Terugkeer Wolf

De terugkeer van de wolf leidt tot emotie, hebben we in mei van dit jaar inde cie MEE al geconstateerd. De gedeputeerde riep toen op tot nuchterheid en trots. Met die gedachte heeft het CDA kennis genomen van het Interprovinciaal Wolvenplan.

Dit met in het achterhoofd de gedachte zoals ook in mei al benoemd dat de terugkeer in onze huidige maatschappij en ons keurig aangeharkt landje, geen vanzelfsprekendheid is. Ondanks het feit dat we met elkaar hebben besloten via allerlei ingewikkelde verdragen de wolf als beschermde diersoort te accepteren. En daar zit ook het dilemma voor het CDA: er zijn bestuurlijke afspraken gemaakt en daar wensen wij voor te staan. Tegelijkertijd onderkennen wij dat in de maatschappij en zeker op het platteland er veel onrust is over de wolf.

De vraag die we dan kunnen stellen is een ‘Interproviniciaal Wolvenplan’ dan een instrument om de onrust en de emotie op het platteland te ondervangen. Het antwoord is eenvoudig, daar is het niet voor bedoeld.

Volgens het CDA mist in het Wolvenplan het aspect communicatie. Want zonder gerichte en actieve communicatie kunnen we bestuurlijk vinden van de wolf wat we willen, maar blijft de conclusie dat de wolf voor onrust blijft zorgen.