Peter Besuijen (Fractievoorzitter): "Als het ons vandaag wordt gevraagd, dan tekenen we het coalitieakkoord opnieuw."

Van de fractievoorzitter: spreektekst bij behandeling jaarrekening 2023.

De randen om het veld. Die titel geef ik mee aan deze beschouwing. Ik kom daar zo op terug.

Wie draait zich van je af als je stelt dat je een fatsoenlijk land wil? Of een fatsoenlijk dorp?

CDA staat voor een fatsoenlijk land, waar we kiezen voor elkaar en omzien naar een ander. Waar respect en je aan de afspraken houden gewoon zijn. Wij kiezen ook voor een fatsoenlijk dorp. En voor hoopvolle politiek waarbij we aandacht voor elkaar hebben: voor jongeren, ouderen, gezinnen, verenigingen en ondernemers.

Mooi, maar hoe vertaal je dit nu naar een kaderbrief met Euro’s. Zelfs met een beperkt aantal Euro’s. We willen allemaal veel en moeten keuzes maken.

Het Jaarverslag 2023 en de Mid Term Review vormen de achteruitkijkspiegel. Als je daarin kijkt zien wij dat er veel is gedaan. Als er achterstanden zijn, dan komen die meestal door de te weinig personeel. Onze complimenten aan het college en de organisatie voor het vele werk dat al is verricht.

We zijn nu twee jaar onderweg en we hebben dus nog een vergelijkbare periode voor de boeg. Het CDA rekent erop dat het Collegeprogramma grotendeels wordt gerealiseerd. Ook onder wat strakker financiële omstandigheden.

In onze bijdrage wil ik graag ingaan op de prioriteiten zoals wij die zien. Daarbij gaat het in alle oprechtheid meer om het aanbrengen van accenten en het bijkleuren van de plaat. Het is immers duidelijk. Het college realiseert het programma, dat is gebaseerd op een coalitieakkoord. Daar staat onze handtekening onder. Als het ons vandaag wordt gevraagd dan tekenen we dat akkoord opnieuw.

Ik leg drie accenten:

1. Bestrijden van groeipijn: de Triangel wordt de komende jaren afgebouwd, we kennen verschillende kleinere -soms inbreilocaties- en kijken ondertussen naar de Noordkade. Er is nog steeds een enorme behoefte aan betaalbare woningen, maar alleen met een dak boven je hoofd ben je er niet. Wonen in Waddinxveen is niet alleen een huis, maar betekent ook kinderopvang, scholen, sporten enz. En ook een dokter in de buurt. Daar moet nog veel gebeuren en dat is groeipijn.
2. Behoud van een sterk sociaal domein: inwoners die dat nodig hebben kunnen gebruik maken van een veelheid aan voorzieningen. Maar er is veel geld mee gemoeid en we weten ondertussen dat er financieel serieuze uitdagingen liggen.
3. Duurzaam duurt het langst: we willen op de verschillende programma’s voortgang maken. Energietransitie, Klimaatadaptie, Biodiversiteit en Circulaire economie. Het gaat om veel onderwerpen en de wethouder lijkt soms een Chinese jongleuse: er liggen nog geen zonnepanelen op veel naakte daken of daar dreigt één van de vele bordjes al te vallen want…. de netwerken lopen vol. Of het ontbreekt aan opslagcapaciteit bij de energieleveranciers. En dat leidt tot gewijzigde energietarieven.

Ik wil een paar onderwerpen wat uitdiepen:

Groeipijn ofwel de tekorten van de maatschappelijke voorzieningen.

1. Wij zien in de kaderbrief dat de sportvoorzieningen, zowel binnen als buiten, voldoende in beeld zijn. Concrete plannen voor velden, renovatie en bouw van hallen. In overeenstemming met de visie. Wij zijn vooral benieuwd naar de inrichtingsplannen voor het centrale sportgebied De Sniep.
2. Voor onderwijs en kinderopvang zien we ook verschillende concrete stappen (bv Triangel/Vredenburgh, Theo Thijssen, KAS) maar wij missen nog het houvast van een IHP, Wij hopen dat het college in die plannen ook mogelijkheden ziet voor kinderopvang en BSO. Het afgelopen jaar is duidelijk geworden dat de groeipijn zich niet beperkt tot het basisonderwijs maar ook het Coenecoop College daar last van heeft. Ik ga ervan uit dat we straks beschikken over een realistisch IHP, waar we de schouders onder kunnen zetten.
3. Het tekort aan medische voorzieningen wordt door iedereen gezien en benoemd. En wij begrijpen dat het college hieraan werkt met één arm gebonden op de rug. Artsen maken immers zelf een vestigingskeuze en het tekort is ook landelijk. Blijf alles doen wat mogelijk is, is onze oproep.

