CDV over diversiteit en gemeenschap verschenen
Hoe om te gaan met diversiteit, zodat deze de gemeenschap versterkt in plaats van verdeelt? Dat is een van de kernvragen van het CDV-winternummer 2020. Volgens filosoof Gabriël van den Brink stuit de enorme bestuurlijke drang om te vernieuwen op tegenstand onder de bevolking, die gehecht is aan traditionele waarden. ‘De elites gaan onverminderd door met vernieuwen, tot en met het inrichten van genderneutrale wc’s. Want het man-vrouw-verschil is een sociale constructie, nietwaar? (...) Jammer voor de miljoenen mensen die aan het onderscheid tussen man en vrouw gehecht zijn.’
Het winternummer van Christen Democratische Verkenningen is gewijd aan de vraag, hoe we in het diversiteitsdebat de gemeenschap kunnen versterken. Daarbij wordt ingezoomd op de vraag in hoeverre de christendemocratie de waarden van de moderniteit, namelijk vrijheid, gelijkheid en broederschap, volledig kan omarmen. Volgens Van den Brink is de moderniteit, de laatste decennia zichtbaar via het neoliberalisme, ‘doodziek’. ‘Pogingen om van Nederland een bedrijf te maken, hebben de publieke dienstverlening uitgehold’, zegt hij in een interview. Progressieve waarden als rationaliteit, gelijkheid voor de wet en doelmatigheid bieden zijns inziens geen garantie voor gemeenschapszin. De gemeenschap krijgt nauwelijks vorm in de moderne samenleving. ‘Ieder mens moet daarin namelijk eerst en vooral zichzelf vormgeven.’ Van den Brink roept de christendemocratie dan ook op meer werk te maken van de coöperatieve samenleving.
Lees hier het (gratis) interview ‘De moderniteit is doodziek’, met Gabriël van den Brink
In haar bijdrage benadrukt voormalig CDA-Kamerlid Kathleen Ferrier dat gezamenlijkheid en diversiteit hand in hand moeten gaan, waarbij Nederland de ogen niet mag sluiten voor onrecht in heden en verleden. Het slavernijverleden ligt weliswaar ver achter ons, maar speelt ‘in de levens van velen tot op de dag van vandaag een gevoelige rol. Het uit zich anno 2020 in ongelijkheid, uitsluiting en racisme. We kunnen het verleden niet langer verzwijgen.’ Vormen van discriminatie zijn zichtbaar op de arbeidsmarkt, de woningmarkt, maar ook in het onderwijs en bij de politie. ‘Voor mensen met een niet-westerse achternaam is het lastiger om een stageplek of een gewone arbeidsplaats te vinden’, aldus Ferrier, die het belang van diversiteit benadrukt bij de aanpak van allerlei hedendaagse problemen.
Lees hier het (gratis) artikel ‘Zonder erkenning van verleden en heden geen gedeelde toekomst’ van Kathleen Ferrier
Gelijkheidsbeleid
Hillie van de Streek, verbonden aan de EVP Vrouwen in Europa, stelt in een bijdrage dat het CDA ‘ideologisch ingrijpende keuzes’ moet maken als het gaat om de emancipatie van vrouwen. De partij moet ‘afstand nemen van de vrijblijvende deregulering naar maatschappelijke verbanden’ en kiezen voor ‘verplichtende regelgeving vanuit de overheid’. Gelijkheid tussen man en vrouw gaat volgens haar het diversiteitsbeleid te buiten en betreft eerder het algemeen belang en publieke gerechtigheid, waardoor het een opdracht voor de staat is.
Zij staat daarbij tegenover rechtsfilosoof Andreas Kinneging, die juist stelt dat diversiteits- en emancipatiebeleid vormen van gelijkheidsbeleid zijn, waarvan het CDA zich verre moeten houden. Vrijheid, gelijkheid en broederschap zijn zijns inziens niet de hoogste waarden voor de christendemocratie. Het huidige gelijkheidsdebat is veeleer marxistisch, ‘ook al noemt het zich meestal niet marxistisch, maar liberaal’. Door met het de gelijkheidstrend mee te brengt schaadt de christendemocratie zichzelf en de samenleving, aldus Kinneging. Wie de principes van de tegenstander gebruikt, namelijk het radicale vrijheids- en gelijkheidsdenken, moet niet vreemd opkijken als deze uiteindelijk tegen hem gebruikt worden. ‘Het christelijk onderwijs, maar ook de kerken zitten meer en meer op de schopstoel: het is aanpassen of, uiteindelijk sluiten.’ Kinneging raadt het CDA aan de eigen principes van deugden en gemeenschapszin weer serieus te nemen en niet die van de moderniteit.
In het themadeel ook interviews met mensen uit de praktijk, onder wie Liesbeth Huyzer, die als korpschef bij de Nationale Politie de diversiteitsagenda beheert. Volgens haar versterkte de nadruk op verschillen binnen de politie op een gegeven moment de polarisatie, omdat elke groep apart benaderd werd. ‘Toen hebben we ons diversiteitsbeleid omgegooid, en weer meer het belang van eenheid benadrukt.’
Regionaal kiezen Tweede Kamer
Verder in CDV een artikel van journalist Wilfred Scholten over het Comité Christen Democraten voor Ontspanning en Wapenbeheersing, dat zich in de jaren tachtig van de vorige eeuw tegen de plaatsing van kruisraketten keerde, en haar verhouding met de top van het CDA. Ook plaatst oud-minister Ernst Hirsch Ballin kanttekeningen bij de paragraaf in het CDA-verkiezingsprogramma over migratie. Volgens hem is het ‘een illusie dat migratie een vanuit Den Haag of Brussel te besturen fenomeen is’ en moet de christendemocratie een alternatief zien te ontwikkelen voor ‘ondeugdelijke meer-minderdiscours en bijbehorende respectloze metaforen als ”overstroming” en “tsunami”’.
In de rubriek Dwars een debat over het regionaal kiezen van Tweede Kamerleden, zoals dat in het CDA-verkiezingsprogramma staat. Kamerlid Harry van der Molen is voor, omdat Kamerleden dan een sterkere band met hun regio nodig hebben en niet op de slippen van de lijsttrekker kunnen binnenkomen. Oud-Kamerlid Jan Schinkelshoek is tegen, omdat het de identiteit van de kiezer verschraalt tot zijn regionale afkomst. ‘Een kiezer is méér dan een Hollander, Fries of Limburger.’ Volgens hem past het voorstel ‘helemaal in de doorschietende regionalisering die het CDA sinds jaar en dag in haar greep heeft’.
Bekijk de inhoudsopgave