Gelijk, gelijkwaardig en waardig?
Als statenlid met de portefeuille diversiteit ontving ik een uitnodiging voor het Regenboogsymposium op donderdag 8 oktober 2020 in de Martinikerk. Ik verheugde me erop, een mooi programma op een prachtige plek. Echter… Helaas ook hier gooide corona roet in het eten. Toch wil de CDA-Statenfractie dit niet ongemerkt voorbij laten gaan. Aan mij de eer om mijn overdenking hier met u te delen.
Tijdens een fractietraining hadden we een gedachtewisseling over; verantwoordelijkheid, drijfveren, ambities, maar ook over posities. We kwamen op de vraag: Zijn we allemaal gelijk? We spraken over ieder zijn/haar eigen rol, een eigen taak en ook over een eigen belang, daar is op zich niets mis mee. Dat betekent wel dat we waardig omgaan met die verschillen en de ambitie hebben om van elkaar te leren, daar worden we immers allemaal beter van. Dit bracht ons tot de conclusie dat de één niet meer of minder is dan de ander, niet beter of slechter, maar anders en dat we vanuit deze verschillen niet gelijk maar wel gelijkwaardig zijn.
Vanuit het Christen Democratische gedachtegoed is elk mens uniek en als zodanig van waarde. Dat geeft onze samenleving vorm en kleur en dat is een groot goed. Velen zullen het hier mee eens zijn maar wordt dat ook altijd zo ervaren? Met andere woorden, gaan we altijd wel zo waardig om met mensen die anders zijn, doen en/of denken? Als je tot de meerderheid behoort is het soms wel gemakkelijk om dit bevestigend te beantwoorden. Echter indien je niet tot die meerderheid behoort voelt dat soms heel anders, ik baseer dat deels op eigen ervaringen en hoor dat ook nog te vaak om me heen. De voorbeelden zien we, spijtig genoeg, nog met regelmaat terug in de media.
We hebben nog steeds te leren en extra inzet en aandacht voor LHBTQI is en blijft nodig. Moet dat dan iets heel groots zijn? Ik denk van niet, een klein gebaar, een luisterend oor, een open vraag, aanspreken en aanspreekbaar zijn op gedrag en of woordgebruik kan soms al een groot verschil maken.
11 oktober, de internationale coming-out dag is een mooi moment om waardig stil te staan bij vrijheid, verbondenheid, gelijkwaardigheid en de universele liefde voor elkaar, ongeacht je gender, sekse of geslacht.
Laten we ervaringen en gevoelens met elkaar delen, aandacht hebben voor verschillen en van elkaar blijven leren. We kunnen alleen samen invulling geven aan een kleurrijke, diverse en tolerante samenleving, waarin iedereen uniek is en we allemaal van waarde zijn en bovenal … waarin we in vrijheid lief mogen hebben!
Ria Horenga,
CDA-Statenlid, provincie Groningen