Sociaal domein/Juiste zorg voor iedereen

Veel hebben we het afgelopen jaar gesproken over technische onderwerpen, zoals Inkoop, de Regionale Werkorganisatie en de ontwikkeling van de kosten. Maar laten we de camera vooral richten op de inwoners:

1. De overheid is het schild voor de zwakkeren in de samenleving.  Het periodiek monitoren van de effectiviteit van dat schild (ik bedoel dus evaluatie van beleid) is nodig. Wij kunnen ons vinden in de conclusies van de laatste evaluatie minimabeleid. Maar, voorzieningen moeten bekend zijn en toegankelijk. Dat is een permanent punt van aandacht. Het recent geïntroduceerde ‘WAD voor weinig’ is een prima initiatief. Inwoners mogen geen toegangsdrempels ervaren! We spreken wel onze zorg uit over de hoeveelheid aan regelingen. We pleiten voor de menselijke maat en op zijn minst een loket met één gezicht. Zaken als toeslagaffaires moeten te alle tijden voorkomen worden.
2. Ruim 40% van de inwoners voelt zich eenzaam. Oorzaken en oplossingsrichtingen zijn niet eenvoudig. Verenigingen, kerken, moskeeën en andere ontmoetingsplaatsen kunnen helpen. Voor het CDA een belangrijke reden om deze organisaties/verenigingen een warm hart toe te dragen.
3. Groeiende groepen zijn afhankelijk van informele zorg, veelal aangeboden door onmisbare mantelzorgers. Wij kijken uit naar de visie informele zorg.

De financiële uitdagingen gaan niet weg, maar laten we proberen de zorgbehoevende inwoners centraal te houden bij de verdere bespreking van dit domein.

Duurzame samenleving

De Zomerrapportage Duurzaamheid 2024 viel afgelopen week in onze brievenbus. Ruim 20 lopende initiatieven. Dat is dus beslist jongleren.

Bij duurzaamheid gaat het om grote bewegingen, maar ze eindigen altijd bij de inwoners. In huis en tuin. Dus dichtbij. Tijdens de commissievergadering stelde collega Verweij hierover een vraag. Die had primair betrekking op communicatie. Ik wil dat nog wat specifieker benoemen: omdat het succes van duurzaamheid vooral wordt bepaald door wat inwoners doen en kunnen is communicatie cruciaal. Er wordt het nodige aan gedaan, maar ons pleidooi is om hier nog meer aandacht aan te besteden. Deel resultaten in eenvoudige en toegankelijke monitors. Vier de successen.

Tot slot de concrete zaken.

De financiën van de gemeente staan er naar onze mening niet heel slecht voor, maar we kleuren nu niet binnen de lijntjes. Dat vereist een verdere analyse. VVD heeft dat mede namens ons verwoord in een motie en het dictum is u inmiddels bekend. Voor ons geen reden voor paniek, maar als er een herfststorm aankomt zet je de parasols niet buiten.

Wij doen het voorstel voor een leefbomenbos. Voor de duidelijkheid: een budgetneutraal initiatief. Inwoners mogen ter gelegenheid van een voor hen belangrijke levensgebeurtenis een boom laten planten. De inwoner subsidieert de plaatsing en krijgt daarvoor een gedenkboom. Wij dienen voor dit plan een motie in met het volgende dictum:

 Verzoekt het college:

• kennis te nemen van bijgevoegd voorstel voor een praktische opzet van een levensbomenbos in Waddinxveen;
• de mogelijkheden te onderzoeken voor het realiseren van een levensbomenbos in Waddinxveen;
• met een voorstel voor realisatie naar de raad te komen.

De organisatieontwikkeling komt op ons stevig over en heeft daardoor ook behoorlijke invloed op de begroting. Graag willen we voor de formele begrotingsbehandeling goed geïnformeerd worden. Daarom mede namens de VVD en Onafhankelijk Raadslid Sattaur de motie ‘Passende organisatieontwikkeling’ met het volgende dictum:

Verzoekt het college

• voorafgaand aan de begrotingsbehandeling de raad actief te informeren over het plan voor de organisatieontwikkeling en de bijbehorende formatie;
• de raad inzage te geven in de eerste ideeën over de benodigde huisvesting.

Ik sluit af met de beloofde randen om het veld:

Een paar weken geleden bespraken we in het CDA-fractieoverleg een overweging van Jaap Smit, Commissaris van de Koning hier in Zuid-Holland. Hij ging in op het verhaal van Ruth en Boaz. Ruth is gevlucht uit Moab. Zij leest korenaren op het land van Boaz. Boaz geeft zijn maaiers opdracht om wat slordig te maaien, zodat Ruth aan de randen van het veld wat meer aren kan rapen. Hij deelt dus zijn overschot met een economisch vluchteling. Jaap Smit roept iedereen op om in zijn leven voldoende ruimte (lees Overschotten) te creëren en ruimhartig met anderen te delen. Hij doelt dan vooral op tijd en aandacht.

Binnen de factie constateerden wij: Geen samenleving zonder goede randen om het veld!

Een gedachte die wij voor het reces graag meegeven aan allen.

Voorzitter, wij wensen het college en de ambtelijke organisatie wijsheid en kracht.

Peter Besuijen

Fractievoorzitter CDA Waddinxveen

10 juli 2024