CDA ziet pleidooi voor krachtig(er) armoedebeleid bevestigd
Het CDA Culemborg ziet in recent opiniestuk de argumenten om te pleiten voor een krachtig(er) armoedebeleid bevestigd. Politieke partijen leggen op dit moment de laatste hand aan het verkiezingsprogramma voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018. In dat programma zal het CDA Culemborg gaan doorpakken op de ingezette lijn van de afgelopen jaren. Een lijn waarin we ons hard hebben gemaakt voor het beperken van de wachtlijsten in de schuldhulpverlening en goede regelingen voor mensen en kinderen in armoede. Aandacht voor armoede zal in het verkiezingsprogramma 2018-2022 dan ook zeker niet ontbreken. De bestrijding van armoede is voor het eerst opgenomen in het regeerakkoord. Het is nu aan de plaatselijke politiek dit een verdere uitwerking te geven. Deze week verscheen onderstaand opiniestuk van Martin de Brouwer (gemeenteraadslid CDA Tilburg) en Rene Peters (tweede kamerlid CDA) in het Brabants Dagblad. Het CDA Culemborg ziet in dit opiniestuk de argumenten om te pleiten voor een krachtig(er) armoedebeleid.
“In Nederland hebben ruim een miljoen mensen moeite om rond te komen. Ruim 400.000 mensen hebben problematische schulden. Dat is een voorzichtige schatting. De cijfers die de Algemene Rekenkamer gebruikt zijn veel hoger. Per jaar helpen we met alle inzet en goede bedoelingen nog geen 10.000 mensen aan een schone lei. Veel ZZP’ers bouwen geen pensioen op. En velen verzekeren zich niet tegen arbeidsongeschiktheid. De huren en zorgkosten zijn sterk gestegen. Armoede onder kinderen is een groeiend probleem en zorgt voor uitsluiting en minder kansen.
Gemeenten hebben voldoende geld om armoede te bestrijden. Maar ze ‘vinden’ slechts een deel van de doelgroep. En maken de toegang tot regelingen vaak nodeloos ingewikkeld. Tegelijkertijd krijgen bijstandsgerechtigden die de weg naar alle regelingen wel weten te vinden te maken met een enorme armoedeval zodra ze gaan werken. Dit gaat niet goed in Nederland. En dit gaat niet goed in veel gemeentes.
Wat ons betreft bestaat er hier geen links of rechts of progressief of conservatief. Er bestaat niet eens een verschil tussen coalitie en oppositie. Er bestaan alleen concrete en zeer actuele zorgen van heel veel mensen. Daar moeten we iets aan doen. Zowel vanuit Den Haag als via gemeenten. En met meer daadkracht dan tot nu toe. En laten we eerlijk zijn. Een behoorlijk deel van die problemen wordt door de overheid zelf, met al haar goede bedoelingen, gewoon veroorzaakt.
Tachtig procent van de vragen aan sociale wijkteams gaat over financiële problemen. Nog los van de stressgerelateerde zorgvragen die daar nog achter vandaan komen. Schulden vormen een dominante problematiek, belemmeren burgers om mee te doen en brengen hoge maatschappelijke kosten met zich mee. Er bestaat bovendien een grote samenhang tussen schulden en problemen op andere leefgebieden als zorg, wonen, welzijn en gezondheid. Het is heel goed mogelijk dat een effectieve aanpak op het gebied van armoede / schulden enorme positieve impact heeft op overige leefgebieden.
Het oplossen van schuldenproblematiek hoeft niet eens meer geld te kosten. Maar kan wel heel veel (economische) winst opleveren. Voor het eerst in de geschiedenis staan in het regeerakkoord concrete maatregelen die armoede- en schuldenproblematiek aanpakken. Er wordt fors geld vrijgemaakt om armoede te bestrijden en schulden te voorkomen. Misstanden in de incassoindustrie worden aangepakt. Incassokosten aan banden gelegd. En aan de eindeloze stapeling van boetes komt een einde.
Maar ook van gemeentes wordt het een en ander verwacht. Op het gebied van schuldhulpverlening valt veel te verbeteren. En het is belangrijk dat mensen snel gevonden en geholpen worden. Het liefst voor dat de problemen uit de hand kunnen lopen. Veel politieke partijen schrijven op dit moment hun verkiezingsprogramma. Hoe mooi zou het zijn als schulden en armoedeproblematiek, net als in Den Haag, een prominente plaats zou krijgen in het beleid van iedere gemeente?
Bron: het Brabants Dagblad editie 10 november