed kijken wat er aan de hand is. Het armoedebeleid moet grondig worden herzien. Hierbij moet er wat mij betreft ten minste aandacht zijn voor generatiearmoede, energiearmoede, huisuitzettingen, langdurige schuldenproblematiek, verkokering en bureaucratie in de hulpverlening. Maar het kan veel korter. Het beleid moet zo worden ingericht dat het geld terecht komt bij de mensen die het echt nodig hebben.”