17 januari 2017

Directeur Rien Fraanje verlaat Wetenschappelijk Instituut CDA

Rien Fraanje neemt per 1 maart afscheid van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Hij treedt vanaf die datum in dienst als secretaris-directeur van de Raad voor het openbaar bestuur (Rob) en de Raad voor de financiële verhoudingen (Rfv), de adviesorganen waar hij voor zijn komst naar het WI al vijf jaar als senior stafmedewerker werkte. 

Fraanje kwam in januari 2014 binnen bij het WI als plaatsvervangend directeur. Een jaar later werd hij aangesteld als waarnemend directeur om vervolgens in 2016 tot directeur te worden benoemd. Onder zijn leiding bracht het WI rapporten uit over onder meer het verdienvermogen van de Nederlandse economie, de toekomst van de arbeidsmarkt, de gezondheidszorg en de rol en positie van de overheid. In 2015 bracht het WI het door hem geschreven rapport ‘Lang leve het verschil, weg met de fragmentatie’ uit. Deze studie laat zien dat nieuwe scheidslijnen de sociale cohesie in de Nederlandse samenleving bedreigen en pleit voor politieke maatregelen die mensen met verschillende achtergronden en vaardigheden weer met elkaar verbinden. 

Hij ziet het als een belangrijke taak van het WI om het CDA steeds oog te laten houden voor de traditie waar het uit voortkomt. Daarom kreeg het CDA bij zijn 35ste verjaardag van het WI het pamflet Gemeene gratie cadeau, dat laat zien hoe oude waarden ook nog in de eenentwintigste eeuw actueel kunnen zijn. Afgelopen najaar bracht het WI op zijn initiatief de Pauselijke encycliek Rerum Novarum uit 1891 en de rede van Abraham Kuyper die hij in hetzelfde jaar hield bij de opening van het eerste Christelijk Sociaal Congres opnieuw uit. 

Fraanje geeft aan dat hij met pijn in het hart vertrekt. “Ik heb het vanaf de eerste dag dat ik bij het WI naar binnenliep enorm naar mijn zin. Het is heel mooi te mogen werken voor de politieke filosofie waarvan ik al sinds mijn zeventiende vind dat die de beste antwoorden heeft voor de opgaven van deze tijd. Daar staat tegenover dat het functioneren van de democratie en de bestuurlijke verhoudingen in Nederland, de thema's waar de Rob en Rfv regering en parlement over adviseren, mij al lang interesseren en bezighouden. Ik krijg nu de kans om te opereren in het hart van het debat daarover. Het is voor mij persoonlijk een mooie stap waarvan ik vond dat ik deze kans niet mocht laten lopen.” 

Fraanje trekt half februari de deur bij het WI achter zich dicht. De taken van de directeur worden vanaf dat moment tijdelijk waargenomen door Arjen Siegmann. Tegelijk wordt in februari een procedure opgestart voor de werving van een nieuwe directeur. 

Rien Fraanje neemt per 1 maart afscheid van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Hij treedt vanaf die datum in dienst als secretaris-directeur van de Raad voor het openbaar bestuur (Rob) en de Raad voor de financiële verhoudingen (Rfv), de adviesorganen waar hij voor zijn komst naar het WI al vijf jaar als senior stafmedewerker werkte. 

Fraanje kwam in januari 2014 binnen bij het WI als plaatsvervangend directeur. Een jaar later werd hij aangesteld als waarnemend directeur om vervolgens in 2016 tot directeur te worden benoemd. Onder zijn leiding bracht het WI rapporten uit over onder meer het verdienvermogen van de Nederlandse economie, de toekomst van de arbeidsmarkt, de gezondheidszorg en de rol en positie van de overheid. In 2015 bracht het WI het door hem geschreven rapport ‘Lang leve het verschil, weg met de fragmentatie’ uit. Deze studie laat zien dat nieuwe scheidslijnen de sociale cohesie in de Nederlandse samenleving bedreigen en pleit voor politieke maatregelen die mensen met verschillende achtergronden en vaardigheden weer met elkaar verbinden. 

Hij ziet het als een belangrijke taak van het WI om het CDA steeds oog te laten houden voor de traditie waar het uit voortkomt. Daarom kreeg het CDA bij zijn 35ste verjaardag van het WI het pamflet Gemeene gratie cadeau, dat laat zien hoe oude waarden ook nog in de eenentwintigste eeuw actueel kunnen zijn. Afgelopen najaar bracht het WI op zijn initiatief de Pauselijke encycliek Rerum Novarum uit 1891 en de rede van Abraham Kuyper die hij in hetzelfde jaar hield bij de opening van het eerste Christelijk Sociaal Congres opnieuw uit. 

Fraanje geeft aan dat hij met pijn in het hart vertrekt. “Ik heb het vanaf de eerste dag dat ik bij het WI naar binnenliep enorm naar mijn zin. Het is heel mooi te mogen werken voor de politieke filosofie waarvan ik al sinds mijn zeventiende vind dat die de beste antwoorden heeft voor de opgaven van deze tijd. Daar staat tegenover dat het functioneren van de democratie en de bestuurlijke verhoudingen in Nederland, de thema's waar de Rob en Rfv regering en parlement over adviseren, mij al lang interesseren en bezighouden. Ik krijg nu de kans om te opereren in het hart van het debat daarover. Het is voor mij persoonlijk een mooie stap waarvan ik vond dat ik deze kans niet mocht laten lopen.” 

Fraanje trekt half februari de deur bij het WI achter zich dicht. De taken van de directeur worden vanaf dat moment tijdelijk waargenomen door Arjen Siegmann. Tegelijk wordt in februari een procedure opgestart voor de werving van een nieuwe directeur. 

Landelijk/​Provinciaal

De twaalf provinciale afdelingen vormen de schakel tussen de gemeentelijke afdelingen en het landelijke bestuur.