Voor het CDA staat de samenleving en niet de overheid centraal. Wij willen de komende jaren blijven werken aan sterke verenigingen, buurten, wijken, kernen en dorpen. Een sterke samenleving is wat het CDA betreft gebouwd op saamhorigheid en gedeelde verantwoordelijkheid en geeft mensen directe invloed op hun eigen leefomgeving. Daarom zet het CDA Kampen zich de komende periode in voor:
- Meer zeggenschap over de eigen omgeving door de inwoners van wijken en dorpen. In de afgelopen periode is daarvoor onder de noemer “Kamper Kracht in Actie” een plan van aanpak ontwikkeld wat voorheen wijkgericht werken was. Geef ruim baan aan ideeën en initiatieven van bewoners, binnen een van tevoren gezamenlijk bepaalde speelruimte. Durf erop te vertrouwen dat bewoners weten wat nodig is in hun wijk.
- Wijk- en dorpsbudgetten waar inwoners zelf de beschikking over krijgen. Dit is meer dan ‘handgeld’. Dit betekent minder regels van bovenaf en meer zeggenschap voor inwoners zelf.
- Verankering van de wijkverbinder in de gemeentelijke organisatie. De wijkverbinder speelt wat het CDA betreft een belangrijke rol als spin in het web. Hij/zij is het centrale communicatiepunt tussen dorp/wijk en de gemeente.
- Een dienstbare en betrouwbare overheid die durft los te laten. De gemeente moet vooraf goed aan verwachtingenmanagement doen: wat mag een initiatiefnemer van de gemeente verwachten en wat niet. Dit is essentieel voor het slagen van inwonersparticipatie.
- Experimenten op nader te bepalen beleidsterreinen waarbij inwoners zelf mogen beslissen over de oplossing van een vraagstuk.
- Verankering van de belangrijke rol van dorpshuizen. Maar ook ruimte geven: bijvoorbeeld door een bredere bestemming op gebouwen of door enige ruimte voor eigen activiteiten binnen de drank- en horecaverordening.
- Behoud van voorzieningen in dorpen en wijken om de leefbaarheid in stand te houden. Dorpshuizen en (wijk)verenigingen moeten de gelegenheid hebben om zelf hun broek ook op te houden, zeker als subsidies worden afgebouwd.
- Het CDA zet in op een meerjarig dereguleringsprogramma, waarbij tevens kritisch gekeken wordt naar de mogelijke besparing op ambtelijke inzet als gevolg hiervan.